KRÓTKA NOTATKA o Plan 3 letni i 6 letni. Najważniejsze daty , główne założenia, przykłady.
caerme
Plan gospodarczy z okresu 1947 - 1949 (ustawa z 2 lipca 1947, znana jako Ustawa o Planie Odbudowy Gospodarczej. Podstawowe założenia Centralny Urząd Planowania i jego szef. Cz.Bobrowski, uchwała KRN z 21 września 1946). Podstawowym i głównym założeniem było podniesieniem poziomu życia powyżej poziomu z '39 r. Określała rozmiary produkcji rolnej i przemysłowej, prawdopodobnie przy założeniu wykorzystaniu Planu Marschalla. Założeniem najważniejszym była odbudowa zniszczonego przemysłu, pracującego na potrzeby ludności, dopiero ostatni rok dotyczył przemysłu ciężkiego i środków produkcji. W jego ramach po nieurodzaju w '47 r., w celu wyrównania rynku płodów rolnych - wzrost importu, wprowadzono kontraktację. Wzrost produkcji, zasadniczo odbywał się poprzez wzrost zatrudnienia, wykorzystywano współzawodnictwo pracy, jako w wielu wypadkach dość skuteczny środek wzrostu wydajności, przy stosunkowo niewielkich możliwościach "mechanizacji" pewnych form produkcji czy budowy (np. odbudowa kamienic, mieszkań, odgruzowania, budowy dróg etc). W trakcie, tego w sumie udanego i zrealizowanego planu, w znacznym stopniu odbudowano zniszczenia, zagospodarowano tzw. ZZiO (Ziemie Zachodnie i Odzyskane) przygotowano podstawy do dalszego rozwoju, uporano sobie ze zmianami wynikłymi z powodu potężnej migracji i zmiany granic. W drugiej części planu zaczęły się zmiany które wpływaly na rzemiosło (jego ograniczanie) oraz powolne ignorowanie problemów jakie stwarzało rolnictwo (być może jego problemy miało rozwiązać upaństwowienie na wzór ZSRR -> PGR-y i SKR-y) Pan sześcioletni: 1950 - 1955, ustawa sejmowa z lipca 1950, potem modyfikowany, także w związku z konfliktami zbrojnymi (gł. wojna koreańska) Podstawowe założenia powstały na kongresie zjednoczeniowym PPR i PPS (grudzień '48), a był opracowywany pod kierunkiem H. Minca. Zakładał on industrializację, a jej ramach nacisk na rozwój wydobycia i przemysłu ciężkiego. Sztandarowym przykładem, choć nie do końca zrealizowanego założenia jest Nowa Huta, kiedyś niezależnie miasto, od '52 r. dzielnica Krakowa. Pierwsze "wykopki" pod Nową Hutę i samą Hutę to okres '49 - '50. Sama zaś Huta, wtedy im. Lenina (-> HiL) była sztandarową budową tego okresu, w najlepszych latach zatrudniała bodajże ok 40 tys pracowników. Planowany zwiększenie produkcji przemysłowej to ok 90%, rolnictwa niecałą połowę - ok 40%. Te wielkie budowy miały przynajmniej dwa skutki: ogromną migrację tam, gdzie te potężne budowy powstawały, razem z nimi - klasa robotnicza. Z drugiej strony pomagało temu wprowadzanie upaństwowienia (kolektywizacji) rolnictwa, czyli wspomniane Państwowe i/lub Spółdzielcze Gospodarstwa Rolne. Skutkiem nacisku na rozwój szeroko pojętego przemysłu ciężkiego było w zasadzie jego powstanie, choć z drugiej dokładnie to samo co działo się w ZSRR - czyli mimo szumnych zapowiedzi - niewydolność gospodarstw innych niż prywatne (i to mimo ich lepszej mechanizacji niż w cywilnych. W ZSRR gros produkcji dla spożycia tzw. indywidualnego dawały małe przyzagrodowe gospodarstwa jakie posiadał każdy kołchoźnik). Największe i najbardziej znane budowy prócz HiL-u: - Huta Aluminium Skawina - Zakłady Chemiczne Oświęcim - Zakłady Azotowe Kędzierzyn - Wytwórnia Włókien Sztucznych - Gorzów Wlkp. - Zakłady Obuwnicze - Nowy Targ - Huta Warszawa - Fabryki samochodów Warszawa (Żerań) i Lublin - Zakłady Chemiczne Wizów i Gorzów Wlkp - Cementownia w Wierzbicy Do tego rozbudowano (m.in) - Huta w Częstochowie - Stocznie w Gdańsku i Szczecinie