Próba Trommera: Do roztworu glukozy dodajemy wodorotlenek miedzi (II). W wyniku reakcji powstanie ceglastoczerwony osad tlenku miedzi (I).
C6H12O6+2Cu(OH)2->Cu2O+C6H12O7+2H2O
Próba Tollensa: Do probówki z glukozą wprowadzamy amoniakalny roztwór azotanu (V) srebra (I) i wodorotlenek sodu. W wyniku reakcji na ściankach probówki pojawi się srebrny nalot zwany lustrem srebrnym.
AgNO3+NaOH->AgOH+NaNO3
2AgOH->Ag2O+H2O
Ag2O+C6H12O6->2Ag+C6H12O7
Glukozę można wykryć również poprzez reakcję z odczynnikiem Fehlinga A i B, w wyniku której wytworzy się ceglastoczerwony osad tlenku miedzi (I).
Skrobia - reakcja jodoskrobiowa
Do skrobii należy dodać trochę wody, a następnie jodyny lub płynu lugola (roztwór jodu w jodku potasu). Skrobia zabarwi się na kolor granatowy.
Glukoza - próba Trommera lub Tollensa
Próba Trommera: Do roztworu glukozy dodajemy wodorotlenek miedzi (II). W wyniku reakcji powstanie ceglastoczerwony osad tlenku miedzi (I).
C6H12O6+2Cu(OH)2->Cu2O+C6H12O7+2H2O
Próba Tollensa: Do probówki z glukozą wprowadzamy amoniakalny roztwór azotanu (V) srebra (I) i wodorotlenek sodu. W wyniku reakcji na ściankach probówki pojawi się srebrny nalot zwany lustrem srebrnym.
AgNO3+NaOH->AgOH+NaNO3
2AgOH->Ag2O+H2O
Ag2O+C6H12O6->2Ag+C6H12O7
Glukozę można wykryć również poprzez reakcję z odczynnikiem Fehlinga A i B, w wyniku której wytworzy się ceglastoczerwony osad tlenku miedzi (I).
Skrobia - reakcja jodoskrobiowa
Do skrobii należy dodać trochę wody, a następnie jodyny lub płynu lugola (roztwór jodu w jodku potasu). Skrobia zabarwi się na kolor granatowy.