Madziulka212112
Uważano że z jakże wspomnianym fatum nie da się wygrać, że jest nam to pisane. Starożytne społeczeństwo nie potrafiło do końca wyjaśnić tego pojęcia, uważali że ten kto ma nad sobą fatum jest stracony, że nie ma dla niego ratunku.
1 votes Thanks 2
kamcia96
Fatum to inaczej złe przeznaczenie losu. Rządziło losami bohaterów, ludzi w średniowieczu. Starożytni nie mogli mu sie przeciwstawic.
2 votes Thanks 2
filipeppo17
W Antyku fatum miało ogromne znaczenie. Człowiek był pionkiem w rękach Bogów, nieznaczącą jednostką, którą rządził los. Nad człowiekiem mogło wisieć fatum czyli z góry przewidziany los, którego scenariusz, nawet najgorszy musiał się spełnić. I ludzie Antyku w to wierzyli. Jeśli wyrocznia powiedziała im, że coś stanie się w ich życiu, to tak miało się stać, ale pomijała fakty i istotne przyczyny wypełnienia się tego fatum. Motyw ten widzimy u Edypa, nad którym wisi fatum, które głosi, że zabije swego ojca i poślubi własną matkę. I tak też się ostatecznie stało, mimo, że bohater za wszelką cenę chciał uciec przed złym losem.