Kim był Kazimierz Kuratowski i co wynalazł z dziedziny matematyki (prosze o najwazniejsze informacje)
dam naj
justysias7000
Kuratowski Kazimierz-matematyk polski, profesor Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Warszawskiego, założyciel i dyrektor Instytutu Matematyki PAN, członek PAN i Węgierskiej AN, wiceprezes Międzynarodowej Unii Matematycznej (1962), autor prac naukowych z zakresu topologii i teorii mnogości oraz podręcznika topologii.
1 votes Thanks 1
mari15
Kazimierz Kuratowski - (ur. 2 lutego 1896, zm. 18 czerwca 1980), polski matematyk. Profesor Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Warszawskiego, założyciel i dyrektor Instytutu Matematyki PAN, członek PAN i Węgierskiej AN, wiceprezes Międzynarodowej Unii Matematycznej (1962), autor prac naukowych z zakresu topologii i teorii mnogości oraz podręcznika topologii. Prace naukowe Kuratowskiego dotyczyły głównie topologii. Wprowadził aksjomatykę domknięć (znaną w świecie jako aksjomatyka Kuratowskiego), która posłużyła za podstawę do rozwoju teorii przestrzeni topologicznych oraz rozwijanej przez niego teorii continuów nieprzywiedlnych między dwoma punktami.
1 votes Thanks 1
Aguśka240785
Kazimierz Kuratowski był polskim matemtaykiem. Ur. 2.02.1896r. w Warszawie. W dziedzinie matematyki napisał pracę o : aksjomatycznych ujęciach topologii poprzez wprowadzenie aksjomatyki domknięć oraz o definitywnym rozstrzygnięciu zagadnienia continów nieprzywiedlinych. Jedo prace, dotyczyły kilka podstaw: *rozwoju homotopijnej teorii funkcji ciągłych, *konstrukcji teorii przestrzeni lokalnie spójnych w wymiarach wyższych, *jednolitego ujęcia teorii rozcinania przestrzeni euklidesowych przez dowolne *ich podzbiory, opartej na własnościach przekształceń ciągłych tych zbiorów.
aksjomatycznych ujęciach topologii poprzez wprowadzenie aksjomatyki domknięć oraz o definitywnym rozstrzygnięciu zagadnienia continów nieprzywiedlinych. Jedo prace, dotyczyły kilka podstaw:
*rozwoju homotopijnej teorii funkcji ciągłych,
*konstrukcji teorii przestrzeni lokalnie spójnych w wymiarach wyższych,
*jednolitego ujęcia teorii rozcinania przestrzeni euklidesowych przez dowolne *ich podzbiory, opartej na własnościach przekształceń ciągłych tych zbiorów.