Question

Muszę zrobić na jutro referat na technikę...

Temat to ..,, Domowa instalacja gazowa"

Answer 1

Domowa instalacja gazowa
Rozprowadzenie przewodów gazowych wewnątrz budynku
Wszystkie instalacje w domu powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami i według wcześniej sporządzonego projektu. Zwłaszcza instalacja gazowa - od jej jakości zależy bezpieczeństwo mieszkańców.

Gaz ziemny jest dostarczany ze źródła – gazowni - do odbiorników gazu - kotłów, podgrzewaczy gazowych, kuchenek - rurociągiem gazowym wyposażonym w armaturę i oprzyrządowanie. Pierwsza część tego rurociągu, ułożona w ziemi nosi nazwę sieci gazowej. Sieć przez przyłącze, czyli prostopadły do niej odcinek przewodu gazowego, łączy się z domową instalacją gazową.
Domowe instalacje gazowe wykonuje się z:

* rur stalowych bez szwu, łączonych przez spawanie - na zewnątrz od kurka głównego (jeśli jest zamontowany w skrzynce w ogrodzeniu) do ściany domu i wewnątrz domu,
* rur miedzianych łączonych przez lutowanie - tylko wewnątrz budynku.

Wszystkie materiały i urządzenia muszą mieć aktualne dopuszczenia do stosowania w instalacjach gazowych na terenie Polski (rury - aprobatę techniczną Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa).

Rozprowadzenie przewodów gazowych wewnątrz budynku należy wykonać, zachowując następujące zasady:

* rury należy prowadzić po wierzchu ścian; w szczególnych wypadkach dopuszcza się ułożenie ich za wentylowanym ekranem;
* powinno się unikać prowadzenia przewodów przez pomieszczenia mieszkalne;
* rury przebiegające przez pomieszczenia bez okien lub bez wentylacji trzeba umieścić w rurze stalowej osłonowej bez szwu;
* nie wolno prowadzić przewodów gazowych w kanałach wentylacyjnych, dymowych, w bruzdach ścian i w odległości mniejszej niż 25 cm od kanałów spalinowych;
* rury z gazem należy prowadzić co najmniej 10 cm nad innymi instalacjami (to zastrzeżenie dotyczy gazu, którego gęstość jest mniejsza od powietrza, czyli gazu ziemnego);
* jeśli konieczne jest skrzyżowanie przewodu gazowego z inną instalacją, odległość między nimi musi wynosić co najmniej 2 cm;
* rurociągi należy układać z wykorzystaniem samokompensacji (na przykład unikać długich prostych odcinków);
* odcinki rur przechodzące przez ściany konstrukcyjne i stropy trzeba zabezpieczyć rurami osłonowymi.

Rur gazowych nie wolno prowadzić ani przez fundamenty, ani pod nimi.

Najpopularniejszymi odbiornikami gazu w domach jednorodzinnych są: kotły, podgrzewacze wody i kuchenki gazowe. Wymagania dotyczące miejsca i sposobu ich montażu zależą od rodzaju odbiornika. Takie same są dla kotłów i podgrzewaczy, inne dla kuchenek.

Podstawowe zasady montażu kotłów gazowych:

* pomieszczenie (kotłownia), w którym ma być zainstalowany kocioł musi mieć co najmniej 2,2 m wysokości i kubaturę 8 m3;
* do pomieszczenia z kotłem należy doprowadzić wentylację grawitacyjną - otwór wywiewny o powierzchni min. 200 cm2 i otwór nawiewny o powierzchni proporcjonalnej do obciążenia cieplnego (w domach jednorodzinnych co najmniej 150 cm2). Dopuszcza się nawiew pośredni z sąsiednich pomieszczeń, a także stosowanie wentylacji mechanicznej, ale wyłącznie nawiewno-wywiewnej;
* przewody spalinowe od urządzeń gazowych powinny być prowadzone jak najkrótszą drogą, a ich przekrój nie może się zmieniać;
* długość przewodu spalinowego liczona od przerywacza ciągu do wylotu nie może być mniejsza niż 2 m;
* przewód spalinowy powinien być wyprowadzony ponad dach, na wysokość zabezpieczającą przed zakłóceniem ciągu;
* w przerywaczu ciągu powinien być zamontowany czujnik zaniku ciśnienia spalin.



