Kim byli: św. Tomasz z Akwinu, Jan Długosz, Gall Anonim, Wincenty Kadłubek, Wit Stwosz? [Po 2 zdania]
baciar195
TOMASZ Z AKWINU-1225-1274), dominikanin, filozof i uczony, urodzony we Włoszech, doktor Kościoła katolickiego. Od 1252 wykładał w Paryżu.
JAN DŁUGOSZ- (1415-1480) był najwybitniejszym dziejopisem naszego średniowiecza, autorem monumentalnych, łacińskich Roczników czyli Kronik sławnego Królestwa Polskiego, obejmujących dzieje Polski od czasów bajecznych do roku 1480.
GAautor najstarszej kroniki polskiej w języku łacińskim. Prawdopodobnie był benedyktyńskim mnichem i wiele wskazuje na to, że na dwór Bolesława Krzywoustego przybył z Węgier,z klasztoru św. Idziego w Samogyvar. Nie był jednak Węgrem, ale prawdopodobnie Francuzem, gdyż klasztor w Samogyvar aż do XIII w.LL ANONIM-(XI-XII w)
WINCENTY KADŁUBEK-Wincenty urodził się w Karwowie pod Opatowem pomiędzy 1155 a 1160 r. W sprawie jego pochodzenia historycy nie są zgodni. Jedni uważają, że pochodził z rodu Porajów herbu Róża (Różyców).
WIT STWOSZ-Wit Stwosz był jednym z najwybitniejszych artystów europejskich. Urodził się około 1447 roku w miejscowości Horb w niemieckiej Szwabii. Ze źródeł wiadomo, że wraz ze swoim bratem Maciejem kształcił się na rzemieślnika o specjalności złotniczej i rzeźbiarskiej. Dzieła sztuki, jakie po nim pozostały świadczą, że był również biegły w malarstwie i grafice.
0 votes Thanks 0
olgus20113
Tomasz z Akwinu, Akwinata, łac. Thoma de Aquino (ur. ok. 1225, zm. 7 marca 1274) – filozof scholastyczny, teolog, członek zakonu dominikanów. Był jednym z najwybitniejszych myślicieli w dziejach chrześcijaństwa. Święty Kościoła katolickiego; jeden z doktorów Kościoła, który nauczając przekazywał owoce swej kontemplacji.
Jan Długosz herbu Wieniawa (łac. Ioannes Dlugossius, Longinus; ur. 1 grudnia 1415 w Brzeźnicy, zm. 19 maja 1480 w Krakowie) – kronikarz, polski historyk, twórca jednego z najwybitniejszych dzieł średniowiecznej historiografii europejskiej, duchowny, geograf, dyplomata; wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka.
Gall Anonim (zm. po 1116) – pierwszy kronikarz działający na ziemiach polskich.
Mistrz Wincenty, zwany Kadłubkiem (ur. po 1150 lub ok. 1160 według tradycji we wsi Karwów koło Opatowa, zm. 8 marca 1223 w Jędrzejowie) – biskup krakowski (w l. 1208-1218), związany z kancelarią księcia Kazimierza Sprawiedliwego. Autor Kroniki polskiej, drugiego tego typu utworu w dziejach polskiej historiografii. Od 1764 błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, patron diecezji sandomierskiej.
Wit Stwosz, także Wit Stosz; niem. Veit Stoß (inne wersje imienia: Feyt, Veydt, Vit, nazwiska: Stoss, Stuos) (ur. ok. 1448 w Horb am Neckar, koło Stuttgartu, zm. jesienią 1533 w Norymberdze) – niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego gotyku w rzeźbie
JAN DŁUGOSZ- (1415-1480) był najwybitniejszym dziejopisem naszego średniowiecza, autorem monumentalnych, łacińskich Roczników czyli Kronik sławnego Królestwa Polskiego, obejmujących dzieje Polski od czasów bajecznych do roku 1480.
GAautor najstarszej kroniki polskiej w języku łacińskim. Prawdopodobnie był benedyktyńskim mnichem i wiele wskazuje na to, że na dwór Bolesława Krzywoustego przybył z Węgier,z klasztoru św. Idziego w Samogyvar. Nie był jednak Węgrem, ale prawdopodobnie Francuzem, gdyż klasztor w Samogyvar aż do XIII w.LL ANONIM-(XI-XII w)
WINCENTY KADŁUBEK-Wincenty urodził się w Karwowie pod Opatowem pomiędzy 1155 a 1160 r. W sprawie jego pochodzenia historycy nie są zgodni. Jedni uważają, że pochodził z rodu Porajów herbu Róża (Różyców).
WIT STWOSZ-Wit Stwosz był jednym z najwybitniejszych artystów europejskich. Urodził się około 1447 roku w miejscowości Horb w niemieckiej Szwabii. Ze źródeł wiadomo, że wraz ze swoim bratem Maciejem kształcił się na rzemieślnika o specjalności złotniczej i rzeźbiarskiej. Dzieła sztuki, jakie po nim pozostały świadczą, że był również biegły w malarstwie i grafice.
Jan Długosz herbu Wieniawa (łac. Ioannes Dlugossius, Longinus; ur. 1 grudnia 1415 w Brzeźnicy, zm. 19 maja 1480 w Krakowie) – kronikarz, polski historyk, twórca jednego z najwybitniejszych dzieł średniowiecznej historiografii europejskiej, duchowny, geograf, dyplomata; wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka.
Gall Anonim (zm. po 1116) – pierwszy kronikarz działający na ziemiach polskich.
Mistrz Wincenty, zwany Kadłubkiem (ur. po 1150 lub ok. 1160 według tradycji we wsi Karwów koło Opatowa, zm. 8 marca 1223 w Jędrzejowie) – biskup krakowski (w l. 1208-1218), związany z kancelarią księcia Kazimierza Sprawiedliwego. Autor Kroniki polskiej, drugiego tego typu utworu w dziejach polskiej historiografii. Od 1764 błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, patron diecezji sandomierskiej.
Wit Stwosz, także Wit Stosz; niem. Veit Stoß (inne wersje imienia: Feyt, Veydt, Vit, nazwiska: Stoss, Stuos) (ur. ok. 1448 w Horb am Neckar, koło Stuttgartu, zm. jesienią 1533 w Norymberdze) – niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego gotyku w rzeźbie