interferencji światła i dyfrakcji nie mam tych lekcji a jutro jest sprawdzian prosze o sensownom odpowiedz a nie coś z google zryte na pałe takie coś bedzie zgłaszane jako spam
Interferencją nazywamy nakładanie się (superpozycję) dwóch lub więcej fal o tych samych częstotliwościach. Zjawisko interferencji jest dowodem falowej natury światła.
Dyfrakcja światła, czyli uginanie się światła, polega na tym, że gdy światło przechodzi przez przeszkody (np. otwory lub szczeliny), to pojawia się wyraźnie odchylanie od prostoliniowego rozchodzenia się światła.
Zjawisko dyfrakcji wykorzystuje się w siatce dyfrakcyjnej.
Siatka dyfrakcyjna jest to płytka z przeźroczystego materiału, na której wykonano w jednakowych odstępach rysy (około 300 do 400 rys na jeden milimetr).
Gdy na siatkę pada prostopadła wiązka światła, to po drugiej stronie siatki obserwujemy wiązkę tzw. zerową, która przeszła przez siatkę bez zmiany kierunku, a po obu jej stronach wiązki swiatła biegnące pod różnymi kątami.
Jeżeli siatkę oświetlimy wiązką monochromatyczną (jednobarwną), to na ekranie stojącym za siatką otrzymujemy szereg jasnych prążków, a w przypadku użycia swiatła wielobarwnego prążki te rozchodzą sią na charakterystyczne widmo wielobarwne.
Kąt ugięcia poszczególnych wiązek znajdujemy wyznaczając warunek, dla którego światło wychodzące z poszczególnych szczelin się wzmacnia.
Wyznaczamy róznicę dróg optycznych fal wychodzacych z dwóch sąsiednich szczelin
δ = d sinα
gdzie:
δ - różnica dróg optycznych
d - stała siatki
sinα - sinus kąta ugięcia n-tego prążka
Wzmocnienie otrzymujemy, gdy
nλ = d sinα
gdzie:
λ - długość fali
d - stała siatki
sinα - sinus kąta ugięcia n-tego prążka
Przykładowe zadanie:
Siatka dyfrakcyjna ma 400 rys na 1 mm. Pierwszy prążek otrzymano w odległosci 10 cm od prążka zerowego. Odległość siatki dyfrakcyjnej do ekranu wynosi 2 m. Oblicz długość fali świetlnej.
1.Zjawisko dyfrakcji polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali oraz przemianiue kształtu powierzchni falowej w wyniku ugięcia się fali.
Zjawisko dyfrakcji fal świetlnych może zachodzić na wąskich szczelinach których szerokość jest porównywalna z długością fali świerlnej lub na ostrach.
Jeżeli światło pada na układ szczelin(siatkę dyfrakcyjną) to na ekranie otzymamy obraz złożony z jasnych i ciemnych prążków zwany obrazem interferencyjnym.
2.Zjawisko interferencji-polega ono na nakładaniu się na siebie fal spójnych pochodząych od różnych źródeł. W wyniku interferencji może dojść do wzmocnienia lub wygaszenia fali.
*jeżeli nałożą się na siebie fale o przeciwnych fazach, nastąpi wygaszenie fali-interferencja destruktywna
*jeżeli nałożą się na siebie fale o takich samych fazach, nastąpi wzmocnienie fali-interferencja konstruktywna
Interferencją nazywamy nakładanie się (superpozycję) dwóch lub więcej fal o tych samych częstotliwościach. Zjawisko interferencji jest dowodem falowej natury światła.
Dyfrakcja światła, czyli uginanie się światła, polega na tym, że gdy światło przechodzi przez przeszkody (np. otwory lub szczeliny), to pojawia się wyraźnie odchylanie od prostoliniowego rozchodzenia się światła.
Zjawisko dyfrakcji wykorzystuje się w siatce dyfrakcyjnej.
Siatka dyfrakcyjna jest to płytka z przeźroczystego materiału, na której wykonano w jednakowych odstępach rysy (około 300 do 400 rys na jeden milimetr).
Gdy na siatkę pada prostopadła wiązka światła, to po drugiej stronie siatki obserwujemy wiązkę tzw. zerową, która przeszła przez siatkę bez zmiany kierunku, a po obu jej stronach wiązki swiatła biegnące pod różnymi kątami.
Jeżeli siatkę oświetlimy wiązką monochromatyczną (jednobarwną), to na ekranie stojącym za siatką otrzymujemy szereg jasnych prążków, a w przypadku użycia swiatła wielobarwnego prążki te rozchodzą sią na charakterystyczne widmo wielobarwne.
Kąt ugięcia poszczególnych wiązek znajdujemy wyznaczając warunek, dla którego światło wychodzące z poszczególnych szczelin się wzmacnia.
Wyznaczamy róznicę dróg optycznych fal wychodzacych z dwóch sąsiednich szczelin
δ = d sinα
gdzie:
δ - różnica dróg optycznych
d - stała siatki
sinα - sinus kąta ugięcia n-tego prążka
Wzmocnienie otrzymujemy, gdy
nλ = d sinα
gdzie:
λ - długość fali
d - stała siatki
sinα - sinus kąta ugięcia n-tego prążka
Przykładowe zadanie:
Siatka dyfrakcyjna ma 400 rys na 1 mm. Pierwszy prążek otrzymano w odległosci 10 cm od prążka zerowego. Odległość siatki dyfrakcyjnej do ekranu wynosi 2 m. Oblicz długość fali świetlnej.
dane:
N = 400 rys/mm
x = 10 cm
l = 2 m
szukane:
λ = ?
Korzystamy ze wzoru:
nλ = d sinα
Stałą siatki d obliczamy ze wzoru:
d = 1/N
d = 1/400mm
d = 0,0025 mm
Ponieważ kąt α jest mały, to
sinα = tgα = x/l
nλ = d * x/l
n = 1 (prążek I rzędu)
λ = d * x/l
Podstawiamy wartosci liczbowe:
λ = 0,0025 mm * 100mm/2000mm
λ = 0,000125 mm
Odp. Długość fali świetlnej wynosi 0,000125 mm.
1.Zjawisko dyfrakcji polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali oraz przemianiue kształtu powierzchni falowej w wyniku ugięcia się fali.
Zjawisko dyfrakcji fal świetlnych może zachodzić na wąskich szczelinach których szerokość jest porównywalna z długością fali świerlnej lub na ostrach.
Jeżeli światło pada na układ szczelin(siatkę dyfrakcyjną) to na ekranie otzymamy obraz złożony z jasnych i ciemnych prążków zwany obrazem interferencyjnym.
2.Zjawisko interferencji-polega ono na nakładaniu się na siebie fal spójnych pochodząych od różnych źródeł. W wyniku interferencji może dojść do wzmocnienia lub wygaszenia fali.
*jeżeli nałożą się na siebie fale o przeciwnych fazach, nastąpi wygaszenie fali-interferencja destruktywna
*jeżeli nałożą się na siebie fale o takich samych fazach, nastąpi wzmocnienie fali-interferencja konstruktywna
REGUŁKI PROSTO Z ZESZYTU