Takie wielkie inwestycje spowodowały zaburzenie między popytem i podażą, zwłaszcza na produkty spożywcze i rolne. Czyli codziennego użytku, potężne inwestycje i zakupy kosztowały - co oznaczało kolejne wydatki, pokrywane bardzo często poprzez dodruk pieniądza. Inflacja i spadek wartości był tak duży, że w 50 roku, władze były zmuszone przeprowadzić wymianę pieniądza i to w taki sposób by ściągnąć jedno nadmiar z rynku: zamiar ogłoszono 28 października, nowy pieniądz wchodził w obieg 30 października, stary tracił ważność 8 listopada. Nowy złoty był równy (w założeniu 1 rublowi, a 4 złote - 1 dolarowi, i w zupełnej teorii miał wartość nieco ponad 0,22 gramy czystego złota. Wymiana wraz z dość duża dyscypliną budżetową ukróciła inflację, a wymiana wedle zasady: 3 "nowe" złote = 100 starych dla płac i cen a 1: 100 dla gotówki trzymanej w domu, a nie w banku - dodatkowo "zgarniała" z rynku nadmiar zachomikowanych na czarne godziny pieniędzy. Oczywiście takie przeliczenie waluty uderzało w tych którzy obracali się i korzystali z "czarnego rynku" i takie też było oficjalne wyjaśnienie dla decyzji władz. W wyniku planu 6 latniego z nadwyżką zrealizowano rozwój przemysłu ciężkiego - wartość produkcji przemysłu ciężkiego wzrosła o 250 procent, rolnej o kilkanaście, podobnie artykułów konsumpcji "codziennej". Tak kiepski wzrost produkcji rzemieślniczej czy rolnej to efekt wojny o rynek, która na przełomie obu planów spowodowała w zasadzie eliminację drobnej produkcji i niewielkich zakładów przemysłowych (w tym tych najmniejszych) oraz średnich gospodarstw rolnych - prywatnych. Niestety wielkie kombinaty realizujące wielkie plany nie były aż tak bardzo elastyczne czy to pod względem produkcji czy cen czy podejścia do klienta.
Założeniem najważniejszym była odbudowa zniszczonego przemysłu, pracującego na potrzeby ludności, dopiero ostatni rok dotyczył przemysłu ciężkiego i środków produkcji. W jego ramach po nieurodzaju w '47 r., w celu wyrównania rynku płodów rolnych - wzrost importu, wprowadzono kontraktację.
Wzrost produkcji, zasadniczo odbywał się poprzez wzrost zatrudnienia, wykorzystywano współzawodnictwo pracy, jako w wielu wypadkach dość skuteczny środek wzrostu wydajności, przy stosunkowo niewielkich możliwościach "mechanizacji" pewnych form produkcji czy budowy (np. odbudowa kamienic, mieszkań, odgruzowania, budowy dróg etc). W trakcie, tego w sumie udanego i zrealizowanego planu, w znacznym stopniu odbudowano zniszczenia, zagospodarowano tzw. ZZiO (Ziemie Zachodnie i Odzyskane) przygotowano podstawy do dalszego rozwoju, uporano sobie ze zmianami wynikłymi z powodu potężnej migracji i zmiany granic.
W drugiej części planu zaczęły się zmiany które wpływaly na rzemiosło (jego ograniczanie) oraz powolne ignorowanie problemów jakie stwarzało rolnictwo (być może jego problemy miało rozwiązać upaństwowienie na wzór ZSRR -> PGR-y i SKR-y)
Pan sześcioletni: 1950 - 1955, ustawa sejmowa z lipca 1950, potem modyfikowany, także w związku z konfliktami zbrojnymi (gł. wojna koreańska)
Podstawowe założenia powstały na kongresie zjednoczeniowym PPR i PPS (grudzień '48), a był opracowywany pod kierunkiem H. Minca. Zakładał on industrializację, a jej ramach nacisk na rozwój wydobycia i przemysłu ciężkiego. Sztandarowym przykładem, choć nie do końca zrealizowanego założenia jest Nowa Huta, kiedyś niezależnie miasto, od '52 r. dzielnica Krakowa. Pierwsze "wykopki" pod Nową Hutę i samą Hutę to okres '49 - '50. Sama zaś Huta, wtedy im. Lenina (-> HiL) była sztandarową budową tego okresu, w najlepszych latach zatrudniała bodajże ok 40 tys pracowników.
