Jakie refleksje na temat relacji człowiek-przyroda wyrażają twórcy w dziełach? Odpowiedz na przykładzie podanego tekstu kultury (obrazu Caspara Davida Friedricha "Wędrowiec")
Yumikos
Jednym z bardziej znanych obrazów Caspara Davida Friedricha jest z pewnością "Wędrowiec przed morzem mgły" Dzieło to dobrze się wpisało w okres romantyzmu i stało się bardzo rozpoznawalne w tamtym okresie. Na obrazie widzimy mężczyznę stojącego tyłem do widza który jest wpatrzony w majestatyczne góry. widzimy także chmury i mgłę rozciągającą się po szczytach górskich skał. Sam obraz jest trochę melancholijny i skłania do wielu refleksji. Przedstawiony mężczyzna idealnie się wpisuje w okres romantyzmu w którym staje się poniekąd symbolem stanu duchowego i rozmyślań. Możemy też dostrzec pewien pierwiastek metafizyczny, który stworzył autor przez rozciągającą się mgłę nad przepaścią, i chmury które pokrywają niebo. Wszystko na tym obrazie sprawia, że widz z pewnością jest zmuszony do refleksji. Możemy nawet zaryzykować tezę, że obraz ten może być niejako podróżą egzystencjalną a pokazana ulotność symbolizuje nam kruchość ludzkiego życia w zestawieniu z potęgą natury. Następną refleksją która mi przychodzi na myśl jest rola namalowanego mężczyzny tyłem do widza. Malarz według mnie w ten sposób chciał ukazać że mamy patrzeć tam gdzie on, by ciężar ładunku emocjonalnego spoczął na świecie przyrody. Ponadto przez tego mężczyznę chciał też pewnie przekazać symbol kontemplacji, jako zawieszenie myśli nad systemem wartości otaczającego go świata, który jest niejako kluczem do poznawania własnego siebie.
Davida Friedricha jest z pewnością
"Wędrowiec przed morzem mgły" Dzieło to
dobrze się wpisało w okres romantyzmu i
stało się bardzo rozpoznawalne w tamtym okresie.
Na obrazie widzimy mężczyznę stojącego tyłem
do widza który jest wpatrzony w majestatyczne góry.
widzimy także chmury i mgłę rozciągającą się po
szczytach górskich skał. Sam obraz jest trochę
melancholijny i skłania do wielu refleksji.
Przedstawiony mężczyzna idealnie się wpisuje
w okres romantyzmu w którym staje się poniekąd
symbolem stanu duchowego i rozmyślań. Możemy
też dostrzec pewien pierwiastek metafizyczny,
który stworzył autor przez rozciągającą się
mgłę nad przepaścią, i chmury które pokrywają
niebo. Wszystko na tym obrazie sprawia, że
widz z pewnością jest zmuszony do refleksji.
Możemy nawet zaryzykować tezę, że obraz ten
może być niejako podróżą egzystencjalną a
pokazana ulotność symbolizuje nam kruchość
ludzkiego życia w zestawieniu z potęgą natury.
Następną refleksją która mi przychodzi na myśl
jest rola namalowanego mężczyzny tyłem do widza.
Malarz według mnie w ten sposób chciał ukazać
że mamy patrzeć tam gdzie on, by ciężar ładunku
emocjonalnego spoczął na świecie przyrody.
Ponadto przez tego mężczyznę chciał też
pewnie przekazać symbol kontemplacji, jako
zawieszenie myśli nad systemem wartości
otaczającego go świata, który jest niejako
kluczem do poznawania własnego siebie.