Hej muszę na poniedziałek rozwiązać 2 zadania: 1) Napisz charakterystykę Marty Bohaterki książki :"jezioro osobliwośći" min. 4str. z zeszytu
2) moja ocena Marty z książki "jezioro osobliwośći" muszę użyc takich słów: -Moim zdaniem ... - Według mnie ... - Chce zwrócic uwagę ... - Podoba mi się... - Godne podziwu jest ... pliss pomórzcie
Andzi12a
Wygląd: Ładna siedemnastolatka, podoba się Patrykowi, jest zadbana, dobrze ubrana.
Życiorys: Rodzice Marty rozwiedli się. Mama poznała ojca Michała i oboje postanowili być razem. Wiktor Soroko zostawił jednak dla matki Marty żonę i dorastającego syna. Marta nie potrafi się z tym pogodzić, zwłaszcza, że poznaje Michała Sorokę i oboje łączy pierwsze uczucie. Traci kontakt z matką, nie umie znaleźć porozumienia z Wiktorem. Potrzeba kilku dramatycznych wydarzeń, aby sytuacja wróciła do normy.
Charakterystyka: Marta jest sympatyczną, samodzielną i bardzo ambitną dziewczyną. Bohaterka nie umie usprawiedliwić i zrozumieć decyzji matki, nie akceptuje też Wiktora, jej drugiego męża, którego ocenia negatywnie. Marta jest impulsywna, buntuje się przeciwko dominacji Wiktora w domu. Dopóki były same z matką, wzajemnie sobie pomagały, były partnerkami. Teraz, kiedy w domu pojawił się mężczyzna, Marta powinna przyjąć rolę posłusznej córki, Wiktor radzi, podejmuje decyzje, to on partneruje Annie. Mama Marty nie stara się jej zrozumieć i nie traktuje jej jak młodą, ale odważną, mądrą i samodzielną dziewczynę. W konsekwencji Marta zaczyna się zachowywać jak dziecko, w sposób nieprzemyślany i nieodpowiedzialny:
-zaczyna mieć kłopoty w szkole, choć wcześniej świetnie się uczyła;
-okłamuje nauczycielkę historii i traci zaufanie swojej wychowawczyni, którą bardzo lubi;
-wychodzi na spacer z Patrykiem i bardzo późno wraca, traci przez to zaufanie Anny i Wiktora;
-ucieka z domu i odbywa wędrówkę nocą po Warszawie, co jest bardzo niebezpieczne, na szczęście Patryk okazuje się na tyle odpowiedzialny, że pozwala jej u siebie przenocować.
Wielu nieporozumień można było uniknąć, gdyby dorośli - Wiktor i Anna - zdobyli się na wysiłek porozumienia z Martą. O tym, że często mylił się w ocenach dziewczyny, Wiktor dowiaduje się dopiero z jej pamiętnika. Każdy jej wybryk traktował jako próbę robienia na złość jemu i Annie, tymczasem nie zawsze tak było. Nie porozmawiał z przybraną córką o jej kłopotach w szkole. Po jej późnym powrocie do domu także nie pytał o jego powody, nie dał Marcie szansy wytłumaczenia, nawet nie starał się jej stworzyć warunków do tego, by spokojnie mogła wszystko wyjaśnić. Nie wytłumaczył jej także swoich powodów rozstania z Weroniką, a tego Marcie chyba najbardziej było potrzeba. Takie traktowanie wzbudziło u Marty bunt, zażądała, by Wiktor nie wtrącał się w jej sprawy, traktowała go jak obcego człowieka. Później zrozumiała swe błędy i to ona pierwsza wyciągnęła rękę prosząc, by przeczytał jej pamiętnik.
Podobnie jak Wiktor postępowała Anna. Wiążąc się z nim, trochę się od Marty oddaliła. Każde nieodpowiednie zachowanie córki bardzo ją irytowało, ale nie skłoniło do zastanowienia, jakie są jego powody. Uważała, że dobra sytuacja materialna, spokojny dom powinny córce wystarczyć, nie starała się dociec, co dziewczyna czuje, co przeżywa: "Staramy się stworzyć ci jak najlepsze warunki, staramy się, żebyś wszystko miała. A ty jesteś tak niewdzięczna...".
W końcu posunęła się do bardzo przykrego dla Marty stwierdzenia: "przez ciebie atmosfera w tym domu staje się nie do zniesienia". Marta myśli: "Jest im źle ze mną, przeszkadzam, utrudniam, jestem niewygodna" i dlatego ucieka z domu.
