Informacje na temat przywilejów szlacheckich: Przywilej Cerekwicki Przywilej Nieszawski Statut Piotrkowski Przywilej Mielnicki Konstytucja Nihil Novi
Data,Miejsce,Kto,Postanowienia.
natek1997
Przywilej cerekwicki - ustępstwo na rzecz szlachciców wielkopolskich poczynione przez króla Kazimierza Jagiellończyka w trakcie wojny trzynastoletniej. Przywilej zakładał, że król nie będzie nakładał nowych podatków ani powoływał pospolitego ruszenia bez zgody sejmików ziemskich. Szlachta pozostałych ziem postawiła królowi podobne postulaty. Efektem żądań były wydane przez Kazimierza Jagiellończyka statuty nieszawsskie.
Przywileje nieszawskie - przywileje wydane w listopadzie i grudniu 1454 przez Kazimierza IV Jagiellończyka, w czasie trwania wojny trzynastoletniej, dla szlachty poszczególnych ziem Polskich.
Statut piotrkowski - statut wydany przez króla Władysława Jagiełło 29 II 1388 roku. Jego postanowienia to: zobowiązanie do wykupienia szlachcica, który trafiłby do niewoli podczas wyprawy poza granice kraju, obowiązek wypłaty żołdu za wyprawy wojenne poza granice kraju w kwocie 3 grzywien od kopii.
Przywilej mielnicki – przywilej wydany przez władcę Aleksandra Jagiellończyka w Mielniku 25 października 1501 roku, ograniczał znacznie władzę królewską na rzecz senatu i wprowadził w Polsce republikę oligarchiczno-arystokratyczną z odwoływalnym królem stojącym na czele senatu.
Nihil novi - konstytucja, która została uchwalona na sejmie radomskim w 1505 roku. Wydana za panowania Aleksandra Jagiellończyka. Zakazywała królowi wydawania ustaw bez zgody senatu ani izby poselskiej. Szlachecka izba poselska zyskała szeroką władzę, co dawało szlachcicom przewagę w państwie. Datę 1505 wielu historyków uważa za początek nowożytnego państwa polskiego.
Szlachta pozostałych ziem postawiła królowi podobne postulaty. Efektem żądań były wydane przez Kazimierza Jagiellończyka statuty nieszawsskie.
Przywileje nieszawskie - przywileje wydane w listopadzie i grudniu 1454 przez Kazimierza IV Jagiellończyka, w czasie trwania wojny trzynastoletniej, dla szlachty poszczególnych ziem Polskich.
Statut piotrkowski - statut wydany przez króla Władysława Jagiełło 29 II 1388 roku. Jego postanowienia to: zobowiązanie do wykupienia szlachcica, który trafiłby do niewoli podczas wyprawy poza granice kraju, obowiązek wypłaty żołdu za wyprawy wojenne poza granice kraju w kwocie 3 grzywien od kopii.
Przywilej mielnicki – przywilej wydany przez władcę Aleksandra Jagiellończyka w Mielniku 25 października 1501 roku, ograniczał znacznie władzę królewską na rzecz senatu i wprowadził w Polsce republikę oligarchiczno-arystokratyczną z odwoływalnym królem stojącym na czele senatu.
Nihil novi - konstytucja, która została uchwalona na sejmie radomskim w 1505 roku. Wydana za panowania Aleksandra Jagiellończyka. Zakazywała królowi wydawania ustaw bez zgody senatu ani izby poselskiej. Szlachecka izba poselska zyskała szeroką władzę, co dawało szlachcicom przewagę w państwie. Datę 1505 wielu historyków uważa za początek nowożytnego państwa polskiego.