Liczba π to stosunek długości okręgu do długości jego średnicy, jest wielkością stałą i wynosi w przybliżeniu 3,1415... Ale dlaczego w przybliżeniu? Dziś jesteśmy w stanie obliczyć wartość pi do milionów miejsc po przecinku. Rodzi się pytanie: jakiego rodzaju to liczba? Wiemy, że jest bardzo bliska
227≈3,14 , ale nie ma tu równości. Bliższa jest wartości
355113≈3,1415929203... , ale nawet ta liczba nie określa dokładnej wartości. Czy jest możliwe, żeby liczba pi była równa pewnemu ułamkowi tym samym należącą do zbioru liczb wymiernych? Odpowiedź brzmi: nie, jak pokazał Johann Lambert w 1761 roku. Lambert udowodnił, że π nie jest pierwiastkiem kwadratowym żadnego ułamka. Ostatecznie w roku 1882 niemiecki matematyk Ferdinand Lindemann rozstrzygnął podstawowy problem dotyczący liczby i wykazał, że π jest liczbą przestępną czyli taką, która nie jest pierwiastkiem żadnego wielomianu o współczynnikach całkowitych. Liczba pi jest więc liczbą niewymierną, taką której rozwinięcie dziesiętne zachowuje się "byle jak", nie ma w nim żadnego porządku i nigdy się nie kończy.
Liczba π to stosunek długości okręgu do długości jego średnicy, jest wielkością
stałą i wynosi w przybliżeniu 3,1415... Ale dlaczego w przybliżeniu?
Dziś jesteśmy w stanie obliczyć wartość pi do milionów miejsc po przecinku. Rodzi się pytanie:
jakiego rodzaju to liczba? Wiemy, że jest bardzo bliska
227≈3,14
, ale nie ma tu równości. Bliższa jest wartości
355113≈3,1415929203...
, ale nawet ta liczba nie określa dokładnej wartości.
Czy jest możliwe, żeby liczba pi była równa pewnemu ułamkowi tym samym należącą do zbioru liczb wymiernych?
Odpowiedź brzmi: nie, jak pokazał Johann Lambert w 1761 roku. Lambert udowodnił, że π nie jest
pierwiastkiem kwadratowym żadnego ułamka. Ostatecznie w roku 1882 niemiecki matematyk Ferdinand Lindemann
rozstrzygnął podstawowy problem dotyczący liczby i wykazał, że π jest liczbą
przestępną czyli taką, która nie jest pierwiastkiem żadnego wielomianu o współczynnikach całkowitych.
Liczba pi jest więc liczbą niewymierną, taką której rozwinięcie dziesiętne zachowuje się "byle jak",
nie ma w nim żadnego porządku i nigdy się nie kończy.