Question

JAkie są wyznaczniki miłości ? Czy bochaterowi mitu o Orfeuszu i Eurydyce oraz legendy o Tristanie i Izoldzie byli zdolni do poświęceń w imię miłości ? Swoje stanowisko uzasadnij odwołując sie do treści utworu

Answer 1

"Mit o Orfeuszu i Eurydyce" opowiada o królu,który był szczęśliwym mężem swojej żony Eurydyki.Oboje żyli bez większych zmartwień ,ciesząc się swoim widokiem i sobą. Niezwykłym talentem młodego i urodziwego mężczyzny,była gra na lutni.Król śpiewał tak pięknie,że nikt nie był w stanie przejść obok niego obojętnie. Któregoś dnia Aristajos widząc piękną Eurydykę również się w niej zakochał,za którą póżniej gonił ,tak nieszczęśliwie,że nimfę śmiertelnie ukąsiła żmija.Jej mąż bardzo rozpaczał z tego powodu,do tego stopnia,iż postanowił wydobyć swoją ukochaną z królestwa podziemia.Za sprawą niebywałego głosu króla,Charon przewiózł go na drugą stronę brzegu,tam gdzie rządził Hades.Młodzieniec nadal śpiewał i grał tak wzruszajaco ,iż władca podziemia,po raz pierwszy,postanowił zmienić swoją decyzję i przywrócić światu Eurydykę.Ale miał on jeden warunek,który Orfeusz powinien spełnić,królowi podczas tej podróży nie można się było obejrzeć na swoją żonę,która kroczyła tuż za nim.Młodzieniec starał się ze wszystkich sił,aby tego nie uczynić,jednak ciekawość wzięła nad nim górę i Hermes zatrzymał Eurydykę w królestwie ciemności.Jego żona ,już nigdy więcej nie miała ujrzeć światła dziennego,a zrozpaczony Orfeusz nie mógł już wrócić do Hadesu.Od tej pory król był oszalały z bólu i tylko jego pełne tęsknoty pieśni, słyszał cały świat.Nie mógł on sobie znależć miejsca ,ani ukojenia zbolałej duszy.Aż w końcu natrafił na straszne menady ,które rozszarpały go,a jego głowa znalazła się w rzece.Mimo to król nadal wołal swoją Eurydykę.Biedny Orfeusz pozbawiony ciała,pływał przez wiele dni i nocy,aż w końcu trafił na wyspę ,gdzie wreszcie został pochowany. Miłość Orfeusza była tak wielka,że gotów był on zrobić wszystko,aby znowu móc być ze swoją ukochaną.Nawet pozbawiony ciała,wciąż wymawiał jej imię,co świadczy o jego wielkiej miłości do Eurydyki i tego, ze byl on zdolny do największych poświęceń.

Kolejny przykład, to miłość Tristana i Izoldy.Tristan był wiernym sługą króla Marka i na jego żądanie miał on mu przywieżć kobietę,którą pokocha i poślubi.Okazja nadarzyła się bardzo szybko,ponieważ wasal króla pokonał w Irlandii olbrzyma Morholta,a w nagrodę za ten bohaterski czyn,otrzymał on rękę księżniczki,a także całe jego królestwo.Ten jednak nie myślał o sobie,lecz o swoim królu,któremu złożył obietnicę i chciał ją,jako wierny sługa, dotrzymać.Za zgodą matki Izoldy,księżniczka wyrusza do króla Marka,w towarzystwie służącej Brangien oraz Tristana.Zapobiegliwa matka daje służącej czarodziejski napój ,aby jej córka z Markiem zapałali do siebie miłością.Wskutek zbiegu okoliczności magiczny nektar spożywa ,w czasie podróży,księżniczka a także jej towarzysz Tristan.Od tej chwili są oni sobie przeznaczeni i nie będą już mogli zapanować nad swoją namietnością,pomimo oporu,jaki czuje Tristan względem króla Marka.Para zakochanych ukrywa przed całym światem swoją miłość i żądzę,a księżniczka wbrew temu co czuje,poślubia starego Króla.Uczucie Tristana i Izoldy jest coraz bardziej gorące,ale ciągłe ukrywanie tego przed światem,przed Markiem,sprawia im ból i cierpienie.Oboje z tego powodu mają ogromne wyrzuty sumienia i są wewnętrznie rozdarci,bo nie potrafią zatrzymać swoich uczuć,ani przestać kochać.Niestety do uszu króla dochodzą wieści o zdradzie jego żony.Ta przed sądem zaprzecza jakoby miała cudzołożyć ze swoim oblubieńcem,co było prawdą.Jednak władca wysyła Tristana na daleką wyprawę,a ten ,z dala od ukochanej, poślubia Izoldę o Białych Dłoniach.Rozłączeni kochankowie nadal o sobie myślą,tęsknią i bardzo cierpią,ponieważ ich marzenia o byciu razem,nie mogą się spełnić.Każde z nich jest nieszczęśliwe w małżeństwie,a świat wydaje im się smutny i szary. Jednak można powiedzieć,że los okazał się dla nich w pewnym sensie łaskawy,ponieważ kiedy ranny i chory z tęsknoty Tristan umiera,myśląc w ostatnich momentach swojego życia o ukochanej,księżniczka przebywszy długą drogę,widząc śmierć ukochanego,umiera obok niego,z tęsknoty i rozpaczy Król Marek nakazał pochowanie kochanków w osobnych trumnach,ale siła ich wielkiej miłości ,nawet po śmierci dała o sobie znać,ponieważ na tym miejscu wyrósł głóg,który splatał się w miłosnym uścisku,pokazując swoją nadludzką siłę. Miłość tych dwojga była skazana na siebie i mimo wielu bólu i wyrzeczeń ,nigdy oni nie zapomnieli o sobie ,a ich wielkiej miłości ,nawet śmierć nie pokonała. Dla siebie byli oni skłonni do największych poświęceń.