Dokonaj pisemnej analizy i interpretacji ,,Oda do młodości" Adama Mickiewicza. Jak najszybciej !!!
dzadza15
Przełomowość „Ody do młodości” polega w dużej mierze na skonfrontowaniu dwóch ideologii, tej, którą reprezentuje stare pokolenie, a tej, którą proponują młodzi. A. Mickiewicz zarzuca przedstawicielom starszego pokolenia szereg bardzo konkretnych błędów, które popełnili, przede wszystkim : - Zbytni konserwatyzm i wynikająca stąd niechęć do przyjmowania nowych idei i prowadząca do duchowej śmierci – „ Bez serca, bez ducha, to szkieletów ludy „ - Racjonalizm, który ograniczony rozumem, nie jest zdolny poznać prawdziwej istoty świata – „ Takie widzi świata, koło, jakie tępymi zakreśla oczy” Poeta pokazuje, czego pragnie i na czym ma polegać zmiana, której oczekuje młode pokolenie. - Kreuje romantyczne „ ja” podmiotu mówiącego, tworząc romantycznego przywódcę, na miarę Heraklesa: „ Dzieckiem w kolebce, kto łeb urwał Hydrze. Ten młody zdusi Centaury;” Który porywa młodych do rewolucyjnej przemiany starego świata? „ Gwałt nich się gwałtem odciska”. - To jest powodem wielkiej gloryfikacji młodości, jako siły tworzącej, zdolnej wznieść człowieka ponad przyziemne sprawy: „ Młodości dodaj mi skrzydła! Niech nad martwym wzlecę światem”. - Oda stała się, więc postulatem do młodych, mówiącym o wykraczaniu poza dostępny rozumowi i zmysłom obraz rzeczywistości „ Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga; Łam, czego rozum nie złamie” Polemika, która widoczna jest w Odzie nie prowadzi jednak do całkowitego odrzucenia przez młode pokolenie, tego, co osiągnęło oświecenie. Przecież duża część haseł wykorzystywanych przez Mickiewicza ma swoje korzenie właśnie w Oświeceniu. - Odwołanie do charakterystycznego dla poprzedniej epoki przekonania o wyższości celów społecznych nad potrzebami pojedynczego człowieka i wynikającej stąd konieczności podporządkowania interesów jednostki sprawom zbiorowości „ W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele”. - - Zespolenie, więc wspólna ideą młodzi entuzjaści, w myśl przekonań oświeceniowych, są zdolni udoskonalić świat: „ Hej! Ramię do ramienia! Wspólnymi łańcuchy Opasamy ziemskie kolisko! Zestrzelmy myśl w jedno ognisko (..) Dalej bryło z posad świata! Nowymi cię pchniemy tory.” - Przenikanie się przeszłości z nowością nie jest widoczne tylko w samej treści Ody..., Ale także w budowie utwory. Z jednej strony mamy, bowiem do czynienia z utworem wywodzącym się z klasycznego gatunku, z drugiej, pozbawionego klasycznej, regularnej konstrukcji. O nawiązywaniu do przeszłość świadczy również liczne wykorzystanie motywów antycznych: Herkules, Centaur, lot Ikara. Utwór ten bardzo dobrze skomentował Chrzanowski: „ Oda do młodości jest ideologią oświecenia, ale z romantycznym skrzydłami”. Podsumowanie: „Oda do młodości” to utwór przełomowy, gdyż: - Odzwierciedla przemiany, które nastąpiły w literaturze i filozofii - Polemizuje ze starym porządkiem, wprowadzając nowe rzeczy: bogactwo uczuć: przyjaźń, solidarność, szczęście, siła, wiara w człowieka, w swoje młodzieńcze siły, w braterstwo, sojusz, idea wolności, motyw Boga, chęć zerwania z racjonalistyczną ograniczonością, euforia, entuzjazm, wiersz wolny - zerwanie z regularna budową. - Jest zapowiedzią szykujących się zmian.
- Zbytni konserwatyzm i wynikająca stąd niechęć do przyjmowania nowych idei i prowadząca do duchowej śmierci – „ Bez serca, bez ducha, to szkieletów ludy „
- Racjonalizm, który ograniczony rozumem, nie jest zdolny poznać prawdziwej istoty świata – „ Takie widzi świata, koło, jakie tępymi zakreśla oczy”
Poeta pokazuje, czego pragnie i na czym ma polegać zmiana, której oczekuje młode pokolenie.
- Kreuje romantyczne „ ja” podmiotu mówiącego, tworząc romantycznego przywódcę, na miarę Heraklesa:
„ Dzieckiem w kolebce, kto łeb urwał Hydrze.
Ten młody zdusi Centaury;”
Który porywa młodych do rewolucyjnej przemiany starego świata?
„ Gwałt nich się gwałtem odciska”.
- To jest powodem wielkiej gloryfikacji młodości, jako siły tworzącej, zdolnej wznieść człowieka ponad przyziemne sprawy:
„ Młodości dodaj mi skrzydła!
Niech nad martwym wzlecę światem”.
- Oda stała się, więc postulatem do młodych, mówiącym o wykraczaniu poza dostępny rozumowi i zmysłom obraz rzeczywistości
„ Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;
Łam, czego rozum nie złamie”
Polemika, która widoczna jest w Odzie nie prowadzi jednak do całkowitego odrzucenia przez młode pokolenie, tego, co osiągnęło oświecenie. Przecież duża część haseł wykorzystywanych przez Mickiewicza ma swoje korzenie właśnie w Oświeceniu.
- Odwołanie do charakterystycznego dla poprzedniej epoki przekonania o wyższości celów społecznych nad potrzebami pojedynczego człowieka i wynikającej stąd konieczności podporządkowania interesów jednostki sprawom zbiorowości
„ W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele”.
- - Zespolenie, więc wspólna ideą młodzi entuzjaści, w myśl przekonań oświeceniowych, są zdolni udoskonalić świat:
„ Hej! Ramię do ramienia! Wspólnymi łańcuchy
Opasamy ziemskie kolisko!
Zestrzelmy myśl w jedno ognisko (..)
Dalej bryło z posad świata!
Nowymi cię pchniemy tory.”
- Przenikanie się przeszłości z nowością nie jest widoczne tylko w samej treści Ody..., Ale także w budowie utwory. Z jednej strony mamy, bowiem do czynienia z utworem wywodzącym się z klasycznego gatunku, z drugiej, pozbawionego klasycznej, regularnej konstrukcji. O nawiązywaniu do przeszłość świadczy również liczne wykorzystanie motywów antycznych: Herkules, Centaur, lot Ikara.
Utwór ten bardzo dobrze skomentował Chrzanowski: „ Oda do młodości jest ideologią oświecenia, ale z romantycznym skrzydłami”.
Podsumowanie:
„Oda do młodości” to utwór przełomowy, gdyż:
- Odzwierciedla przemiany, które nastąpiły w literaturze i filozofii
- Polemizuje ze starym porządkiem, wprowadzając nowe rzeczy: bogactwo uczuć: przyjaźń, solidarność, szczęście, siła, wiara w człowieka, w swoje młodzieńcze siły, w braterstwo, sojusz, idea wolności, motyw Boga, chęć zerwania z racjonalistyczną ograniczonością, euforia, entuzjazm, wiersz wolny - zerwanie z regularna budową.
- Jest zapowiedzią szykujących się zmian.