Formę tą tworzymy odejmując końcówkę osobową „st” i zaimek osobowy „du”.
Du hilfst mir. (Pomagasz mi.) --> Hilf mir! (Pomóż mi!)
Du kommst oft zu mir. (Przychodzisz często do mnie.) --> Komm oft zu mir! (Przychodź często do mnie!)
Czasowniki, których temat kończy się na „-t”, „-d”, „-ig” oraz grupy spółgłoskowe, których ostatnią spółgłoską jest „-m”, „-n”, otrzymują w tej formie trybu rozkazującego samogłoskę „-e”.
Du öffnest die Tür. (Otwierasz drzwi.) --> Öffne die Tür! (Otwórz drzwi!)
Du wartest im Stadtzentrum! (Czekasz w centrum miasta!) --> Warte im Stadtzentrum! (Czekaj w centrum miasta
Tryb rozkazujący zdecydowanej większości czasowników w 2 osobie liczby pojedynczej tworzymy poprzez odrzucenie zaimka osobowego oraz końcówki osobowej "-st",
Przykłady :
du gehst - geh! du gibst - gib! du sprichst - sprich!
Czasami Imperativ 2 os. l. poj. ma końcówkę "-e". Zasada ta dotyczy czasowników, których temat kończy się na "-t", "-d", "-ig" oraz grupy spółgłoskowe, w których ostatnią głoską jest "m" lub "n".
Przykłady:
du wartest - warte! du antwortest - antworte! du zeichnest - zeichne!
Formy trybu rozkazującego w 2 osobie liczby mnogiej są identyczne, po odrzuceniu zaimka osobowego, z formami odmiany w trybie oznajmującym.
Przykłady:
ihr fragt - fragt! ihr geht - geht! ihr wartet - wartet!
Tryb rozkazujący 1 i 3 osoby liczby mnogiej tworzymy poprzez zamianę miejscami
zaimka oraz odmienionej formy czasownika.
Przykłady:
Sie fragen - fragen Sie! Sie gehen - gehen Sie! Sie warten - warten Sie!
Komm oft zu mir!
Formę tą tworzymy odejmując końcówkę osobową „st” i zaimek osobowy „du”.
Du hilfst mir. (Pomagasz mi.)
-->
Hilf mir! (Pomóż mi!)
Du kommst oft zu mir. (Przychodzisz często do mnie.)
-->
Komm oft zu mir! (Przychodź często do mnie!)
Czasowniki, których temat kończy się na „-t”, „-d”, „-ig” oraz grupy spółgłoskowe, których ostatnią spółgłoską jest „-m”, „-n”, otrzymują w tej formie trybu rozkazującego samogłoskę „-e”.
Du öffnest die Tür. (Otwierasz drzwi.)
-->
Öffne die Tür! (Otwórz drzwi!)
Du wartest im Stadtzentrum! (Czekasz w centrum miasta!)
-->
Warte im Stadtzentrum! (Czekaj w centrum miasta
Tryb rozkazujący zdecydowanej większości czasowników w 2 osobie liczby pojedynczej tworzymy poprzez odrzucenie zaimka osobowego oraz końcówki osobowej "-st",
Przykłady :
du gehst - geh!
du gibst - gib!
du sprichst - sprich!
Czasami Imperativ 2 os. l. poj. ma końcówkę "-e". Zasada ta dotyczy czasowników, których temat kończy się na "-t", "-d", "-ig" oraz grupy spółgłoskowe, w których ostatnią głoską jest "m" lub "n".
Przykłady:
du wartest - warte!
du antwortest - antworte!
du zeichnest - zeichne!
Formy trybu rozkazującego w 2 osobie liczby mnogiej są identyczne, po odrzuceniu zaimka osobowego, z formami odmiany w trybie oznajmującym.
Przykłady:
ihr fragt - fragt!
ihr geht - geht!
ihr wartet - wartet!
Tryb rozkazujący 1 i 3 osoby liczby mnogiej tworzymy poprzez zamianę miejscami
zaimka oraz odmienionej formy czasownika.
Przykłady:
Sie fragen - fragen Sie!
Sie gehen - gehen Sie!
Sie warten - warten Sie!