Question

Lektura - Krzyżacy

Charakterystyka porównawcza Maćka z Bogdańca i Zbyszka z Bogdańca

Proszę o szybką odpowiedź :DD

Bardzo potrzebne na DZIŚ ! ;D

Answer 1

Maćko z Bogdańca pochodził z rodu zasłużonego dla Polski. Z licznej rodziny został tylko on i Zbyszko. Priorytetem w jego życiu było odbudowa majątku rodzinnego. Wszystkie jego działania były podporządkowane właśnie temu. 
Maćko był mężczyzną dojrzałym, wysokim, silnym lecz wychudzonym. Był sprawny fizycznie do późnych lat swego życia. Jedyną rzeczą która go martwiła, było to że na starość nie będzie mógł wsiąść na konia w pełnej zbroi. Był to mężczyzna bardzo zdrowy, poradził sobie nawet z żelaznym odłamkiem tkwiącym miedzy żebrami.
Jego marzeniem było zbudowanie klasztoru, który miał symbolizować znaczenie rodu oraz zamożność. Oczekiwania swoje wiązał również ze Zbyszkiem, ponieważ nie miał własnych dzieci. Miał praktyczne podejście do życia, podziwiał nawet idealizm Zbyszka, a sam był racjonalistą, nie myślał o sławie i miłości. Maćko odznaczał się chciwością, która mogła by zrażać innych, gdyby nie fakt, że wszystkie dobra materialne miały służyć odbudowie Bogdańca. Cieszył się z małżeństwa Zbyszka i Danusi, tylko ze względu na posag.
Maćko potrafił sobie radzić nie tylko na polu walki. Dzięki przebiegłości i sprytowi udało mu się załatwić wiele spraw. Umiejętnie poprowadził rozmowę z opatem i doprowadził do tego, że duchowny sam zrzekł się pieniędzy za zastaw. Przed wyjazdem na Mazowsze zapewnił ochronę swojego majątku, przyjmując od Wilków słowo rycerza.
Choć jest to postać fikcyjna, wiele wnosi do życia ludzi współczesnych. Dzięki swojemu poświęceniu dla ojczyzny zyskujemy obraz polskiego rycerza tamtych czasów. W Maćku urzeka nas stanowczość, a zarazem wrażliwość na krzywdę innych. Mężczyzna potrafi zauważyć dobre cechy w każdym człowieku.

Jednym z głównych bohaterów książki pt „Krzyżacy” jest Zbyszko z Bogdańca. Był on rycerzem herbu „tępa podkowa”. Wychowywał go jego jego stryj Maćko. /Był on/ Zbyszko był bardzo dobrze zbudowany, ale posiadał dziecinną twarz. Włosy miał długie, ciemne i przycięte równo nad czołem. Był przystojnym mężczyzną. Miał on wiele pozytywnych cech. Był szlachetny. Zawsze dotrzymywał słowa. Nawet kiedy Danuśka umarła on i tak dopełnił ślubów i zdobył tyle pawich piór z hełmów krzyżackich, ile Danusia miała palców u rąk. Miał dobre serce, dlatego przyjął do swojego orszaku Sandeurusa, którego takto prawdopodobnie pożarłyby wilki, albo umarłby z głodu. Mścił się na krzyżakach za wszystkie krzywdy popełnione Polsce. Był rycerski i stały w uczuciach. Nie chciał pokochać żadnej innej kobiety przed śmiercią Danusi. Zbyszko był odważny i silny, dlatego nie bał się walczyć ze swoim przeciwnikiem. Zawsze stawał do walki i wychodził z niej obronną ręką. Wziąwszy gałąź w rękę, umiał ją tak mocno ścisnąć, że wydobywał się z niej sok. Dbał o honor rycerski. Nie poniżył się przed krzyżakami by ratować swoje życie. Kiedy był w niebezpieczeństwie i kiedy groziła mu śmierć fakty te przyjął z godnością.