Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza, pt. "Krzyżacy", jest Zbyszko z Bogdańca. Ten chłopiec, wychowywany przez stryja Maćko, był sierotą, pochodzącą ze szlacheckiego rodu. Jego rodzice zmarli na wojnie, gdy miał on osiem lat. Zbyszko, jako dobrze zbudowany człowiek posiadał jasne, długie włosy i wesołe spojrzenie. Najczęściej nosił zwykły kubraczek, a od czasu, do czasu zakładał rycerską zbroję, która sybolizowała jego odwagę i rycerskość. Jego delikatną twarz, zdobił piękny uśmiech. Lubił wiele opowiadać o swoich czynach rycerskich, co oznaczało, że był osoba rozmowną. Był pozytywnie nastawiony na świat. Optymizm, to jego dobra cecha usposobienia. Miał poczucie humoru. Zbyszko, to osoba szlachetna i miłą. Złożył ślubowanie Danusi, w którym przyrzekł, że pomści śmierć jej zmarłej mamy. Miał na celu zdobyć trzy pióra krzyżackie. Ten czyn świadzcył o jego odwadze. W sytuacjach bez wyjścia, w których musiał roztrzygnąć pewne sprawy, zawsze był szcery. Wyznał Jagience, że woli Danusie, którą darzył szczerym uczuciem. Jego dobroć, wiernośc i chęć niesienia pomocy, to dobre cechy charakteru, które posiadał. Niestety, prócz tego, cechowała go porywczość i podejmowanie pochopnych decyzji. Bez zastanowienia wykonywał swe czyny. Dowodem na to, jest atak na posła. Młodzieniec znał świetnie sztukę walki rycerskiej, dlatego interesowały go turnieje i pojedynki. Lubił jeździć na różnego rodzaju polowania. Brał udział w wyprawach wojennych, na których doskonalił swe umiejętności, takie jak: jazda konna, strzelanie z kuszy, walka na miecze i topory. Jako rycerz wiernie wykonywał swe obowiązki. Służył swemu władcy i bronił swojej ojczyzny. Świadczy o tym udział w bitwie pod Grunwaldem, która miała miejsce 15 lipca 1410 roku. Stawał w obronie słabszych i strzegł wiary katolickiej. Sądzę, że Zbyszko był człowiekiem godnym do naśladowania. Jego rycerskie czyny, wzbudziły we mnie ogromny podziw, dlatego bardzo lubię tę postać literacką.
Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza, pt. "Krzyżacy", jest Zbyszko z Bogdańca. Ten chłopiec, wychowywany przez stryja Maćko, był sierotą, pochodzącą ze szlacheckiego rodu. Jego rodzice zmarli na wojnie, gdy miał on osiem lat.
Zbyszko, jako dobrze zbudowany człowiek posiadał jasne, długie włosy i wesołe spojrzenie. Najczęściej nosił zwykły kubraczek, a od czasu, do czasu zakładał rycerską zbroję, która sybolizowała jego odwagę i rycerskość. Jego delikatną twarz, zdobił piękny uśmiech. Lubił wiele opowiadać o swoich czynach rycerskich, co oznaczało, że był osoba rozmowną. Był pozytywnie nastawiony na świat. Optymizm, to jego dobra cecha usposobienia. Miał poczucie humoru.
Zbyszko, to osoba szlachetna i miłą. Złożył ślubowanie Danusi, w którym przyrzekł, że pomści śmierć jej zmarłej mamy. Miał na celu zdobyć trzy pióra krzyżackie. Ten czyn świadzcył o jego odwadze. W sytuacjach bez wyjścia, w których musiał roztrzygnąć pewne sprawy, zawsze był szcery. Wyznał Jagience, że woli Danusie, którą darzył szczerym uczuciem.
Jego dobroć, wiernośc i chęć niesienia pomocy, to dobre cechy charakteru, które posiadał. Niestety, prócz tego, cechowała go porywczość i podejmowanie pochopnych decyzji. Bez zastanowienia wykonywał swe czyny. Dowodem na to, jest atak na posła.
Młodzieniec znał świetnie sztukę walki rycerskiej, dlatego interesowały go turnieje i pojedynki. Lubił jeździć na różnego rodzaju polowania. Brał udział w wyprawach wojennych, na których doskonalił swe umiejętności, takie jak: jazda konna, strzelanie z kuszy, walka na miecze i topory.
Jako rycerz wiernie wykonywał swe obowiązki. Służył swemu władcy i bronił swojej ojczyzny. Świadczy o tym udział w bitwie pod Grunwaldem, która miała miejsce 15 lipca 1410 roku. Stawał w obronie słabszych i strzegł wiary katolickiej.
Sądzę, że Zbyszko był człowiekiem godnym do naśladowania. Jego rycerskie czyny, wzbudziły we mnie ogromny podziw, dlatego bardzo lubię tę postać literacką.
Był Wierny
Odważny
I Szanował Cnoty