liscie ustawiają się prostopadle do światła, a więc przy świetle górnym najczęściej poziomo, co pozwala na duże wykorzystanie światła.
Budowa :
Ogonki liściowe mają rożne długości, co umożliwia liściom układanie się w jednej płaszczyźnie tak by wzajemnie nie zasłaniać sobie światła / typ ulistnienia skretoległy/. niektóre liście mają zredukowane blaszki, które wypełniają drobne luki pomiędzy innymi liśćmi.
Liście drzew są najmniejsze przy wystawieniu na silne światło, najczęściej na wierzchołku drzewa, a największe na dole drzewa tam gdzie oświetlenie słabe . Liście słabo ocienione mają ciemniejszą zieleń, niż liście rosnące w pełnym świetle.
Ilość światła powoduje szereg zmian w budowie anatomicznej liścia: błony komórkowe są cienkie, słabo wykształca się tkanka miękiszowa palisadowa, biorąca czynny udział w fotosyntezie. W rezultacie liście lub szpilki zacienione są zawsze cienkie i bardziej miękkie, mają rzadkie unerwienie, słabiej też asymilują i transpirują wodę. Wpływa to na kształt szpilek – zacienione są płaskie, a nasłonecznione igły mają przekrój kwadratowy.
2. kwiaty zapylane przez owady: są duże i najczęściej leżą na szczycie rośliny, w kwiatostanach następuje podział funkcji np. u słonecznika znajdujące się na obrzeżu drobne kwiaty języczkowe są bezpłodne , a ich zadaniem jest zwabianie owadów. Barwa kwiatu i zapach jest zwabiaczem owadów. Kwiaty są kolorowe, różnobarwne, mają miodniki, nektarniki, aromaty unoszą się w powietrzu aby zwabic owada; ziarna pyłku bogate w białka, cukry ,tłuszcze i witaminy są produkowane w nadmiarze, jakby specjalnie, dodatkowo dla owadów. Niektóre kwiaty pachną najsilniej lub otwierają się tylko o określonej porze dnia lub nocy. A magnolie zapylane przez chrząszcze zapewniają im„ dach nad głową” , gdy kwiatki zamykają się na wieczór i więzią w nich chrząszcze , które mają luksusowy nocleg nocą i temperaturę wewnątrz kwiatu około 10 stopni wyższą niż na zewnątrz
Pod względem ustawienia w stosunku do światła:
liscie ustawiają się prostopadle do światła, a więc przy świetle górnym najczęściej poziomo, co pozwala na duże wykorzystanie światła.
Budowa :
Ogonki liściowe mają rożne długości, co umożliwia liściom układanie się w jednej płaszczyźnie tak by wzajemnie nie zasłaniać sobie światła / typ ulistnienia skretoległy/. niektóre liście mają zredukowane blaszki, które wypełniają drobne luki pomiędzy innymi liśćmi.
Liście drzew są najmniejsze przy wystawieniu na silne światło, najczęściej na wierzchołku drzewa, a największe na dole drzewa tam gdzie oświetlenie słabe . Liście słabo ocienione mają ciemniejszą zieleń, niż liście rosnące w pełnym świetle.
Ilość światła powoduje szereg zmian w budowie anatomicznej liścia: błony komórkowe są cienkie, słabo wykształca się tkanka miękiszowa palisadowa, biorąca czynny udział w fotosyntezie. W rezultacie liście lub szpilki zacienione są zawsze cienkie i bardziej miękkie, mają rzadkie unerwienie, słabiej też asymilują i transpirują wodę. Wpływa to na kształt szpilek – zacienione są płaskie, a nasłonecznione igły mają przekrój kwadratowy.
2. kwiaty zapylane przez owady: są duże i najczęściej leżą na szczycie rośliny, w kwiatostanach następuje podział funkcji np. u słonecznika znajdujące się na obrzeżu drobne kwiaty języczkowe są bezpłodne , a ich zadaniem jest zwabianie owadów. Barwa kwiatu i zapach jest zwabiaczem owadów. Kwiaty są kolorowe, różnobarwne, mają miodniki, nektarniki, aromaty unoszą się w powietrzu aby zwabic owada; ziarna pyłku bogate w białka, cukry ,tłuszcze i witaminy są produkowane w nadmiarze, jakby specjalnie, dodatkowo dla owadów. Niektóre kwiaty pachną najsilniej lub otwierają się tylko o określonej porze dnia lub nocy. A magnolie zapylane przez chrząszcze zapewniają im„ dach nad głową” , gdy kwiatki zamykają się na wieczór i więzią w nich chrząszcze , które mają luksusowy nocleg nocą i temperaturę wewnątrz kwiatu około 10 stopni wyższą niż na zewnątrz