Podstawowe zasady montażu kuchenek gazowych:

* kuchenki gazowe mogą być podłączone do instalacji gazowej przewodami elastycznymi, tak zwanymi złączkami gazowymi (podłączenie elastyczne musi mieć aprobatę techniczną);
* kurek odcinający dopływ gazu do kuchenki musi być zamontowany w odległości nie większej niż 0,5 m od króćca przyłączeniowego;
* kuchenkę należy zamontować w odległości większej niż 0,5 m od okna;
* odległość między palnikiem kuchenki a wyposażeniem znajdującym się nad nią (okap, szafka) nie może być mniejsza niż 1 m.


Wybierając urządzenia gazowe warto sprawdzić, czy są one wyposażone w elementy zabezpieczające, np. automatyczny układ odcinający dopływ gazu w przypadku przerwy w jego dostawie czy też czujnik ciągu kominowego (zabezpieczenie przed zanikiem ciągu w kominie i cofaniem się spalin).

Odbiór domowej instalacji gazowej następuje w trzech etapach:

1. Sprawdzenie zgodności wykonania instalacji gazowej z uzgodnionym projektem, protokołami, wpisami do dziennika budowy oraz sprawdzenie protokołu kominiarskiego o prawidłowym funkcjonowaniu kanałów wentylacyjnych i spalinowych.
2. Ocena jakości wykonania instalacji gazowej, czyli kontrola:
* aktualnych atestów i dopuszczeń dla materiałów i urządzeń,
* trwałości zamocowań,
* rozstawu podpór,
* odległości od innych przewodów, na przykład elektrycznych;
* odległości od kratek wentylacyjnych, okien,
* poprawności wykonania przejść przez przegrody,
* powłok malarskich i antykorozyjnych.
3. Próba szczelności instalacji gazowej. Próbie są poddawane wszystkie elementy instalacji gazowej - od kurka gazowego na przyłączu do odbiornika gazu.



Sposób i jakość wykonania instalacji gazowej ma wpływ nie tylko na jej prawidłowe funkcjonowanie, ale również na bezpieczeństwo przyszłych użytkowników. Przewody gazowe w budynku muszą być rozprowadzone zgodnie z określonymi zasadami. Dlatego też firmy lub osoby zajmujące się projektowaniem i wykonawstwem instalacji gazowych oprócz uprawnień wykonawczych muszą także legitymować się wpisem do rejestru firm lub osób uprawnionych do wykonywania takich robót. Listę uprawnionych instalatorów można uzyskać np. w lokalnej gazowni. To samo dotyczy odbiorników gazu (kotły, kuchenki, podgrzewacze) – przy ich montażu trzeba także spełnić szereg warunków. Przede wszystkim należy zadbać, żeby zostały podłączone przez uprawnionego instalatora. Dzięki temu uniknie się ewentualnych problemów z gwarancją (aby gwarancja na urządzenie była ważna, instalator musi „przystawić” na niej swoją pieczątkę).

Answer 2

Domowa instalacja gazowa

Gaz ziemny jest dostarczany z gazowni do indywidualnych odbiorców rurociągiem gazowym. Początkowa jego część jest ułożona w ziemi. Przez przyłącze łączy się z domową instalacją gazową. W domu gaz doprowadzany jest do kuchenek oraz piecyków gazowych.
Urządzeniem służącym do pomiaru zużytego gazu jest gazomierz.
Gaz jaki jest stosowany już w domach zawiera od 10% - 15% tlenku węgla. Jest bezwonny i bezbarwny. Dlatego też w razie jego ulatniania się może dojść do zatrucia.

Objawami zatrucia są:
- bóle głowy,
- duszności,
- omdlenia.
Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia gazem polega na jak najszybszym usunięciu poszkodowanego z pomieszczenie, w którym jest gaz i przewiezieniu go do szpitala.
Aby zapobiec ulatnianiu się gazu należy przestrzegać następujące zasady:
- nie wolno zostawiać włączonych palników gazowych, gdy niczego na nich nie podgrzewamy,
- należy pilnować gotowane potrawy przed wykipieniem, ponieważ może to doprowadzić do zgaszenia ognia,
- nie należy dopuścić do zabrudzenia palników gazowych oraz czyścić je środkami chemicznymi,
- nie wolno czyścić palników kuchenki gazowej ostrymi narzędziami, gdyż mogą zniekształcić dysze i zaburzyć przepływ gazu.