Mianem rewolucji przemysłowej określa się wszystkie przemiany techniczne, jakie zaszły początkowo na terenach Anglii w XVIII i XIX w., znacznie ułatwiając życie jednostki oraz społeczeństwa oraz przyśpieszając rozwój gospodarki. Innowacje te rozprzestrzeniły się na pozostałą część Europy w latach 30. i 40. (w Stanach Zjednoczonych datowane są już na rok 1820). Najpóźniej dotarły do krajów znajdujących położonych na wschodzie – do Królestwa Polskiego (Kraju Nadwiślańskiego) w latach 60., do Imperium Rosyjskiego dwa dziesięciolecia później.
Przyczyny rewolucji przemysłowej
Fundamentalną przyczyną rewolucji przemysłowej był gwałtowny przyrost ludności. Rosnące potrzeby obciążyły rynek, który nie nadążał z produkcją odpowiedniej ilości pożądanych dóbr (manufaktury miały niewielką wydajność). Drugim powodem była rewolucja agrarna – proces polegający na przemianie tradycyjnego rolnictwa w nowoczesne, bardziej wydajne, nastawione na masową produkcję określonych towarów.
Rozwój techniczny
Jedną z pierwszych innowacji wprowadził w 1733 r. Anglik John Kay. Była to maszyna tkacka, w której sznurek mechanicznie przerzucał czółenko (część przechowującą wątek, czyli nitkę). Trzydzieści jeden lat później kolejnego znaczącego odkrycia dokonał James Hargreaves. Wynalazł on wielowrzecionową mechaniczną, choć napędzaną siłą ludzkich mięśni, przędzarkę. Dzięki temu urządzeniu można było wytwarzać nawet do 16 nici. Jednak prawdziwą rewolucją było...
Duże zmiany zapanowały też w rolnictwie Wielkiej Brytanii. W XVIII stuleciu biedniejsi rolnicy, których nie stać było na zagospodarowanie własnej ziemi, po prostu sprzedawali ją, a następnie zatrudniali się jako robotnicy na farmach bogatszych sąsiadów, zaś tym, którym pieniędzy nie brakowało przychodziły różne pomysły do głowy, które mogłyby podnieść wydajność pracy na roli np. trójpolówkę zastąpiono tzw. płodozmianem, zaczęto także używać nawozów, na pole zostały wprowadzone maszyny rolnicze np. mechaniczny siewnik. Zmiany te nazywamy „Rewolucją Agrarną”.
Mianem rewolucji przemysłowej określa się wszystkie przemiany techniczne, jakie zaszły początkowo na terenach Anglii w XVIII i XIX w., znacznie ułatwiając życie jednostki oraz społeczeństwa oraz przyśpieszając rozwój gospodarki. Innowacje te rozprzestrzeniły się na pozostałą część Europy w latach 30. i 40. (w Stanach Zjednoczonych datowane są już na rok 1820). Najpóźniej dotarły do krajów znajdujących położonych na wschodzie – do Królestwa Polskiego (Kraju Nadwiślańskiego) w latach 60., do Imperium Rosyjskiego dwa dziesięciolecia później.
Przyczyny rewolucji przemysłowejFundamentalną przyczyną rewolucji przemysłowej był gwałtowny przyrost ludności. Rosnące potrzeby obciążyły rynek, który nie nadążał z produkcją odpowiedniej ilości pożądanych dóbr (manufaktury miały niewielką wydajność). Drugim powodem była rewolucja agrarna – proces polegający na przemianie tradycyjnego rolnictwa w nowoczesne, bardziej wydajne, nastawione na masową produkcję określonych towarów.
Rozwój technicznyJedną z pierwszych innowacji wprowadził w 1733 r. Anglik John Kay. Była to maszyna tkacka, w której sznurek mechanicznie przerzucał czółenko (część przechowującą wątek, czyli nitkę). Trzydzieści jeden lat później kolejnego znaczącego odkrycia dokonał James Hargreaves. Wynalazł on wielowrzecionową mechaniczną, choć napędzaną siłą ludzkich mięśni, przędzarkę. Dzięki temu urządzeniu można było wytwarzać nawet do 16 nici. Jednak prawdziwą rewolucją było...
Duże zmiany zapanowały też w rolnictwie Wielkiej Brytanii. W XVIII stuleciu biedniejsi rolnicy, których nie stać było na zagospodarowanie własnej ziemi, po prostu sprzedawali ją, a następnie zatrudniali się jako robotnicy na farmach bogatszych sąsiadów, zaś tym, którym pieniędzy nie brakowało przychodziły różne pomysły do głowy, które mogłyby podnieść wydajność pracy na roli np. trójpolówkę zastąpiono tzw. płodozmianem, zaczęto także używać nawozów, na pole zostały wprowadzone maszyny rolnicze np. mechaniczny siewnik. Zmiany te nazywamy „Rewolucją Agrarną”.