Fragmenty Quo vadis . " Wincjusz i Ligia ' - Plan Wydarzen .
POMOCy ! :
agutek114
Winicjusz poznaje Ligię w domu Aulusów, w którym przebywa podczas powrotu z wojny, lecząc się z doznanego w drodze urazu. Dziewczyna przykuwa jego uwagę swoją pięknością. Po powrocie do domu Marek nie potrafi o niej zapomnieć. Opowiada o swym zauroczeniu przyjacielowi Petroniuszowi. Razem składają wizytę w domu Aulusów. Dziewczyna jest zakładniczką, córką ligijskiego króla, która po śmierci matki została przekazana pod opiekę Pomponii. W domu Aulusów traktowana jest jak córka i wychowywana przez przybraną matkę w wierze chrześcijańskiej. Winicjusz gotów jest poślubić ją, lecz Petroniusz znajduje inny sposób, by przyjaciel mógł zaspokoić swoje pragnienia. Namawia Nerona, by ten odebrał Aulusom Ligię, do której jako cezar miał prawo, i oddał ją Winicjuszowi. Dla dziewczyny rozstanie z opiekunami jest bardzo bolesne, lecz wie, że odmową może narazić ich na niebezpieczeństwo i swój los przyjmuje z chrześcijańska pokorą.
Trafia do pałacu Nerona, pod opiekę Akte, jego dawnej kochanki. Gdy dowiaduje się, że przeznaczony jest jej los nałożnicy Winicjusza, wspólnie z oddanym sobie sługą, siłaczem Ursusem, planują ucieczkę. Mimo iż Marek początkowo spodobał się dziewczynie, jego natarczywe zachowanie na uczcie u Nerona oraz perspektywa sprzeniewierzenia się zasadom wiary chrześcijańskiej zniechęciły Ligię do niego. Podczas podróży do domu patrycjusza Ligia zostaje uprowadzona przez Ursusa. Winicjusz jest zrozpaczony. Postanawia za wszelką cenę odnaleźć dziewczynę. Nie może ona wrócić do domu Aulusów, gdyż ściągnęłaby na nich gniew cezara. Prawdopodobnie ukrywa się gdzieś w mieście. Winicjusz zleca odszukanie Ligii Chilonowi Chilonidesowi, drobnemu oszustowi, który podaje się za filozofa i uczonego. Jedynym śladem, który może ułatwić poszukiwania jest znak ryby narysowany przez Ligię podczas ich spotkania. Chilonowi udaje się ustalić, że znakiem tym posługują się chrześcijanie i podstępnie wkrada się w ich łaski. Dzięki swym nowym znajomościom dowiaduje się o przyjeździe do Rzymu Apostoła Piotra, którego kazanie w Ostrianum zgromadzi prawdopodobnie wszystkich chrześcijan. Obaj z Winicjuszem mają nadzieję spotkać tam Ligię. Śledzą ją, odnajdują jej kryjówkę i przy pomocy wynajętego gladiatora chcą ją porwać. Ich plany udaremnia Ursus, który zabija siłacza i rani Winicjusza. Miłosierni chrześcijanie opatrują jego rany i pozwalają mu pozostać u nich na czas rekonwalescencji. Winicjusz, wracając do zdrowia, poznaje ich życie i zaczyna rozumieć słowa Piotra, które usłyszał w Ostrianum. Postrzega zachowanie Ligii przez pryzmat jej wiary i dziewczyna staje mu się jeszcze bardziej drogą. Ona opiekuje się nim z czułością i oddaniem. Gdy Marek staje się jej coraz bardziej bliski, ogarnia ją lęk przed uczuciem, które uważa za grzeszne, i wyprowadza się z domu Miriam.
Patrycjusz wraca do siebie i próbuje zapomnieć o pięknej Ligijce. Nie potrafi jednak odnaleźć radości w beztroskim życiu patrycjuszy. Pewnego dnia w jego domu zjawia się Chilon z informacją o miejscu, w którym ukrywa się Ligia, i namawia Marka do porwania jej. Rozgniewany zuchwałością Greka Winicjusz każe go wychłostać. Daruje mu jednak część kary, gdyż pod wpływem nauki chrześcijan jego gwałtowny charakter znacznie złagodniał. Mimo iż bardzo pragnie spotkać się z dziewczyną, postanawia najpierw poprosić o radę Apostoła Piotra. Nie chce czynić nic wbrew woli swojej ukochanej, gdyż teraz zależy mu na jej wzajemności i szczęściu. Uzyskawszy błogosławieństwo Piotra, spotyka się z Ligią, która wyznaje mu swoją miłość. Winicjusz opowiada jej o przemianie, jaka zaszła w jego uczuciach od czasu ich pierwszego spotkania. Chce poznać i zrozumieć naukę Chrystusa, przyjąć chrzest i poślubić Ligię. Wie, że to wyznawana przez dziewczynę religia uczyniła ją tak wyjątkową, a jego pożądanie zamieniła w prawdziwą miłość.
