Treny pisał Jan Kochanowski kuczci zmarłej córeczki Urszulki. W sumie Jan Kochanowski napisał 19 trenów w których opisuje jak bardzo brakuje mu córki, i że za nią teskni. A tak do wyboru Trenu polecam Tren VII
TREN VII
Nieszczesne ochędóstwo, żałosne ubiory Mojej namilszej cory, Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie? Żalu mi przydajecie. Już ona członeczków swych wami nie odzieje, Nie masz, nie masz nadzieje. Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany. Już letniczek pisany I uploteczki wniwecz, i paski złocone - Matczyne dary płone. Nie do takiej łóżnice, moja dziewko droga, Miała cię mać uboga Doprowadzić, nie takąć dać obiecowała Wyprawę, jakąć dała. Giezłeczkoć tylko dała a lichą tkaneczkę, Ociec ziemie bryłeczkę W główki włożył. Niestetyż, i posag i ona W jednej skrzynce zamkniona.
objaśnienia do trenu 1. ochędóstwo - stroje, ozdoby (zob. ochędożne w Trenie XII, 5); żałosne - smutne, wywołujące smutek, żal. 2. cory - córy (tj. córki). 4. przydajecie - przydawać - dodawać 6. nadzieje - nadziei. 7. ujął - ująć - chwycić; nieprzespany * - taki, z którego nie można się obudzić. 8. letniczek - letnia suknia kobieca; pisany * - wzorzysty, barwny, malowany (pisankami nazywa się do dziś jajka malowane na Wielkanoc w różne wzory). 9. uploteczki - wstążki do włosów, które się wplata we włosy; wniwecz - na nic. 10. płone - niepotrzebne, daremne (dziś: płonne). 11. do łóżnice - do łożnicy, czyli do łoża małżeńskiego. 12. mać uboga - biedna, nieszczęśliwa matka. 14. wyprawę - wyprawa * - aluzja do wyprawy dawanej pannie młodej przed ślubem i będącej częścią posagu. 15. giezłeczko - koszula z białego płótna; lichą tkaneczkę - sukienkę ze skromnej tkaniny lub opaskę wiążącą włosy. 16. ziemie - ziemi. 17. w główki - w miejsce, gdzie spoczywa głowa. 18. W jednej skrzynce - skrzynka - oznacza jednocześnie trumnę, a także przedmiot, w którym chowano rzeczy cenne, pieniądze, klejnoty, kosztowną odzież; zamkniona - zamknięta. :)
Tren, lament, płacz (żałobny) – utwór liryczny o charakterze żałobnym, wywodzący się ze starogreckiej poezji funeralnej, blisko spokrewniony z elegią, a także epicedium; ważny element struktury tragedii greckiej; odmiana pieśni lamentacyjnej. Utwory takie były poświęcane zmarłej osobie i wyrażały żal oraz smutek z powodu jej odejścia, a także przedstawiały jej cnoty i zasługi. Twórcami trenów byli m.in. Symonides z Keos i Pindar (w Grecji) oraz Newiusz i Owidiusz (w Rzymie). Do antycznej twórczości trenodycznej nawiązywali poeci renesansowi (m.in. Francesco Petrarca).
Treny pisał Jan Kochanowski kuczci zmarłej córeczki Urszulki. W sumie Jan Kochanowski napisał 19 trenów w których opisuje jak bardzo brakuje mu córki, i że za nią teskni. A tak do wyboru Trenu polecam Tren VII
TREN VII
Nieszczesne ochędóstwo, żałosne ubiory
Mojej namilszej cory,
Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie?
Żalu mi przydajecie.
Już ona członeczków swych wami nie odzieje,
Nie masz, nie masz nadzieje.
Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany.
Już letniczek pisany
I uploteczki wniwecz, i paski złocone -
Matczyne dary płone.
Nie do takiej łóżnice, moja dziewko droga,
Miała cię mać uboga
Doprowadzić, nie takąć dać obiecowała
Wyprawę, jakąć dała.
Giezłeczkoć tylko dała a lichą tkaneczkę,
Ociec ziemie bryłeczkę
W główki włożył. Niestetyż, i posag i ona
W jednej skrzynce zamkniona.
objaśnienia do trenu 1. ochędóstwo - stroje, ozdoby (zob. ochędożne w Trenie XII, 5); żałosne - smutne, wywołujące smutek, żal.
2. cory - córy (tj. córki).
4. przydajecie - przydawać - dodawać
6. nadzieje - nadziei.
7. ujął - ująć - chwycić; nieprzespany * - taki, z którego nie można się obudzić.
8. letniczek - letnia suknia kobieca; pisany * - wzorzysty, barwny, malowany (pisankami nazywa się do dziś jajka malowane na Wielkanoc w różne wzory).
9. uploteczki - wstążki do włosów, które się wplata we włosy; wniwecz - na nic.
10. płone - niepotrzebne, daremne (dziś: płonne).
11. do łóżnice - do łożnicy, czyli do łoża małżeńskiego.
12. mać uboga - biedna, nieszczęśliwa matka.
14. wyprawę - wyprawa * - aluzja do wyprawy dawanej pannie młodej przed ślubem i będącej częścią posagu.
15. giezłeczko - koszula z białego płótna; lichą tkaneczkę - sukienkę ze skromnej tkaniny lub opaskę wiążącą włosy.
16. ziemie - ziemi.
17. w główki - w miejsce, gdzie spoczywa głowa.
18. W jednej skrzynce - skrzynka - oznacza jednocześnie trumnę, a także przedmiot, w którym chowano rzeczy cenne, pieniądze, klejnoty, kosztowną odzież; zamkniona - zamknięta. :)
Tren, lament, płacz (żałobny) – utwór liryczny o charakterze żałobnym, wywodzący się ze starogreckiej poezji funeralnej, blisko spokrewniony z elegią, a także epicedium; ważny element struktury tragedii greckiej; odmiana pieśni lamentacyjnej. Utwory takie były poświęcane zmarłej osobie i wyrażały żal oraz smutek z powodu jej odejścia, a także przedstawiały jej cnoty i zasługi. Twórcami trenów byli m.in. Symonides z Keos i Pindar (w Grecji) oraz Newiusz i Owidiusz (w Rzymie). Do antycznej twórczości trenodycznej nawiązywali poeci renesansowi (m.in. Francesco Petrarca).
TREN VIII
Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim!
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.
Tyś za wszytki mówiła, za wszytki śpiewała,
Wszytkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała.
Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować
Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować,
To tego, to owego wdzięcznie obłapiając
I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.
Teraz wszytko umilkło, szczere pustki w domu,
Nie masz zabawki, nie masz rozśmiać się nikomu.
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje,
A serce swej pociechy darmo upatruje.
POWRÓT