Henryk Sienkiewicz "quo vadis"
1. geneza powieści:
- zainteresowanie artystów epoki pozytywizmu tematyką starożytną w literaturze , w malarstwie, w rzeźbie i w muzyce.
- podróże Sienkiewiczxa do Rzymu
- na zamówienie "Gazety Polskiej" w latach 1895-1896r.
2. Tytuł (źródło), nagroda nobla
3. Elementy świata przedstawionego :
- czas akcji
-miejsce akcji
-wydarzenia i fakty historyczne
- bohaterowie realistyczni i fikcyjni
-wątki historyczne i fikcyjne powieści (napisz sprawozdanie z walki Ursusa z Turem na arenie cyrkowej)
- świat chrześcijański i pogański powieści (napisz charakterystykę porównawczą św. Piotra i cesarze Nerona)
- narrator (jaki jest?)
4. streszczenie
5. Wybierz jeden z tematów do przedstawienia w formie pisemnej:
1. moim zdaniem najciekawszą postacią kobiecą "Quo vadis" jest.....
2. Piękno i brzydota ludzkiego ciała opis wyglądu Winicjusza i Nerona.
3. Napisz charakterystykę porównawczą Winicjusza i Lidlii.
proszę pomóżcie. daje naj..
Henryk Sienkiewicz napisał powieść historyczną "Quo Vadis" z wielu powodów. W epoce Pozytywizmu artyści inspirowali się starożytnością i często do niej nawiązywali. Pisarz ten podróżował również po Rzymie, gdzie zbierał materiały do książki. Zamówienie na tę powieść złożyła "Gazeta Polska" i miała ona powstać w latach 1895 - 9896.
Tytuł pochodzi od jednej ze scen powieści, w której św. Piotr pyta Jezusa : "Quo Vadis, domine". "Quo Vadis" oznacza "Dokąd zmierzasz". Odnosi się to również do poszukiwania sensu życia przez bohaterów książki, m.in. Marka Winicjusza.
Sienkiewicz nie otrzymał nagrody za "Quo Vadis", ale za całokształt twórczości. Ogólnie przyjęte jest jednak stwierdzenie, że najbardziej przysłużyła się do tej nagrody właśnie ta powieść. Było to w roku 1905.
Akcja powieści rozgrywa się w starożytnym Rzymie, za panowania Nerona. Są to początki chrześcijaństwa, niedługo po śmierci Jezusa, czyli w I w. n. e. Przytoczony został m. in. Wielki Pożar Rzymu. Sienkiewicz uważa, że stał za nim Neron.
Postaci historyczne występujące w powieści to: Akte – wyzwolenica i kochanka Nerona, pochowała ciało cesarza.
Aulus Plaucjusz – konsul, namiestnik Pannonii i Brytanii, mąż Pomponii Grecyny.
Lukan – poeta, bratanek Seneki, bliski towarzysz Nerona. Brał udział w spisku Pizona, za co został skazany na śmierć i popełnił samobójstwo.
Neron – cesarz rzymski, panował w latach 54-68. W 65 r. brutalnie stłumił wymierzony przeciw sobie spisek Pizona. Popełnił samobójstwo w willi wyzwoleńca Faona.
św. Paweł Apostoł
Petroniusz – elegantiae arbiter mistrz dobrego smaku, patrycjusz rzymski, obiekt zawiści Tygellina, zamieszany w spisek Pizona, popełnił samobójstwo. W utworze Sienkiewicza jest wujem Marka Winicjusza, epikurejczykiem, estetą, odmawia udziału w spisku.
św. Piotr Apostoł
Pizon – konsul, w 65 r. przywódca spisku przeciw Neronowi.
Pomponia Grecyna – żona Aulusa Plaucjusza, według przekazu Tacyta rzeczywiście poddana sądowi mężowskiemu z podejrzenia o wyznawanie obcego zabobonu.
Poppea Sabina – druga żona Nerona, również jego ofiara: zmarła podczas kolejnej ciąży, kopnięta przez cezara.
Seneka Młodszy – poeta, pisarz, filozof rzymski – stoik, dawny nauczyciel Nerona. Uczestnik spisku Pizona, popełnił samobójstwo.
Tygellin – prefekt pretorianów, wierny zausznik Nerona, rywal Petroniusza o względy cesarza.
Wespazjan – późniejszy cesarz rzymski, za czasów Nerona namiestnik Afryki. Wsławił się drzemkami podczas występów cesarza, za co popadł w niełaskę.
Westynus – konsul, jego pierwszą żoną była Statilia Messalina, początkowo jeden z najbliższych przyjaciół Nerona, następnie przez niego zgładzony.
Bohaterowie fikcyjni:
Marek Winicjusz – patrycjusz rzymski, trybun wojskowy. Zakochuje się w Ligii i pod jej wpływem zostaje chrześcijaninem.
Ligia (Kallina) – córka wodza barbarzyńskiego plemienia Ligów, zakładniczka Rzymu, wychowana przez Aulusa Plaucjusza i Pomponię Grecynę. Chrześcijanka, ukochana Marka Winicjusza. Odmawia zostania kochanką Winicjusza i ucieka od niego. Dzięki niej młody patrycjusz przechodzi przemianę stając się chrześcijaninem. Wówczas Ligia zgadza się go poślubić.
Ursus – po chrzcie Urban; służył matce Ligii, po jej śmierci przyrzekł, że będzie bronić jej córkę; odznaczał się potężną siłą fizyczną: zabił zapaśnika Krotona, na arenie gołymi rękami pokonał germańskiego tura.
Glaukus – z pochodzenia Grek; lekarz; chrześcijanin; Chilon Chilonides sprzedał w niewolę jego dzieci i żonę; wielokrotnie przebaczał Chilonowi jego czyny, czym w końcu przyczynił się do jego nawrócenia; zginął na stosie;
Kryspus – fanatyczny chrześcijanin, bardzo radykalny, ginie na krzyżu podczas Igrzysk
Eunice – niewolnica i kochanka Petroniusza, wybiera śmierć samobójczą z ukochanym zamiast wyzwolenia i życia pośród jego bogactw
Chilon Chilonides – filozof, grek; żył z nauczania przypadkowych ludzi i oszustw; jest łasy na pieniądze – wydaje chrześcijan Neronowi za posadę i złoto, wcześniej sprzedał rodzinę przyjaciela w niewolę; nawraca się pod koniec powieści (po śmierci Glaukusa)
Germanin Gulo – niewolnik, wychowawca i nauczyciel Marka Winicjusza
Charakterystykę porównawczą Nerona i św. Piotra znajdziesz w necie. Sama taką kiedyś pisałam. Tak samo jesli chodzi o walkę Ursusa z bykiem.
Narrator (3-osobowy) jest osobą wszystkowiedzącą. Zna dokładnie myśli bohaterów. Niektóre rozdziały pisane są w formie listów.
Streszczenie również z łatwością znajdziesz na jakiejś stronie internetowej. Nawet bardzo szczegółowe i dokładne. Nie polecam oglądać filmu. Jest dobry, ale widziałam 3 (polski najlepszy) i żaden nie trzymał się dokładnie ksiażki.
Ostatnie zadanie również znajdziesz w necie.
Mam nadzieję, że nieco pomogłam. Postacie skopiowałam z Wikipedii, bo wszystkich nie pamiętałam, ale reszta to moja własna wiedza.