Postaci wykreowane przez Szekspira często ulegają namiętnościom. Podczas całej akcji dramatu pt ''Makbet'', jesteśmy świadkami ogromnej przemiany wewnętrznej bohatera, na którą składa się wiele czynników. Z biegiem czasu, główny bohater z lojalnego, prawego pana, staje się bezwzględnym, okrutnym Makbetem zupełnie niepodobnym do tego, którego poznajemy na początku utworu. Rodzi się zbrodniarz. Czy można było temu zapobiec? Może po prostu Makbetowi zabrakło siły charakteru i asertywności?
Rola Lady Makbet w utworze jest znacząca. Możemy ją traktować jako ucieleśnienie zła, okrucieństwa, gdyż to ona wręcz zmusza tana Kawdoru do zbrodni, której ona jest współdziałaczem. Scena siódma z aktu pierwszego, przedstawia małżonków podczas rozmowy przed pierwszą zbrodnią. Lady Makbet manipuluje mężem, wytyka mu wady, namawia go do zbrodni. Kobieta zna słabe strony psychiki swojego męża, więc potrafi wyperswadować mu swój makabryczny pomysł. Ostatecznie bohater zgadza się.. Wraz z tą decyzją, jego życie diametralnie się odmienia. Rodzi się zbrodniarz. Należy także pamiętać, iż na decyzję Makbeta ma wpływ nie tylko apodyktyczna żona, ale też wydarzenie na wrzosowiskach. To tam bohater spotyka czarownice.Postacie te wypowiadają bowiem przepowiednie dotyczące przyszłości: zwracają się do Makbeta tytułem tana Glamis, następnie tana Kawdoru, wreszcie- przyszłego króla. Banko, przyjaciel Makbeta, w przepowiedniach Czarownic ma się stać ojcem królów i założycielem dynastii. Wydarzenie to rozbudza w Makbecie uśpioną, ogromną ambicję a także żądzę włdzy. Bohater nie może zapomnieć o tej przepowiedni.
Po kolejnych zabójstwach, Makbet staje się wręcz robotem, na którym zapach i widok krwi nie robi żadnego wrażenia. Jest poprostu istotą okrutną, zbrodniarzem, który nienawidzi kobiety, z którą łączy go zbrodnia. Lady Makbet nie wytrzymuje napięcia i wszędzi widzi krew, pogrąża się w szaleństwie, a życie swoje wieńczy samobójstwem. Śmierć małżonki nie robi na Makbecie żadnego wrażenia, obwinia ją nawet, że odeszła zostawiając go z ciężarem zbrodni samego.
Treść ''Makbeta'' możemy odczytywać wręcz alegorycznie. Z jednej strony - lojalny, oddany królowi Makbet, a z drugiej, postaci niczym z koszmarnego snu : żona Makbeta, bezwględna pani o chorobliwych ambicjach i, nie da się ukryć - ogromnym darze przekonywania i szantażowania oraz czarownice - trzy ''istoty'' które przecież zawsze ukazywane są w bajkach, by straszyć dzieci. Zło czai się w każdym zakamarku, ale przecież Makbet gdyby chciał, mógłby się przed nimi obronić. Ważną sceną w utworze ma scena 5 w akcie 5. Bohater wygłasza bowiem monolog, w którym odwołuje się do toposu świata teatru. Wyraża on przekonanie,że życie jest błahe, kruche, nic nie warte, a ludzie to tylko aktorzy. Aktorzy, którzy na scenie życia pełnią jedynie rolę marionetek, których losem kierują siły wyższe.
Historia Makbeta zmuszać może do głębszych refleksji na temat życia, które w mniemaniu bohatera jest tylko ''powieścią idioty''. Powieścią, którą każdy chce przeżyć na własny rachunek i na podstawie własnego scenariusza. Makbet i jego żona nigdy nie będą w stanie ''umyć rąk''. Ambicja, pycha i żądza władzy, oraz presja otoczenia - klasyczny przykład, jak bardzo można się w świetle tych czynników zmienić...
