Cesarz Dioklecjan postanowił wprowadzić w życie reformę państwa. Wyznaczył on swojego współrządce, który otrzymał tytuł Augusta. Dioklecjan jednak zachował władzę zwierzchnią i w rezultacie Augustowie mieli po jednym zastępcy - cesarze. Potem po śmierci Dioklecjana Konstantyn Wielki usunął rząd Augusta i posiadał pełną władzę w państwie.
Dioklecjan również podzielił prowincje, zwiększając ich liczbę z 50 do 110 i pogrupował je w 13 diecezji.
Armia została podzielona na wewnętrzną, czyli stacjonującą w głębi państwa oraz graniczną.
W Rzymie rozpoczął się od panowania Dioklecjana tzw. dominat - wiązało się znim zerwanie z ustrojem republiki. Cesarz zaś stał się władcą absolutnym i odtąd tytułowano go "Dominus ac deus" (Pan i Bóg).
Po śmierci Dioklecjana władzę w państwie przeją Konstantyn Wielki i tym samym postanowił przenieść stolice cesarstwa do nowo wybudowanego nad Cieśniną Bosfor miasta - Konstantynopolu.
Cesarz Dioklecjan postanowił wprowadzić w życie reformę państwa. Wyznaczył on swojego współrządce, który otrzymał tytuł Augusta. Dioklecjan jednak zachował władzę zwierzchnią i w rezultacie Augustowie mieli po jednym zastępcy - cesarze. Potem po śmierci Dioklecjana Konstantyn Wielki usunął rząd Augusta i posiadał pełną władzę w państwie.
Dioklecjan również podzielił prowincje, zwiększając ich liczbę z 50 do 110 i pogrupował je w 13 diecezji.
Armia została podzielona na wewnętrzną, czyli stacjonującą w głębi państwa oraz graniczną.
W Rzymie rozpoczął się od panowania Dioklecjana tzw. dominat - wiązało się znim zerwanie z ustrojem republiki. Cesarz zaś stał się władcą absolutnym i odtąd tytułowano go "Dominus ac deus" (Pan i Bóg).
Po śmierci Dioklecjana władzę w państwie przeją Konstantyn Wielki i tym samym postanowił przenieść stolice cesarstwa do nowo wybudowanego nad Cieśniną Bosfor miasta - Konstantynopolu.