Ekspresjonizm - artyści plastycy należący do tego kierunku starali się potęgować siłę wyrazu swych dzień, po to, aby szokować widza, nie pozostawić go obojętnym, wywołać odruch buntu. Cechami charakterystycznymi ów kierunku były :
- subiektywizm
- krytyka współczesnej cywilizacji
- karykatura, groteska
- abstrakcyjny koloryt, w dysonansowych zestawieniach
- brutalny kontrast
- deformowanie obrazu
- wnikliwa analiza przeżyć wewnętrznych
Ekspresjonizm powstał w Niemczech i tam oraz we Francji głównie się rozwijał; na przełomie XVII i XVIII wieku.
Stanisław Ignacy Witkiewicz - znany jako Witkacy, jest autorem prozy, dramatów, oraz dzieł malarskich. Jego obrazy figuralne i portrety są z gruntu ekspresyjne. Operuje w nich deformacją jako środkiem wzmagającym wyrazistość i niepokój. W jego kompozycjach fantastycznych występują skłebione dziwo-stwory. Tworzył na zamówienie pastelowe portrety, realistycznie poprawne, ale ekspresyjne rysowane dynamicznie, deformujące rysy osób portretowych.
Edward Munch - norweski malarz, grafik - postimpresjonista i ekspresjonista - tworzył symboliczne kompozycje figuralne, oddające w wyrazisty sposób jego obsesje erotyczne, uczucie osamotnienia, lęk przed chorobą i śmiercią, między innymi ; "krzyk", "taniec życia".
Amadeo Modigiliani - włoski malarz i rzeźbiarz, działał od 1907 roku w Paryżu. Malował głównie portrety i akty. Jego dzieła odznaczają się zdecydowanym kolorytem i swoistą deformacją. Ekspresyjną siłę nadaje im syntetyczny i manieryczny rysunek. Na portretach twarze są asymetryczne, podobnie jak szyje, wydłużone; oczy nie mają źrenic.
Witold Wojtkiewicz - Rozstanie (1908) - scena ze świata dorosłych,odgrywana przez dzieci. Dzieczynka w strojnej sukni dojrzałem kobiety odchodzi, trzymając lalki i nie zważając na żegnającego ją pajaca siedzącego na drewnianym koniku. Rozgrywa się to w bajkowym ogrodzie. Obraz utrzymany jest w barwach pastelowych, z dziećmi ubranymi na biało.
Stanisław Witkiewicz - Bóg Ojciec pierwszy raz poważnie zastanowił się nad istotą ziemi (1931) - dzieło zostało wykonane na kartce papieru.
Rysunek przedstawia władcę świata, przedstawionego jako dobrze zbudowanego starca z długą, białą brodą. Za nim czai się szatan, który patrzy na świat przez jego głowę. Bóg chyli się ku zmniejszonej Ziemi. Na tej Ziemi jest Jezus Chrystus, w chwili ukrzyżowania.
Wojtkiewicz Witold - Orka - obraz przedstawiający chłopów w czasie pracy.
Na pierwszym planie widać jednego z chłopów, który pracuje orając pole.
W tle widać również innych chłopów. Tłem jest wielkie rozległe pole, oraz rozciągające się po horyzont niebo. Koń wygląda niczym "hańba", bo przypomina drewnianego konia. Istoty na obrazie są mało realistyczne.
Wojtkiewicz Witold - Porwanie królewny (Ucieczka) - Na pierwszy plan rzucają się dwie postacie na koniu. Są to młodzi ludzie, którzy prawdopodobnie są parą. W oddali widać matkę i ojca dziewczyny, którzy starają się złapać córkę, po to, by wróciła do domu, bo nie chcą jej wydawać za tego młodzieńca. Akcja dzieje się na wsi wśród rozległych ogrodów.
Ekspresjonizm - artyści plastycy należący do tego kierunku starali się potęgować siłę wyrazu swych dzień, po to, aby szokować widza, nie pozostawić go obojętnym, wywołać odruch buntu. Cechami charakterystycznymi ów kierunku były :
- subiektywizm
- krytyka współczesnej cywilizacji
- karykatura, groteska
- abstrakcyjny koloryt, w dysonansowych zestawieniach
- brutalny kontrast
- deformowanie obrazu
- wnikliwa analiza przeżyć wewnętrznych
Ekspresjonizm powstał w Niemczech i tam oraz we Francji głównie się rozwijał; na przełomie XVII i XVIII wieku.
Stanisław Ignacy Witkiewicz - znany jako Witkacy, jest autorem prozy, dramatów, oraz dzieł malarskich. Jego obrazy figuralne i portrety są z gruntu ekspresyjne. Operuje w nich deformacją jako środkiem wzmagającym wyrazistość i niepokój. W jego kompozycjach fantastycznych występują skłebione dziwo-stwory. Tworzył na zamówienie pastelowe portrety, realistycznie poprawne, ale ekspresyjne rysowane dynamicznie, deformujące rysy osób portretowych.
Edward Munch - norweski malarz, grafik - postimpresjonista i ekspresjonista - tworzył symboliczne kompozycje figuralne, oddające w wyrazisty sposób jego obsesje erotyczne, uczucie osamotnienia, lęk przed chorobą i śmiercią, między innymi ; "krzyk", "taniec życia".
Amadeo Modigiliani - włoski malarz i rzeźbiarz, działał od 1907 roku w Paryżu. Malował głównie portrety i akty. Jego dzieła odznaczają się zdecydowanym kolorytem i swoistą deformacją. Ekspresyjną siłę nadaje im syntetyczny i manieryczny rysunek. Na portretach twarze są asymetryczne, podobnie jak szyje, wydłużone; oczy nie mają źrenic.
Witold Wojtkiewicz - Rozstanie (1908) - scena ze świata dorosłych,odgrywana przez dzieci. Dzieczynka w strojnej sukni dojrzałem kobiety odchodzi, trzymając lalki i nie zważając na żegnającego ją pajaca siedzącego na drewnianym koniku. Rozgrywa się to w bajkowym ogrodzie. Obraz utrzymany jest w barwach pastelowych, z dziećmi ubranymi na biało.
Stanisław Witkiewicz - Bóg Ojciec pierwszy raz poważnie zastanowił się nad istotą ziemi (1931) - dzieło zostało wykonane na kartce papieru.
Rysunek przedstawia władcę świata, przedstawionego jako dobrze zbudowanego starca z długą, białą brodą. Za nim czai się szatan, który patrzy na świat przez jego głowę. Bóg chyli się ku zmniejszonej Ziemi.
Na tej Ziemi jest Jezus Chrystus, w chwili ukrzyżowania.
Wojtkiewicz Witold - Orka - obraz przedstawiający chłopów w czasie pracy.
Na pierwszym planie widać jednego z chłopów, który pracuje orając pole.
W tle widać również innych chłopów. Tłem jest wielkie rozległe pole, oraz rozciągające się po horyzont niebo. Koń wygląda niczym "hańba", bo przypomina drewnianego konia. Istoty na obrazie są mało realistyczne.
Wojtkiewicz Witold - Porwanie królewny (Ucieczka) - Na pierwszy plan rzucają się dwie postacie na koniu. Są to młodzi ludzie, którzy prawdopodobnie są parą. W oddali widać matkę i ojca dziewczyny, którzy starają się złapać córkę, po to, by wróciła do domu, bo nie chcą jej wydawać za tego młodzieńca. Akcja dzieje się na wsi wśród rozległych ogrodów.