Postaci wykreowane przez Szekspira często ulegają namiętnościom. Podczas całej akcji dramatu pt ''Makbet'', jesteśmy świadkami ogromnej przemiany wewnętrznej bohatera, na którą składa się wiele czynników. Z biegiem czasu, główny bohater z lojalnego, prawego pana, staje się bezwzględnym, okrutnym Makbetem zupełnie niepodobnym do tego, którego poznajemy na początku utworu. Rodzi się zbrodniarz. Czy można było temu zapobiec? Może po prostu Makbetowi zabrakło siły charakteru i asertywności?
Rola Lady Makbet w utworze jest znacząca. Możemy ją traktować jako ucieleśnienie zła, okrucieństwa, gdyż to ona wręcz zmusza tana Kawdoru do zbrodni, której ona jest współdziałaczem. Scena siódma z aktu pierwszego, przedstawia małżonków podczas rozmowy przed pierwszą zbrodnią. Lady Makbet manipuluje mężem, wytyka mu wady, namawia go do zbrodni. Kobieta zna słabe strony psychiki swojego męża, więc potrafi wyperswadować mu swój makabryczny pomysł. Ostatecznie bohater zgadza się.. Wraz z tą decyzją, jego życie diametralnie się odmienia. Rodzi się zbrodniarz. Należy także pamiętać, iż na decyzję Makbeta ma wpływ nie tylko apodyktyczna żona, ale też wydarzenie na wrzosowiskach. To tam bohater spotyka czarownice.Postacie te wypowiadają bowiem przepowiednie dotyczące przyszłości: zwracają się do Makbeta tytułem tana Glamis, następnie tana Kawdoru, wreszcie- przyszłego króla. Banko, przyjaciel Makbeta, w przepowiedniach Czarownic ma się stać ojcem królów i założycielem dynastii. Wydarzenie to rozbudza w Makbecie uśpioną, ogromną ambicję a także żądzę włdzy. Bohater nie może zapomnieć o tej przepowiedni.
Po kolejnych zabójstwach, Makbet staje się wręcz robotem, na którym zapach i widok krwi nie robi żadnego wrażenia. Jest poprostu istotą okrutną, zbrodniarzem, który nienawidzi kobiety, z którą łączy go zbrodnia. Lady Makbet nie wytrzymuje napięcia i wszędzi widzi krew, pogrąża się w szaleństwie, a życie swoje wieńczy samobójstwem. Śmierć małżonki nie robi na Makbecie żadnego wrażenia, obwinia ją nawet, że odeszła zostawiając go z ciężarem zbrodni samego.
Treść ''Makbeta'' możemy odczytywać wręcz alegorycznie. Z jednej strony - lojalny, oddany królowi Makbet, a z drugiej, postaci niczym z koszmarnego snu : żona Makbeta, bezwględna pani o chorobliwych ambicjach i, nie da się ukryć - ogromnym darze przekonywania i szantażowania oraz czarownice - trzy ''istoty'' które przecież zawsze ukazywane są w bajkach, by straszyć dzieci. Zło czai się w każdym zakamarku, ale przecież Makbet gdyby chciał, mógłby się przed nimi obronić. Ważną sceną w utworze ma scena 5 w akcie 5. Bohater wygłasza bowiem monolog, w którym odwołuje się do toposu świata teatru. Wyraża on przekonanie,że życie jest błahe, kruche, nic nie warte, a ludzie to tylko aktorzy. Aktorzy, którzy na scenie życia pełnią jedynie rolę marionetek, których losem kierują siły wyższe.
Historia Makbeta zmuszać może do głębszych refleksji na temat życia, które w mniemaniu bohatera jest tylko ''powieścią idioty''. Powieścią, którą każdy chce przeżyć na własny rachunek i na podstawie własnego scenariusza. Makbet i jego żona nigdy nie będą w stanie ''umyć rąk''. Ambicja, pycha i żądza władzy, oraz presja otoczenia - klasyczny przykład, jak bardzo można się w świetle tych czynników zmienić...
Pozdrawiam