Dwa sposoby poznawania swiata w wierszu krol Olch Johanna Wolfganga Goethego i na obrazie kredowe skaly rugii Caspara Davida Friedricha
Wypracowanko Z gory wielkie dzieki na dzis daje naj i prosze nie z neta zawsze pomogam licze na to samo
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Zarówno tekst „Król olch”, jak i obraz „Kredowe skały Rugii” należą do dzieł romantycznych. Johann Wolfgang Goethe był niemieckim romantykiem, żyjącym na przełomie XVIII i XIX w. Jednym z jego dzieł była ballada „Król olch” znana również jako „Król elfów” lub „Król olszyn”. Występują w niej trzy postacie. Są to: ojciec, syn i dziwny głos słyszany tylko przez syna. Pojawiają się tu dwa światy – ten widziany oczami ojca oraz drugi przedstawiony przez syna. Ojciec jest człowiekiem o ustalonym systemie wartości. Postrzega on świat racjonalnie, gdyż widzi tylko to, co można zobaczyć, a wołania syna traktuje jako wytwór dziecięcej wyobraźni, być może spowodowany wysoką gorączką. Syn postrzega rzeczywistość nieco inaczej. W tym tekście świat realny został przedstawiony za pomocą rozsądku ojca, a świat wymyślony za pomocą wyobraźni.
Drugim przedstawicielem niemieckiego romantyzmu był malarz Caspar David Friedrich. W jego dziele pt. „Kredowe skały Rugii”, które jest nadmorskim pejzażem, również zostały przedstawione dwa światy – realistyczny i symboliczny. Na obrazie widoczna jest kobieta, która trzyma gałęzie. To postać świata realistycznego, jednak swoją czerwoną suknią symbolizuje miłość i miłosierdzie. Na środku znajduje się klęczący mężczyzna, spoglądający w dół przepaści. On z kolei ukazuje rezygnację oraz pokorę. Po prawej stronie obrazu znajduje się zamyślony mężczyzna, ubrany w niemiecki kapelusz, który uosabia nadzieję. Na obrazie znajduje się również łódź płynąca przez Morze Bałtyckie. Może to być alegoria podążania z życia na ziemi do życia w niebie. Rejs tej łodzi symbolizuje długą i niełatwą drogę, jaką człowiek musi przebyć, aby wstąpić do Królestwa Bożego.
W obu tych dziełach, występują dwa światy. W tekście Goethego są to światy racjonalny i irracjonalny, a na obrazie – realistyczny i symboliczny. Każdy z tych artystów miał do przekazania inną informację do świata i zrobił to za pomocą swego dzieła, tak, aby każdy mógł ją zinterpretować na swój własny sposób.