Olaak1996
W okresie II wojny światowej, Polska poniosła wyjątkowo dotkliwe straty. Zniszczenia wojenne zmniejszyły majątek narodowy o 38% w porównaniu ze stanem w 1939 roku. Przyłączenie w 1945 roku ziem zachodnich i północnych do Polski zwiększyło potencjał przemysłowy, którego wykorzystanie wymagało nie tylko odbudowy, ale i przesiedlenia na te tereny ok. 5 mln ludzi. Gospodarka Polski Ludowej była ściśle związania z ustrojem panującym w kraju, a jej rozwój opierał się na dokonanych zasadniczych reformach społecznych, np. reforma w 1944 roku o upaństwowieniu przemysłu kluczowego oraz wprowadzeniu państwowego monopolu handlu zagranicznego. Powstawały Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR). W tym czasie, Polska gospodarka oparta była na społecznej własności środków produkcji, co umożliwiało centralne kierowanie krajem. Wprowadzano plany wieloletnie (m.in. 3-letni Plan Odbudowy Gospodarki w latach 1947–1949), 6-letni Plan Rozwoju Gosp. i Budowy Podstaw Socjalizmu w latach 1950–1955 oraz plany pięcioletnie z 1956–1960 o kontynuowanie polityki uprzemysłowienia, 1961–1965 o dalszym rozwoju gospodarki narodowej, 1966–1970 o kontynuacji polityki industrialnej kraju.