Już jako nowoworodka kompano dzieci w zimnych górskich żródłach by zwiększyć ich odporność.7-letni chłopcy rozpoczynali wychowanie państwowe.Gdy mieli 12 lat trafiali do koszar.Dwudziestoletni spartanie rozpoczynali obowiązkową służbę wojskową trwającą 10 lat.
Dzięki pracy helotów Spartanie cały swój czas mogli poświęcić na szkolenie wojskowe. Rozpoczynali je już w wieku 7 lat, a między 12 a 30 rokiem życia mieszkali w koszarach. Od młodych mieszkańców polis oczekiwano, że wyrosną na najlepszych żołnierzy w ałej Helladzie. W tym celu, podzieleni na grupy wiekowe, całymi dniami doskonalili się we władaniu bronią oraz w walce w zwartym szyku. Ćwiczenia odbywały się pod nadzorem starszych kolegów. Musieli się równierz uodpornić na ból i trudy wojskowego życia. Chłopców często karano chłostą, a jeżeli któryś przy tym zapłakał, narażał się na drwiny i pogardę rówieśników. Spartano wpajano zasadę, że z wyprawy wojennej mogli wrócić wyłącznie jako zwycięzcy. Wszyscy nosili skromną odzież, która celowo nie chroniła przed zimnem. Otrzymywali również niewielkie racje żywnościowe, a dodatkowe pożywienie musieli zdobywać sami.
Już jako nowoworodka kompano dzieci w zimnych górskich żródłach by zwiększyć ich odporność.7-letni chłopcy rozpoczynali wychowanie państwowe.Gdy mieli 12 lat trafiali do koszar.Dwudziestoletni spartanie rozpoczynali obowiązkową służbę wojskową trwającą 10 lat.
Dzięki pracy helotów Spartanie cały swój czas mogli poświęcić na szkolenie wojskowe. Rozpoczynali je już w wieku 7 lat, a między 12 a 30 rokiem życia mieszkali w koszarach. Od młodych mieszkańców polis oczekiwano, że wyrosną na najlepszych żołnierzy w ałej Helladzie. W tym celu, podzieleni na grupy wiekowe, całymi dniami doskonalili się we władaniu bronią oraz w walce w zwartym szyku. Ćwiczenia odbywały się pod nadzorem starszych kolegów. Musieli się równierz uodpornić na ból i trudy wojskowego życia. Chłopców często karano chłostą, a jeżeli któryś przy tym zapłakał, narażał się na drwiny i pogardę rówieśników. Spartano wpajano zasadę, że z wyprawy wojennej mogli wrócić wyłącznie jako zwycięzcy. Wszyscy nosili skromną odzież, która celowo nie chroniła przed zimnem. Otrzymywali również niewielkie racje żywnościowe, a dodatkowe pożywienie musieli zdobywać sami.