Question

Mam napisać referat na temat zastosowanie fizyki w żciu codziennym i nie tylko i potrzebuje cikawych i orginalnych pomysłow cos co moze zaskoczyc prosze o pomoc

Answer 1

Właściwe diety, aktywność fizyczna co prawda pomagają, ale wobec rozwiązania na które wpadłem są po prostu nieefektywne i mogą być uznane sa stratę czasu. Zgodnie z OTW, która jest podstawą fizyki relatywistycznej masa ciała wzrasta wraz z szybkością układu, w którym się znajduje, a więc im szybciej się poruszamy, tym jesteśmy ciężsi. m=m0/(1-v2/c)1/2 Mówi wam to o czymś? Nie? A powinno. Moje rozwiązanie jest takie: skoro masa rośnie wraz z prędkością, to dlaczego nie zacząć poruszać się do tyłu? Wówczas nasza prędkość, będzie miała przeciwny wzrot, do prędkości, z jaką się poruszaliśmy, a więc względem poprzedniej prędkości będzie ujemna, a zgodnie ze wzorem masa spadnie. Gdyby zmodernizować wszystkie pojazdy(usprawnić wsteczny w samochodzie, sprawić, by samoloty latały do tyłu, jeździć na rowerze siedząc przeciwnie do kierunku jazdy) problem nadwagi mógłby stać się przeszłością.

Przykładowo gdyby osoba ważąca 100 kg, jechała pociągiem Shinkansen(pociągi w Japoni, które osiągają prędkość do 320km/h) to jej masa zwiększyła by się o 1,4g(patrz niżej).

320km/h~90 m/s; m=100/(1-902/300000000)1/2 = 100/(1-8100/300000000)1/2 = 100/(1-0,000027)1/2 =100/(0,999973)1/2 = 100/0.9999864 = 100,0014kg

A wiec, gdyby pociąg poruszał się do tyłu osoba zamiast 100kg ważyłaby 99,9986kg. W miarę postępu komunikacyjnego cały czas będą zwiększały się osiągalne prędkości, a więc i ubytek masy. Im szybciej ludzie będą się poruszali do tyłu, tym będzie większy ubytek masy. Dzięki temu otyłość stanie się mniej uciążliwa, wydłużyłaby się średnia życia i zmniejszyłoby się prawdopodobieństwo zapadnięcia na wiele chorób. Wraz z szybkością również wzrasta nam ilość czasu, który możemy poświęcić na nowe modernizacje(również z prędkośćią spowalnia się upływ czasu), co mówi nam o tym(jak wynika z moich obliczeń), że gdyby centrum badawcze znajdowało się w takim pociągu, to badacze rocznie uzyskiwaliby o 0,0014 milisekundy więcej czasu na opracowywanie modernizacji, niż gdyby centrum badawcze się nie poruszało.