Question

Jan Kasprowicz - Krzak dzielnej róży Jan Kasprowicz - Dies irae Kazimierz Tetmajew - Koniec wieku XIX Zinterpretować , ale nie z interentu poprosze. Jak ktoś ma to gdzies w zeszycie bądź notatkach to chetnie.

Answer 1

""Dies irae"

Tytuł: z łaciny, dies irae - Boży gniew

podmiot liryczny: wypowiada się o sobie i innych ludziach, obserwuje,zwraca sie bezpośredno do Boga.

odbiorca:uniwersalny, ale są takze zwroty do Boga

Sytuacja liryczna: modlitwa, refleksja , opis

Gtunek: hymn (jest to hymn odwrócony,nie spełnia cech gatunku)

Obraz przestrzeni  -słychac trąby, dzieją się rzeczy irracjonalne. wyszstko obraca się w proch, panuje niepokój, groza,strach,ciemnośc

wizerunek ludzi: powstają z grobów,są osamotnieni w chwili sądu, każdy będzie płacił za życie oddzielnie. są przerażeni, zrozpaczeni, ziekształceni na twrzach, zalani potem. mają skrzepy krwi, kudły włosów, wyją jak hieny, wydobywają z siebi nieludzkie, zwierzęce odgłosy. Jęczą, klną. przyjmują rózżne  postawy. jedni upadają , innni bronią się. skarżą się. tłum skłębiony, dziki, duszą się nawzajem, są pozbawieni kontroli. gryzą się, rozszarpują. pokazani jako cała ludzkośc. stają przed Bogiem jako ludzie cierpiący.

środki wyrazu: obrazowanie zwierzęce, wyliczenia, imiesłowy, ekspresjonizm, czasowniki , epitety.

wizerunke Boga: potężny, odwrócony od ludzi, sądzi ludzi, towarzyszą mu niezwykłe atmosferyczne zjawiska. zaczyna sąd, nie słyszy ludzi, nie widzi ich cierpienia. jest wyniosły, przytłaczający, ogromny, ponosi odpowiedzialnośc za grzech pierworodny. stworzył raj i szatana. wiedział, ze człowiek nie oprze się wężowi jako istota słaba. okrutny, obojętny na madlitwy, wzbudza w człowieku strach. kamienny, lodowaty, nieczuły, pozbawionu przymiotów miłosierdzia. oceniony negatywnie

środki wyrazu: hiperbole, wykrzyknienia, paradkoksy,ironia,pytania retoryczne,emocje

wizerunek nadawcy: odważny, zwraca się do Boga, modli się za ludzi, których Bóg nie wysłuchał. Bunt prometejski . idzie razem z ludżmi. jest ironiczny wobez Boga, prowokuje , staje w obronie ludzi cierpiących

środki wyrazu: wykrzyknienia, powtórzenia, epitety

 

"Koniec wieku XIX"

podmiot liryczny:myśliciel filozof, człowiek doświadczony

odbiorca:człowiek z końca wieku

możliwe że jest to wewnętrzna rozmowa z samym sobą. są pytania i wyraźne odpowiedzi na nie.

postawa:

przekleństwo (szukac winnego w losie)

odpowiedź:

odrzucone jako postawa, taką postawę przypisuje się ludziom nie wykształconym, dzikim

 

postawa:

ironia (drwina, dystans,jest obroną przed życiem)

odpowiedź:

samo życie jest ironiczne

 

postawa:

idea

odpowiedż:

puste słowa

 

postawa:

modlitwa (oddac się w ręce Boga, wierzyc w opatrznośc)

odpowiedź:

obraz Boga zaczyna słabnąc, nie jest już ukojeniem, tylko nieliczni w to wierzą

 

postawa:

wzgarda (gardzic życiem, bunt, pogarda wobec losu)

odpowiedź:

tylko głupi może wierzyc w to, że można  życiem gardzic

 

postawa:

rozpacz (pezymizm)

odpowiedź:

może doprowadzic do samozagłądy

 

postawa:

walka (dązenie do celów, podejmowanie działań0

odpowiedź:

człowiek nie wygra z losem

 

postawa:

rezygnacja (obojętnośc, apatia, brak działania)

odpowiedź:

nie jest wyjściemz sysuacji, bo nie przynosiulgi

 

postawa:

byt przyszły (wróżby, proroctwa)

odpowiedź:

nic pewnego nie wiadomo

 

postawa:

użycie (korzystac z życia)

odpowiedź:

człowiek zawsze będzie chciał więcej, ni ma takirgo użycia, które zaspokoi człowieka.

 

Każda postawa jest zła. Człowiek - dekadent szuka, lae znależc nie może 

 

środki wyrazu: pytania retoryczne, wielokropki, metafory.