Rola w utworze: Typowa nastolatka z wieloma problemami, z których podstawowy to niemożność porozumienia z dorosłymi. Marta dojrzewa, staje się mądrzejsza, doroślejsza, zaczyna wiele rozumieć.
Życiorys: Rodzice Marty rozwiedli się. Mama poznała ojca Michała i oboje postanowili być razem. Wiktor Soroko zostawił jednak dla matki Marty żonę i dorastającego syna. Marta nie potrafi się z tym pogodzić, zwłaszcza, że poznaje Michała Sorokę i oboje łączy pierwsze uczucie. Traci kontakt z matką, nie umie znaleźć porozumienia z Wiktorem. Potrzeba kilku dramatycznych wydarzeń, aby sytuacja wróciła do normy.
Charakterystyka: Marta jest sympatyczną, samodzielną i bardzo ambitną dziewczyną. Bohaterka nie umie usprawiedliwić i zrozumieć decyzji matki, nie akceptuje też Wiktora, jej drugiego męża, którego ocenia negatywnie. Marta jest impulsywna, buntuje się przeciwko dominacji Wiktora w domu. Dopóki były same z matką, wzajemnie sobie pomagały, były partnerkami. Teraz, kiedy w domu pojawił się mężczyzna, Marta powinna przyjąć rolę posłusznej córki, Wiktor radzi, podejmuje decyzje, to on partneruje Annie. Mama Marty nie stara się jej zrozumieć i nie traktuje jej jak młodą, ale odważną, mądrą i samodzielną dziewczynę. W konsekwencji Marta zaczyna się zachowywać jak dziecko, w sposób nieprzemyślany i nieodpowiedzialny:
-zaczyna mieć kłopoty w szkole, choć wcześniej świetnie się uczyła;
-okłamuje nauczycielkę historii i traci zaufanie swojej wychowawczyni, którą bardzo lubi;
-wychodzi na spacer z Patrykiem i bardzo późno wraca, traci przez to zaufanie Anny i Wiktora;
-ucieka z domu i odbywa wędrówkę nocą po Warszawie, co jest bardzo niebezpieczne, na szczęście Patryk okazuje się na tyle odpowiedzialny, że pozwala jej u siebie przenocować.
Wielu nieporozumień można było uniknąć, gdyby dorośli - Wiktor i Anna - zdobyli się na wysiłek porozumienia z Martą. O tym, że często mylił się w ocenach dziewczyny, Wiktor dowiaduje się dopiero z jej pamiętnika. Każdy jej wybryk traktował jako próbę robienia na złość jemu i Annie, tymczasem nie zawsze tak było. Nie porozmawiał z przybraną córką o jej kłopotach w szkole. Po jej późnym powrocie do domu także nie pytał o jego powody, nie dał Marcie szansy wytłumaczenia, nawet nie starał się jej stworzyć warunków do tego, by spokojnie mogła wszystko wyjaśnić. Nie wytłumaczył jej także swoich powodów rozstania z Weroniką, a tego Marcie chyba najbardziej było potrzeba. Takie traktowanie wzbudziło u Marty bunt, zażądała, by Wiktor nie wtrącał się w jej sprawy, traktowała go jak obcego człowieka. Później zrozumiała swe błędy i to ona pierwsza wyciągnęła rękę prosząc, by przeczytał jej pamiętnik.
Podobnie jak Wiktor postępowała Anna. Wiążąc się z nim, trochę się od Marty oddaliła. Każde nieodpowiednie zachowanie córki bardzo ją irytowało, ale nie skłoniło do zastanowienia, jakie są jego powody. Uważała, że dobra sytuacja materialna, spokojny dom powinny córce wystarczyć, nie starała się dociec, co dziewczyna czuje, co przeżywa: "Staramy się stworzyć ci jak najlepsze warunki, staramy się, żebyś wszystko miała. A ty jesteś tak niewdzięczna...".
W końcu posunęła się do bardzo przykrego dla Marty stwierdzenia: "przez ciebie atmosfera w tym domu staje się nie do zniesienia". Marta myśli: "Jest im źle ze mną, przeszkadzam, utrudniam, jestem niewygodna" i dlatego ucieka z domu.
Rola w utworze: Typowa nastolatka z wieloma problemami, z których podstawowy to niemożność porozumienia z dorosłymi. Marta dojrzewa, staje się mądrzejsza, doroślejsza, zaczyna wiele rozumieć.