Najczęściej chleb pieczono z grubo mielonej mąki pszennej,żytniej,owsianej,jęczmiennej czy kukurydzianej.Aby zwiększyć objętość pieczywa dodawano tzw. "przymieszki".Mogły to być ugotowane, przetarte ziemniaki, mąka z fasoli, soczewicy czy grochu.W rodzinach ubogich dodawano nawet perz, lebiodę i korę niektórych drzew.Najczęściej wypiekanym na Podlasiu chlebem był tzw."krzyż" - chleb, który miał jedynie skorupę ciasta, a w środku masę ziemniaczaną. Dobrze wypieczony chleb był dumą każdej gospodyni. Mąż niezadowolony z zakalca często bił swoją żonę , aby ta w przyszłości nie popełniła podobnego błędu.Uważano powszechnie ,że dopóki panna nie potrafi upiec chleba , nie nadaje się do małżeństwa.
Na podlasiu proces przygotowania pieczywa był procesem niezwykłym , z którym wiązały się odpowiednie przepisy związane z tym, co wolno ,a czego nie wolno czynić podczas pieczenia chleba.
Bardzo ważne było pieczenie chleba.
Najczęściej chleb pieczono z grubo mielonej mąki pszennej,żytniej,owsianej,jęczmiennej czy kukurydzianej.Aby zwiększyć objętość pieczywa dodawano tzw. "przymieszki".Mogły to być ugotowane, przetarte ziemniaki, mąka z fasoli, soczewicy czy grochu.W rodzinach ubogich dodawano nawet perz, lebiodę i korę niektórych drzew.Najczęściej wypiekanym na Podlasiu chlebem był tzw."krzyż" - chleb, który miał jedynie skorupę ciasta, a w środku masę ziemniaczaną.
Dobrze wypieczony chleb był dumą każdej gospodyni. Mąż niezadowolony z zakalca często bił swoją żonę , aby ta w przyszłości nie popełniła podobnego błędu.Uważano powszechnie ,że dopóki panna nie potrafi upiec chleba , nie nadaje się do małżeństwa.
Na podlasiu proces przygotowania pieczywa był procesem niezwykłym , z którym wiązały się odpowiednie przepisy związane z tym, co wolno ,a czego nie wolno czynić podczas pieczenia chleba.