Question

minimum kartkę " Ten bohater literacki budzi mój podziw: charakterystyka" *dowolny bohater* , potrzebuję na dziś

Answer 1

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, herbu Oszyk - pseudonim Litwos. Urodził się 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Grabowcach i mieście, w którym się urodził. Jego pierwszym nauczycielem był Albert Marczewski. Fascynował się Napoleonem i tradycjami rycerskimi.W 1858r. przyjęto go do Gimnazjum Realnego w Warszawie, mieszczącego się w Pałacu Kazimierzowskim. Od 1862r. do 1864r. uczył się w Gimnazjum II w Pałacu Staszica. Maturę pisał w dniach 14-15 kwietnia 1866r. Pomyślnie zdał egzaminy do Szkoły Głównej. Pod naciskiem rodziców Sienkiewicz wybrał prawo, a później medycynę, by później zmienić je na kierunek filozoficzny. Po trzecim roku studiów zamknięto Szkołę Główną i otwarto Uniwersytet Warszawski z językiem rosyjskim jako wykładowym. W 1874r. po rocznej przerwie przyszły pisarz wznawia studia na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskuje tytuł kandydata nauk filologiczno-historycznych. Pierwsze doświadczenia zdobył, pisząc około trzydziestu obszernych listów do szkolnego kolegi i przyjaciela Konrada Dobrskiego. Kolejną próbą literacką jest opowiastka „Ofiara”, której rękopis zaginął. W 1867 napisał wierszowaną „Sielankę młodości”. W 1871r. oddał do druku powieść „Na marne”, która w 1872r. była debiutancką powieścią Henryka Sienkiewicza. W latach 1872-1875 pracował w charakterze felietonisty i krytyka literackiego w „Przeglądzie Tygodniowym”, „Wieńcu”, „Niwie” i „Gazecie Polskiej”. Od 19 lutego 1876, do początku roku 1878, Sienkiewicz był korespondentem „Gazety Polskiej” w Ameryce. W latach 1878-1879 prowadził działalność publicystyczną w Paryżu. Od 1874r. do 1891r. podróżował po świecie, szukając materiałów do reportaży. Odwiedził Turcję, Grecję, Włochy i Afrykę. Rok 1900 ogłoszono Rokiem Sienkiewicza. W ostatnich latach życia noblista pisywał tylko przemówienia i artykuły okazjonalne, poświęcone jubileuszom wybitnych pisarzy( Mickiewicz, Słowacki, Prus, Wyspiański ). W 1903 roku zastosował nową formę wypowiedzi aforystki. W 1906r. napisał otwarty list do Wilhelma II, wyrażający protest przeciwko polityce hakatystów( Kampania antypruska ). W 1874 roku poznał Marię Kellerównę, do której wzdychał i wyznał miłość. Narzeczona za namową rodziców, oddała obrączkę i zerwała zaręczyny. We wrześniu 1879 roku, podczas pobytu w Wenecji, poznał Marię Szetkiewiczównę, którą poślubił 16 sierpnia 1881 roku. Jego pierwszy syn – Henryk Józef - urodził się 15 lipca 1882r. 13 grudnia 1883 roku przyszła na świat jego córka – Jadwiga. 19 października 1885 roku zmarła żona Sienkiewicza. W 1887 roku założył fundację im. Marii Sienkiewiczowej, której celem jest fundowanie stypendiów pisarzom i artystom chorym na gruźlicę( M. Konopnicka, S. Wyspiański, S. Witkiewicz, K. Tetmajer ). Wiosną 1888r. oświadczył się młodszej o osiemnaście lat kuzynce Marii Babskiej, ale później zerwał zaręczyny. Od 1892-1893 prowadził burzliwe małżeństwo z osiemnastoletnią Marią( Marynuszką ) Włodkowiczówną. 16 września 1899 roku poznał Marię Radziejewską(24 lata) i darzył ją płomienną, lecz krótkotrwałą miłością. 5 maja 1904 roku ponownie się ożenił, tym razem z Marią Babską, którą wciąż darzył uczuciem. 10 grudnia 1905 roku otrzymał nagrodę Nobla. Wybuch I wojny światowej zastał Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku. Pisarz zachował neutralność, wyjechał z rodziną do Szwajcarii i tam stanął na czele Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.Zmarł 15 listopada 1916 roku na sklerozę naczyń wieńcowych. Pogrzeb Sienkiewicza odbył się w . Po ośmiu latach odbył się jego drugi pogrzeb. Prochy złożono w katedrze św. Jana w Warszawie.Pisarz miał niski wzrost co było powodem jego kompleksów. Cechowała go skłonność do chorób gardła i zębów. Był fotogeniczny i lubił się fotografować. Jeśli chodzi o dom rodzinny to poza Oblęgorkiem nie miał własnego domu. Wynajmował mieszkania. Bardzo rzadko widywał się z dziećmi. Lubił polowania i grę w karty. Zawsze miał kłopoty z wymyślaniem tytułów utworów. Lubił ozdabiać swoje prace rysunkami i cenił swobodę wypowiedzi. Jego ulubionym poetą był Juliusz Słowacki, za to nie cenił zbytnio Elizy Orzeszkowej. Był adoratorem Heleny Modrzejewskiej.