Każdy rozumie, jak chwalebna bywa w księciu cnota dotrzymania słowa i przestrzegania zasad prawości, unikania zaś podstępów. Niemniej wszelako doświadczenie naszych czasów uczy, że ci książęta, którzy nie liczyli się z danym przez sobie słowem i umieli podstępami mózgi ludzkie uwodzić, osiągnęli wielkie zadania i wzięli w końcu górę nad tymi, którzy rządzili się prawością. Trzeba tedy wiedzieć, że istnieją dwa rodzaje walki: walka na prawa i walka na siły. Pierwszy rodzaj jest właściwy ludziom, drugi właściwy jest zwierzętom, ponieważ jednak często pierwszy rodzaj walki nie wystarcza, trzeba uciekać się do drugiego. Dlatego też książę musi doskonale umieć używać zarówno natury zwierzęcej, jak i ludzkiej. Ta nauka podana jest książętom w napomknieniach już przez pisarzy starożytnych, którzy opowiadają, jak Achilles i wielu innych królów greckich oddani byli na wychowanie do Chirona centaura, pod opieką tegoż wzrastali; to odbywanie szkoły pod kierunkiem półbestii, półczłowieka, nie oznacza nic innego, tylko tylko wskazówkę, że powinnością księcia bywa używanie jak jednej, jak drugiej natury, jedna bez drugiej ostać się nie może. Ponieważ więc książę obowiązany jest umieć używać bestii, powinien sobie wybrać lisa i lwa, lew bowiem nie poradzi przeciw sieciom, lis nie poradzi przeciw wilkom, Należy więc być lisem, aby się poznać na sieciach, i lwem, aby odstraszać wilków. Ci, którzy poprzestają w prostocie na naturze lwa, nie sprostają zadaniom.
Ćw.2 Dlaczego powinnością władcy jest używanie obu natur?
Ćw.3 Jak rozumiesz przenośnię o lwie i lisie? Do jakich znaczeń ona odsyła? Co symbolizują oba zwierzęta?
Ćw.4 Dlaczego nie wystarczy być lwem?
Ćw.2 - Ponieważ samą dyskusją nie da się dojść do porozumienia. Ta pierwsza natura właśnie tego dotyczy. Więc jeśli nie skutkuje zejśćie na kompromis, należy sięgnąć do radykalnych środków takich jak walka czy podstęp. W końcu trzeba liczyć siłę na zamiary i patrzeć na czas jakim dysponujemy do rozwiązania danego problemu.
Ćw3. - Lew jest z reguły waleczny, groźny, broni swojego stada, jest to zwierze królewskie, dostojne zaś list jest cwany, haniebny ale niesamowicie inteligentny i ma pod ręką wiele strategii, które pomogłyby mu wyjść z opresji. Tak więc oba te zwierzaki uzupełniają się wzajemnie. Książe przecież nie powinien być tylko potężny i działać za pomocą pięści. Potrzebna jest teżlogika, jaką posiada lis, by zdobyć upragnony cel.
Ćw.4 - Ponieważ lew mimo tego, że jest waleczny i odstrasza przeciwników swoją potężną budową ciała, to nie jest na tyle dobrym strategiem, by móc działać za sprawą jakiegoś wcześniejszego planu awaryjnego. Lwy działają określonym z góry schematem i nie mają planów awaryjnych, co oznaczałoby, iż gdyby Książe posługiwał się tylko naturą lwa, to przegrywałby stosując jedną i tą samą strategię. Wszystko polega na tym, by umieć zmylić przeciwnika i nie dopuścić do porażki.