Question

Dokonania Judyma (bohatera książki "Ludzie bezdomni") w różnych środowiskach i ocena jego wyborów życiowych (min 250 słów)

Answer 1

 

Tomasz Judym, bohater książki Stefana Żeromskiego "Ludzie Bezdomnie". Bohater jest lekarzem, który wybił się z najbiedniejszej, polskiej sfery życia dzięki swojej ciotce u której był na wychowaniu. Nie miał u niej łatwa, ciotka dużo balował, a wówczas młody chłopak potrzebujący spokoju do edukacji musiał usługiwać jej i jej gościa oraz kłaść się późno. Jego losy toczyły się różnie. W powieści poznajemy go w Paryżu, gdzie poznaje swoją przyszłą miłość - Joannę Podborską. Mężczyzna na swojej drodze życiowej bywa w różnych miejscach: w swoim rodzinnym mieście - Warszawie, w Cisach, gdzie pracuje przez jakiś czas.  W Warszawie, gdzie przyjechał jako młody, pełen idealistycznych lekarskich idei chłopak, starał się szerzyć ideę higieny i poprawy życia najbiedniejszych. Na odczytach u Doktora Czernisza, wygłasza swój referat w którym opisuje brak higieny w codziennym życiu ludności. Już na samym początku swojej kariery spotyka się z odrzuceniem swoich idei. Otwiera swój gabinet lekarskie, do którego za sprawą opinii chodzącej po mieście nie przychodzi żaden pacjent.  Po niepowodzeniach, dostaje oferty pracy w Cisach, gdzie również stara się poprawić jakość życia żyjącej tam najniższej grupy społecznej. Uważa, że tamtejsza ludność choruje za sprawą nadmiernej wilgotności jaka tam panuje. Próbuje doprowadzić do osuszenie bagien, za sprawą listów do Pana Lesa, lecz niestety reszta dyrektorów ośrodka uzdrowiskowego nie zgadzała się na to -  w końcu były by to dla nich ogromne koszty. W pewnym momencie w Cisach dochodzi do zanieczyszczania wody pitnej biedoty, przez dyrektorów Cis. Judym staje w obronie ludności i wrzuca do wody Krzywosąda.  Na skutek czego traci swoją posadę lekarza w Cisach. Opuszcza miejscowości i za sprawą znajomego udaje się na Śląsk, gdzie odnajduje swoje powołanie – praca w kopalni Sykstus. Obejmuję tą posadę i dla niej zostawia wszystko. Odrzuca miłość Joasi, by mógł całkowicie poświęcić się pracy lekarskiej.

Uważam, wybór Judyma za słuszny. Miało powołanie. Lubił robić to co robił, a co najważniejsze wiedział co robi i robił to dobrze. Według mnie należy go cenić za to, że mimo wielu nie powodzeń za wszelką cenę dąży do tego by poprawić życie tych ludzi chodź by o jakoś małą drobnostkę. W dzisiejszych czasach przydali by nam się tacy Judymi.