akocia3wp
W wierszu „Do Deliusza”, adresowanym do swego przyjaciela, Horacy podkreśla, że każdy człowiek skazany jest na zgon wyrokiem bezlitosnego Orkusa – boga śmierci. Wyrok ten wcześniej, czy później dosięgnie zarówno bezdomnego nędzarza, jak i potentata z rodu królewskiego. Poucza również przyjaciela, że z chwilą śmierci będzie musiał pozbyć się całego swojego majątku, a nawet gdyby posiadał fortunę to i tak przypadnie ona komu innemu. W tej sytuacji, Deliusz powinien z opanowaniem oczekiwać na tę „godzinę klęski” i świętować każdy dzień swego życia, leżąc na łonie przyrody i pijąc stare, dobre wino.
W wierszu tym przewijają się kolejne wątki filozofii życiowej Horacego, w której dostrzec można wpływy filozofii stoickiej i epikurejskiej z okresu jego studiów w Atenach. Elementem zaczerpniętym od epikurejczyków jest hasło życia czasem teraźniejszym, bez oglądania się w przeszłość i bez patrzenia w przyszłość. Wątek stoicki natomiast, to zalecanie przyjacielowi, aby zachował równowagę ducha i wyzbył się wszelkich namiętności, zarówno radości i szczęścia, jak i bólu z powodu nieuchronnej śmierci.
W wierszu tym przewijają się kolejne wątki filozofii życiowej Horacego, w której dostrzec można wpływy filozofii stoickiej i epikurejskiej z okresu jego studiów w Atenach. Elementem zaczerpniętym od epikurejczyków jest hasło życia czasem teraźniejszym, bez oglądania się w przeszłość i bez patrzenia w przyszłość. Wątek stoicki natomiast, to zalecanie przyjacielowi, aby zachował równowagę ducha i wyzbył się wszelkich namiętności, zarówno radości i szczęścia, jak i bólu z powodu nieuchronnej śmierci.