W podróż do Ancjum, którą odbywa z nakazu Nerona, zabiera ze sobą Pawła z Tarsu, by ten pomógł mu zgłębić naukę chrześcijan. Petroniusz uzyskuje od Nerona zgodę na ślub swego przyjaciela z Ligią. Uszczęśliwiony Winicjusz planuje powrót do Rzymu, gdy dowiaduje się o pożarze miasta. Natychmiast wyrusza, by ratować ukochaną. Narażając się na śmierć w płomieniach, które ogarniają niemal całe miasto, usiłuje ją odnaleźć. Przeszukuje dom, w którym mieszkała, gorączkowo biega po ulicach Zatybrza, pełnych uciekinierów i duszącego dymu. Gdy pada bez tchu, pomocy udzielają mu chrześcijanie. Jest wśród nich Chilon, od którego Winicjusz dowiaduje się, że Ligia jest poza granicami miasta. Wspólnie udają się tam i spotykają Piotra, który prowadzi ich do domu kopacza, gdzie przebywa Ligia. Winicjusz przyjmuje tam chrzest z rąk Apostoła. Tymczasem wzburzony, pozbawiony dobytku lud rzymski oskarża Nerona o podpalenie miasta. Za namową Tygellina cezar zrzuca winę na chrześcijan. Rozpoczynają się aresztowania niewinnych wyznawców Chrystusa. Winicjusz, uprzedzony przez Petroniusza, chce uratować Ligię, lecz okazuje się, że dziewczyna jest już w mamertyńskim więzieniu. Marek odwiedza ją tam i jednocześnie wspólnie z Petroniuszem usiłują uzyskać dla dziewczyny ułaskawienie. Młody augustianin błaga o wstawiennictwo wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób mogą wpłynąć na cezara. Gdy jego starania nie przynoszą rezultatów, układa plan uwolnienia dziewczyny. Przekupuje strażników i ludzi zajmujących się wynoszeniem zmarłych, by upozorowali śmierć Ligii i wynieśli ją w trumnie poza mury więzienia. Plan nie zostaje jednak zrealizowany, gdyż dziewczynę przeniesiono w inne miejsce. Trawiona więzienną gorączką oczekuje na śmierć na arenie amfiteatru. By się z nią widywać Winicjusz, zatrudnia się do wynoszenia zwłok. Mimo wielkiej ufności w to, że Bóg uratuje Ligię przed śmiercią, oboje stopniowo godzą się z wydanym wyrokiem i pocieszają się myślą o wspólnym życiu wiecznym. W dniu, w którym Ligia ma zginąć, zbolały Winicjusz siedzi na widowni amfiteatru, by ujrzeć ją po raz ostatni. Na arenie pojawia się Ursus i nieprzytomna dziewczyna, przywiązana do rogów tura. Siłacz stacza śmiertelną walkę ze zwierzęciem i z nieludzką siłą skręca mu kark. Zachwycony lud domaga się ułaskawienia bohaterów widowiska. Również Winicjusz z dziewczyną na rękach błaga cezara o ocalenie. Neron daje znak łaski. Marek zabiera wycieńczoną Ligię do swojego domu i dziękuje Chrystusowi za uratowanie jej. Gdy dziewczyna odzyskuje zdrowie, pobierają się i wyjeżdżają na Sycylię, gdzie wiodą życie szczęśliwe, przepełnione miłością i wiarą.
Trafia do pałacu Nerona, pod opiekę Akte, jego dawnej kochanki. Gdy dowiaduje się, że przeznaczony jest jej los nałożnicy Winicjusza, wspólnie z oddanym sobie sługą, siłaczem Ursusem, planują ucieczkę. Mimo iż Marek początkowo spodobał się dziewczynie, jego natarczywe zachowanie na uczcie u Nerona oraz perspektywa sprzeniewierzenia się zasadom wiary chrześcijańskiej zniechęciły Ligię do niego. Podczas podróży do domu patrycjusza Ligia zostaje uprowadzona przez Ursusa. Winicjusz jest zrozpaczony. Postanawia za wszelką cenę odnaleźć dziewczynę. Nie może ona wrócić do domu Aulusów, gdyż ściągnęłaby na nich gniew cezara. Prawdopodobnie ukrywa się gdzieś w mieście. Winicjusz zleca odszukanie Ligii Chilonowi Chilonidesowi, drobnemu oszustowi, który podaje się za filozofa i uczonego. Jedynym śladem, który może ułatwić poszukiwania jest znak ryby narysowany przez Ligię podczas ich spotkania. Chilonowi udaje się ustalić, że znakiem tym posługują się chrześcijanie i podstępnie wkrada się w ich łaski. Dzięki swym nowym znajomościom dowiaduje się o przyjeździe do Rzymu Apostoła Piotra, którego kazanie w Ostrianum zgromadzi prawdopodobnie wszystkich chrześcijan. Obaj z Winicjuszem mają nadzieję spotkać tam Ligię.
