Wzbogacić się ,niepłacić podatków ,zdobywaćjak najwięcej przywilejów ,jak najmocniej wpływać na politykę państwa ,uzależnic od siebie króla ,powiększać swoje majątki ,
Utwór Witolda Gombrowicza, jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX w., pt. „Trans-Atlantyk” jest uznawany za dzieło bardzo osobiste, odważne i kontrowersyjne. Książka ukazuje m.in. sarmackie myślenie Polaków. Rzecz cała dzieje się na obczyźnie, a do tego w czasach bardzo trudnych dla kraju, gdyż w czasie Drugiej Wojny Światowej. Autor, a zarazem bohater utworu, rzeczywiście znajdował się w Argentynie, gdzie, jak mówi Tadeusz Kępiński „mógł opisać świat emigracyjny w tak ponurej tonacji, choć niby w takcie mazurka i poloneza”. Rzeczywiście tekst jest napisany w mistrzowskim stylu literatury barokowej (tj. gawędy szlacheckiej), nawiązującej do Paska, szlachcica – sarmaty.
Wzbogacić się ,niepłacić podatków ,zdobywaćjak najwięcej przywilejów ,jak najmocniej wpływać na politykę państwa ,uzależnic od siebie króla ,powiększać swoje majątki ,
Utwór Witolda Gombrowicza, jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX w., pt. „Trans-Atlantyk” jest uznawany za dzieło bardzo osobiste, odważne
i kontrowersyjne.
Książka ukazuje m.in. sarmackie myślenie Polaków. Rzecz cała dzieje się na obczyźnie, a do tego w czasach bardzo trudnych dla kraju, gdyż w czasie Drugiej Wojny Światowej. Autor, a zarazem bohater utworu, rzeczywiście znajdował się w Argentynie, gdzie, jak mówi Tadeusz Kępiński „mógł opisać świat emigracyjny w tak ponurej tonacji, choć niby w takcie mazurka i poloneza”. Rzeczywiście tekst jest napisany w mistrzowskim stylu literatury barokowej (tj. gawędy szlacheckiej), nawiązującej do Paska, szlachcica – sarmaty.