Zgłoś nadużycie!Robaki są zwierzętami niższymi. Są jednak wyżej rozwinięte niż np. ukwiały lub meduzy. Posiadają w ciele dwa otwory: gębowy i odbytowy. Mają także układ krwionośny i rodzaj systemu nerwowego, jaki mają zwierzęta wyżej rozwinięte. Dysponują więc różnymi zmysłami, którymi orientują się w swoim środowisku- potrafią postrzegać różnice temperatur. Większość ma wybitny zmysł dotyku, smaku i węchu. W skórze posiadają komórki zmysłowe, dzięki którym reagują na światło. Robaki można odróżnić po kształcie ciała. Pierścienice wyglądają jak węże, a ich ciało składa się z wielu pojedynczych pierścieni(dżdżownica)Robaki rozmnażają się w dość osobliwy sposób. Większość z nich ma cechy męskie i żeńskie, więc są obojnakami, ale parzą się ze sobą, wymieniając między sobą pakiety plemników, którymi jaja obydwu zwierząt zostaną zapłodnione.
Spośród wszystkich robaków największa zażyłość łączy nas z pierścienicami. Występują w morzach, wodach słodkich oraz w glebie i ściółce. Są drapieżnikami, mułożercami i glebożercami. Niektóre z nich to pasożyty. Wyróżniamy wśród nich wieloszczety, skąposzczety i pijawki. Nazywa się je też siodełkowcami, gdyż w przednim odcinku ciała mają paskowate zgrubienia. Pijawki osiągają do 15cm, żyją głównie w stawach i jeziorach. Poruszają się , przyczepiając się przyssawkami do podłoża lub pływają wężowatymi ruchami ciała. Mają stałą liczbę segmentów: 32 lub 34. Posiadają oczy i komórki czuciowe. Większość to pasożyty: przyczepiają się do ciała żywiciela i wypijają jego krew. Współczesna medycyna wykorzystuje pijawki w leczeniu niektórych schorzeń. Dżdżownica osiąga do 30cm; na Ziemi istnieje ponad 3 tys. Gatunków, u nas żyje około 30.najbardziej znany gatunek reprezentujący skąposzczety to dżdżownice ziemne. Są wskazane na życie w wilgotnej ziemi, gdyż muszą chronić nagą skórę przed wysychaniem. W ich skórze SA komórki wytwarzające śluz, który chroni je przed bakteriami i zapobiega tarciu podczas przemieszczania się w ziemi. Ze swoich korytarzy dżdżownice wychodzą tylko nocą, ponieważ światło słoneczne jest dla nich zabójcze. W ciemności ciągną przez tunele w ziemi zwiędłe rośliny, by je strawić, zjadając pry tym również ziemię. Ponieważ na skrawku łąki wielkości metra żyje do 200 dżdżownic, przechodzi przez nie duża ilość gleby. Dzięki temu tworzą żyzny czarnoziem. Jednocześnie spulchniają ziemię i zwiększają dopływ powietrza do niej. Piaskówka osiąga do 35 cm, miejsca jej przebywania zdradzają wydalane przez nie stożkowatego kształtu kupki piasku zwane koprolitami. Piaskówki żyją zagrzebane w piaszczystym dnie, w norkach na głębokości 20-30 cm. Żywią się drobnymi organizmami i szczątkami organicznymi wchłanianymi z pobieranej w całości gleby. Nereida osiąga do 70 cm. Te długie wieloszczety można spotkać w kałużach na piasku. Są drapieżnikami i dobrymi pływakami, a także ważnym ogniwem łańcucha pokarmowego, jako jeden z głównych składników pożywienia ryb i innych zwierząt morskich.
Żeberkowiec(zatyczko wiec) ma zaledwie 3 cm; buduje misterne rurki mieszkalne, które pionowo tkwią w piasku. Robak posiada na głowie macki, którymi kieruje do otworu gębowego cząstki pokarmu..
Robaki można odróżnić po kształcie ciała. Pierścienice wyglądają jak węże, a ich ciało składa się z wielu pojedynczych pierścieni(dżdżownica)Robaki rozmnażają się w dość osobliwy sposób. Większość z nich ma cechy męskie i żeńskie, więc są obojnakami, ale parzą się ze sobą, wymieniając między sobą pakiety plemników, którymi jaja obydwu zwierząt zostaną zapłodnione.
Spośród wszystkich robaków największa zażyłość łączy nas z pierścienicami. Występują w morzach, wodach słodkich oraz w glebie i ściółce. Są drapieżnikami, mułożercami i glebożercami. Niektóre z nich to pasożyty. Wyróżniamy wśród nich wieloszczety, skąposzczety i pijawki. Nazywa się je też siodełkowcami, gdyż w przednim odcinku ciała mają paskowate zgrubienia.
Pijawki osiągają do 15cm, żyją głównie w stawach i jeziorach. Poruszają się , przyczepiając się przyssawkami do podłoża lub pływają wężowatymi ruchami ciała. Mają stałą liczbę segmentów: 32 lub 34. Posiadają oczy i komórki czuciowe. Większość to pasożyty: przyczepiają się do ciała żywiciela i wypijają jego krew. Współczesna medycyna wykorzystuje pijawki w leczeniu niektórych schorzeń.
Dżdżownica osiąga do 30cm; na Ziemi istnieje ponad 3 tys. Gatunków, u nas żyje około 30.najbardziej znany gatunek reprezentujący skąposzczety to dżdżownice ziemne. Są wskazane na życie w wilgotnej ziemi, gdyż muszą chronić nagą skórę przed wysychaniem. W ich skórze SA komórki wytwarzające śluz, który chroni je przed bakteriami i zapobiega tarciu podczas przemieszczania się w ziemi. Ze swoich korytarzy dżdżownice wychodzą tylko nocą, ponieważ światło słoneczne jest dla nich zabójcze. W ciemności ciągną przez tunele w ziemi zwiędłe rośliny, by je strawić, zjadając pry tym również ziemię. Ponieważ na skrawku łąki wielkości metra żyje do 200 dżdżownic, przechodzi przez nie duża ilość gleby. Dzięki temu tworzą żyzny czarnoziem. Jednocześnie spulchniają ziemię i zwiększają dopływ powietrza do niej.
Piaskówka osiąga do 35 cm, miejsca jej przebywania zdradzają wydalane przez nie stożkowatego kształtu kupki piasku zwane koprolitami. Piaskówki żyją zagrzebane w piaszczystym dnie, w norkach na głębokości 20-30 cm. Żywią się drobnymi organizmami i szczątkami organicznymi wchłanianymi z pobieranej w całości gleby.
Nereida osiąga do 70 cm. Te długie wieloszczety można spotkać w kałużach na piasku. Są drapieżnikami i dobrymi pływakami, a także ważnym ogniwem łańcucha pokarmowego, jako jeden z głównych składników pożywienia ryb i innych zwierząt morskich.
Żeberkowiec(zatyczko wiec) ma zaledwie 3 cm; buduje misterne rurki mieszkalne, które pionowo tkwią w piasku. Robak posiada na głowie macki, którymi kieruje do otworu gębowego cząstki pokarmu..