Śledzą ją, odnajdują jej kryjówkę i przy pomocy wynajętego gladiatora chcą ją porwać. Ich plany udaremnia Ursus, który zabija siłacza i rani Winicjusza. Miłosierni chrześcijanie opatrują jego rany i pozwalają mu pozostać u nich na czas rekonwalescencji. Winicjusz, wracając do zdrowia, poznaje ich życie i zaczyna rozumieć słowa Piotra, które usłyszał w Ostrianum. Postrzega zachowanie Ligii przez pryzmat jej wiary i dziewczyna staje mu się jeszcze bardziej drogą. Ona opiekuje się nim z czułością i oddaniem. Gdy Marek staje się jej coraz bardziej bliski, ogarnia ją lęk przed uczuciem, które uważa za grzeszne, i wyprowadza się z domu Miriam.
Patrycjusz wraca do siebie i próbuje zapomnieć o pięknej Ligijce. Nie potrafi jednak odnaleźć radości w beztroskim życiu patrycjuszy. Pewnego dnia w jego domu zjawia się Chilon z informacją o miejscu, w którym ukrywa się Ligia, i namawia Marka do porwania jej. Rozgniewany zuchwałością Greka Winicjusz każe go wychłostać. Daruje mu jednak część kary, gdyż pod wpływem nauki chrześcijan jego gwałtowny charakter znacznie złagodniał. Mimo iż bardzo pragnie spotkać się z dziewczyną, postanawia najpierw poprosić o radę Apostoła Piotra. Nie chce czynić nic wbrew woli swojej ukochanej, gdyż teraz zależy mu na jej wzajemności i szczęściu. Uzyskawszy błogosławieństwo Piotra, spotyka się z Ligią, która wyznaje mu swoją miłość. Winicjusz opowiada jej o przemianie, jaka zaszła w jego uczuciach od czasu ich pierwszego spotkania. Chce poznać i zrozumieć naukę Chrystusa, przyjąć chrzest i poślubić Ligię. Wie, że to wyznawana przez dziewczynę religia uczyniła ją tak wyjątkową, a jego pożądanie zamieniła w prawdziwą miłość.
W podróż do Ancjum, którą odbywa z nakazu Nerona, zabiera ze sobą Pawła z Tarsu, by ten pomógł mu zgłębić naukę chrześcijan. Petroniusz uzyskuje od Nerona zgodę na ślub swego przyjaciela z Ligią. Uszczęśliwiony Winicjusz planuje powrót do Rzymu, gdy dowiaduje się o pożarze miasta. Natychmiast wyrusza, by ratować ukochaną. Narażając się na śmierć w płomieniach, które ogarniają niemal całe miasto, usiłuje ją odnaleźć. Przeszukuje dom, w którym mieszkała, gorączkowo biega po ulicach Zatybrza, pełnych uciekinierów i duszącego dymu. Gdy pada bez tchu, pomocy udzielają mu chrześcijanie. Jest wśród nich Chilon, od którego Winicjusz dowiaduje się, że Ligia jest poza granicami miasta. Wspólnie udają się tam i spotykają Piotra, który prowadzi ich do domu kopacza, gdzie przebywa Ligia. Winicjusz przyjmuje tam chrzest z rąk Apostoła. Tymczasem wzburzony, pozbawiony dobytku lud rzymski oskarża Nerona o podpalenie miasta. Za namową Tygellina cezar zrzuca winę na chrześcijan. Rozpoczynają się aresztowania niewinnych wyznawców Chrystusa. Winicjusz, uprzedzony przez Petroniusza, chce uratować Ligię, lecz okazuje się, że dziewczyna jest już w mamertyńskim więzieniu. Marek odwiedza ją tam i jednocześnie wspólnie z Petroniuszem usiłują uzyskać dla dziewczyny ułaskawienie. Młody augustianin błaga o wstawiennictwo wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób mogą wpłynąć na cezara. Gdy jego starania nie przynoszą rezultatów, układa plan uwolnienia dziewczyny. Przekupuje strażników i ludzi zajmujących się wynoszeniem zmarłych, by upozorowali śmierć Ligii i wynieśli ją w trumnie poza mury więzienia. Plan nie zostaje jednak zrealizowany, gdyż dziewczynę przeniesiono w inne miejsce. Trawiona więzienną gorączką oczekuje na śmierć na arenie amfiteatru. By się z nią widywać Winicjusz, zatrudnia się do wynoszenia zwłok. Mimo wielkiej ufności w to, że Bóg uratuje Ligię przed śmiercią, oboje stopniowo godzą się z wydanym wyrokiem i pocieszają się myślą o wspólnym życiu wiecznym. W dniu, w którym Ligia ma zginąć, zbolały Winicjusz siedzi na widowni amfiteatru, by ujrzeć ją po raz ostatni. Na arenie pojawia się Ursus i nieprzytomna dziewczyna, przywiązana do rogów tura. Siłacz stacza śmiertelną walkę ze zwierzęciem i z nieludzką siłą skręca mu kark. Zachwycony lud domaga się ułaskawienia bohaterów widowiska. Również Winicjusz z dziewczyną na rękach błaga cezara o ocalenie. Neron daje znak łaski. Marek zabiera wycieńczoną Ligię do swojego domu i dziękuje Chrystusowi za uratowanie jej. Gdy dziewczyna odzyskuje zdrowie, pobierają się i wyjeżdżają na Sycylię, gdzie wiodą życie szczęśliwe, przepełnione miłością i wiarą.