hej prosze o pomoc !!!
1 co to jest czas połowicznego zaniku
2 wymień rodzaje promieniowania
3 prawo rozpadu promieniotwórczego
4 przykłady reakcji rozpadu promieniotwórczego
z góry dziękuje
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Czas połowicznego zaniku (rozpadu), potocznie czas życia izotopu promieniotwórczego, czas po jakim aktywność (równoznacznie: ilość jąder) danego izotopu promieniotwórczego (radionuklidu) spadnie do połowy swej początkowej wartości.
Przyjmuje się z grubsza, że całkowity rozpad danego radionuklidu następuje po czasie równym 5 czasom połowicznego zaniku (tj., gdy aktywność spadnie do poziomu 1/32 aktywności początkowej).
Czas połowicznego zaniku charakteryzuje dany izotop promieniotwórczy niezależnie od czynników zewnętrznych (np. temperatura, ciśnienie, postać chemiczna, stan skupienia itp.), oznaczany jest zazwyczaj T1/2. Rozpad promieniotwórczy charakteryzuje się również poprzez stałą rozpadu λ, związaną z czasem połowicznego zaniku zależnością
λ = (ln 2 )/ T1/2.
Czas połowicznego zaniku jest pojęciem wykorzystywanym dla każdego rodzaju rozpadu promieniotwórczego. Oprócz powyżej zdefiniowanego czasu połowicznego zaniku (fizycznego) wprowadza się czas połowicznego zaniku biologiczny, odpowiadający czasowi, po jakim nastąpi spadek aktywności danego izotopu promieniotwórczego do połowy wartości wchłoniętej do organizmu.
Tak zdefiniowany czas połowicznego zaniku jest zawsze mniejszy od czasu fizycznego, ponadto zależy od wielu czynników i ma charakter przybliżony.
• Promienie α mają najmniejszy zasięg i przenikliwość. Zatrzyma je kartka papieru.
• Promienie β przenikają przez 1-2 centymetrowa warstwe ludzkiego ciala lub wody. Zatrzyma je płytka aluminiowa (z glinu) o grubości kilka milimetrów.
• Promienie γ (fale elektromagnetyczne) mają największy zasięg i przenikliwość. Zatrzyma je gruba płyta z betonu lub ołowiu.
Prawo rozpadu promieniotwórczego, prawo określające zmianę w czasie ilości jąder substancji promieniotwórczej na skutek rozpadu promieniotwórczego.
Określa je równanie różniczkowe (zgodne z równaniem dla reakcji kinetycznych I rzędu) postaci:
-dN(t)/dt = λN(t),
gdzie: N(t) - chwilowa liczba jąder danego izotopu promieniotwórczego, λ - stała rozpadu.