Planowany zwiększenie produkcji przemysłowej to ok 90%, rolnictwa niecałą połowę - ok 40%. Te wielkie budowy miały przynajmniej dwa skutki: ogromną migrację tam, gdzie te potężne budowy powstawały, razem z nimi - klasa robotnicza. Z drugiej strony pomagało temu wprowadzanie upaństwowienia (kolektywizacji) rolnictwa, czyli wspomniane Państwowe i/lub Spółdzielcze Gospodarstwa Rolne. Skutkiem nacisku na rozwój szeroko pojętego przemysłu ciężkiego było w zasadzie jego powstanie, choć z drugiej dokładnie to samo co działo się w ZSRR - czyli mimo szumnych zapowiedzi - niewydolność gospodarstw innych niż prywatne (i to mimo ich lepszej mechanizacji niż w cywilnych. W ZSRR gros produkcji dla spożycia tzw. indywidualnego dawały małe przyzagrodowe gospodarstwa jakie posiadał każdy kołchoźnik). Największe i najbardziej znane budowy prócz HiL-u:
- Huta Aluminium Skawina
- Zakłady Chemiczne Oświęcim
- Zakłady Azotowe Kędzierzyn
- Wytwórnia Włókien Sztucznych - Gorzów Wlkp.
- Zakłady Obuwnicze - Nowy Targ
- Huta Warszawa
- Fabryki samochodów Warszawa (Żerań) i Lublin
- Zakłady Chemiczne Wizów i Gorzów Wlkp
- Cementownia w Wierzbicy
Do tego rozbudowano (m.in)
- Huta w Częstochowie
- Stocznie w Gdańsku i Szczecinie
Takie wielkie inwestycje spowodowały zaburzenie między popytem i podażą, zwłaszcza na produkty spożywcze i rolne. Czyli codziennego użytku, potężne inwestycje i zakupy kosztowały - co oznaczało kolejne wydatki, pokrywane bardzo często poprzez dodruk pieniądza. Inflacja i spadek wartości był tak duży, że w 50 roku, władze były zmuszone przeprowadzić wymianę pieniądza i to w taki sposób by ściągnąć jedno nadmiar z rynku: zamiar ogłoszono 28 października, nowy pieniądz wchodził w obieg 30 października, stary tracił ważność 8 listopada. Nowy złoty był równy (w założeniu 1 rublowi, a 4 złote - 1 dolarowi, i w zupełnej teorii miał wartość nieco ponad 0,22 gramy czystego złota. Wymiana wraz z dość duża dyscypliną budżetową ukróciła inflację, a wymiana wedle zasady: 3 "nowe" złote = 100 starych dla płac i cen a 1: 100 dla gotówki trzymanej w domu, a nie w banku - dodatkowo "zgarniała" z rynku nadmiar zachomikowanych na czarne godziny pieniędzy. Oczywiście takie przeliczenie waluty uderzało w tych którzy obracali się i korzystali z "czarnego rynku" i takie też było oficjalne wyjaśnienie dla decyzji władz.
W wyniku planu 6 latniego z nadwyżką zrealizowano rozwój przemysłu ciężkiego - wartość produkcji przemysłu ciężkiego wzrosła o 250 procent, rolnej o kilkanaście, podobnie artykułów konsumpcji "codziennej". Tak kiepski wzrost produkcji rzemieślniczej czy rolnej to efekt wojny o rynek, która na przełomie obu planów spowodowała w zasadzie eliminację drobnej produkcji i niewielkich zakładów przemysłowych (w tym tych najmniejszych) oraz średnich gospodarstw rolnych - prywatnych. Niestety wielkie kombinaty realizujące wielkie plany nie były aż tak bardzo elastyczne czy to pod względem produkcji czy cen czy podejścia do klienta.