Adaś jest dobrze zbudowany.Ma krótkie blond włosy, które pasowały do jego dużych niebieskich oczu. Jest on bardzo miły i pomocny, ponieważ gdy ktoś go prosił o rozwiązanie zagadki on robił to z chęcią.Chłopiec świetnie nadaje się na detektywa, co nalezało do jego głównych zainteresowań.Rozwiązał dużo tajemnic, np z lodami i niewysłanych listów. Adaś jest też koleżeński i umie dochować tajemnicy przez co ma wielu przyjaciół takich jak Słwek Burski, z którym siedział w łace.Dochował tajemnicy, że to on ukradł te pióro.Poszedł więc do jego domu i wziął je.Następnego dnia położył je pod gąbką.Jest on również bardzo sprytny, napisał list z szyfrem , którego malarz nie dojrzał. Nie gniewał on się na profesora, że zamiast Adasiem nazywał go Piotrusiem bądź Szatanem.Miał on pojechać na wakacje nad morze , lecz zrezygnował dla zagadki o zaginionych drzwiach, ponieważ polubił Wandzię, którą profesor nazywał Kozą. Chłopiec pojął każdą myśl dążeń do skarbu żeby złodzieje go usłyszeli.Przedtem jednak przyszedł z kolegą Burskim i wzięli ze strychu skrzynię z fałszywym skarbem, zakopali go i następnego dnia udawali , że go szukają.Adaś również udawał Francuza.Razem siedzieli w piwnicy, oddał mu swoje mleko.Później poszli do księdza i on pokazał Adasiowi te drzwi.Okazało się , że posłużyły one do przeniesienia Kamila De Berier'a.
Kornel Makuszyński głównym bohaterem swojej powieści uczynił sobie Adasia Cisowskiego. 17letni uczeń siódmej klasy gimnazjum. Syn lekarza, brat czworga rodzeństwa mieszkający w Warszawie.
Wygląd chłopca najlepiej opiszą słowa narratora: ". . . nieforemny chłopak, nieco pękaty z rozmieszaną czupryną, sądząc po budowie, musiał być silny i sprężysty. . . " Niewątpliwie spokojny, opanowany, zrównoważony kolega. Nigdy nie unosił się gniewem, zachowywał rozsądek w każdej sytuacji.Bohater był bardzo sprytny. Rozwiązał tajemnicę drzwi, a także odkrył metodę, według której profesor Gąssowski odpytywał uczniów, a także osobę, która zjadła jego lody. Wobec profesora wziął winę na siebie, był więc odważny.
Uważam Adama za bardzo pozytywnego bohatera. Bardzo go polubiłam. Mimo iż nazywano go Szatanem, co mogło być mylnie rozumiane, miał dużo zalet. Chłopiec był bardzo inteligentny i sprytny i to mi się najbardziej w nim podoba.
Adaś jest dobrze zbudowany.Ma krótkie blond włosy, które pasowały do jego dużych niebieskich oczu.
Jest on bardzo miły i pomocny, ponieważ gdy ktoś go prosił o rozwiązanie zagadki on robił to z chęcią.Chłopiec świetnie nadaje się na detektywa, co nalezało do jego głównych zainteresowań.Rozwiązał dużo tajemnic, np z lodami i niewysłanych listów.
Adaś jest też koleżeński i umie dochować tajemnicy przez co ma wielu przyjaciół takich jak Słwek Burski, z którym siedział w łace.Dochował tajemnicy, że to on ukradł te pióro.Poszedł więc do jego domu i wziął je.Następnego dnia położył je pod gąbką.Jest on również bardzo sprytny, napisał list z szyfrem , którego malarz nie dojrzał.
Nie gniewał on się na profesora, że zamiast Adasiem nazywał go Piotrusiem bądź Szatanem.Miał on pojechać na wakacje nad morze , lecz zrezygnował dla zagadki o zaginionych drzwiach, ponieważ polubił Wandzię, którą profesor nazywał Kozą.
Chłopiec pojął każdą myśl dążeń do skarbu żeby złodzieje go usłyszeli.Przedtem jednak przyszedł z kolegą Burskim i wzięli ze strychu skrzynię z fałszywym skarbem, zakopali go i następnego dnia udawali , że go szukają.Adaś również udawał Francuza.Razem siedzieli w piwnicy, oddał mu swoje mleko.Później poszli do księdza i on pokazał Adasiowi te drzwi.Okazało się , że posłużyły one do przeniesienia Kamila De Berier'a.
Kornel Makuszyński głównym bohaterem swojej powieści uczynił sobie Adasia Cisowskiego. 17letni uczeń siódmej klasy gimnazjum. Syn lekarza, brat czworga rodzeństwa mieszkający w Warszawie.
Wygląd chłopca najlepiej opiszą słowa narratora: ". . . nieforemny chłopak, nieco pękaty z rozmieszaną czupryną, sądząc po budowie, musiał być silny i sprężysty. . . "
Niewątpliwie spokojny, opanowany, zrównoważony kolega. Nigdy nie unosił się gniewem, zachowywał rozsądek w każdej sytuacji.Bohater był bardzo sprytny. Rozwiązał tajemnicę drzwi, a także odkrył metodę, według której profesor Gąssowski odpytywał uczniów, a także osobę, która zjadła jego lody. Wobec profesora wziął winę na siebie, był więc odważny.
Uważam Adama za bardzo pozytywnego bohatera. Bardzo go polubiłam. Mimo iż nazywano go Szatanem, co mogło być mylnie rozumiane, miał dużo zalet. Chłopiec był bardzo inteligentny i sprytny i to mi się najbardziej w nim podoba.