Giaur jest i będzie postacią tragiczną.Jest to tytułowy bohater powieści Georga Byrona.To postać, które dzieje są nieszczęśliwe, tragiczna miłośc, samotnością, cierpieniem oraz zbrodnią. Giaur pochodził z Wenecji. Był chrześcijaninem. Giaur pomścił swą ukochaną Leilę i dlatego napadł na Hassana i go zamordował.
Po sześciu latach samotności oraz cierpień osiedlił się w klasztorze, w nie długim czasie zmarł.Najcenniejszą wartością dla Giaura była miłość, która nadawała sens jego życiu, Uczucie jakim darzył swą wybrankę było święte, jedyne i niepowtarzalne.Nie mógł się pogodzić ze stratą Leilii. Zabicie Hassana nie uśmierzyło jego bólu oraz nie dało satysfakcji jakiej pragnął. Giaur czuł się winny za śmierć Leilii, ponieważ to z jego powodu zginęła. Ta myśl nie dawała mu spokoju, jak również widok zabitego Hassana. Cierpienie jego było tym boleśniejsze, że musiał trawić swe uczucia w samotności. Po śmierci swej ukochanej życie przestało mieć dla Giaura jakąkolwiek wartość. Nie potrafił istnieć bez miłości. Miał wyrzuty sumienia, był zbrodniarzem. Nie obawiał się też kary za swoje przewinienia, gdyż nie istnieje, według niego, większe cierpienie niż rozstanie z Leilą.
Giaur jest i będzie postacią tragiczną.Jest to tytułowy bohater powieści Georga Byrona.To postać, które dzieje są nieszczęśliwe, tragiczna miłośc, samotnością, cierpieniem oraz zbrodnią. Giaur pochodził z Wenecji. Był chrześcijaninem. Giaur pomścił swą ukochaną Leilę i dlatego napadł na Hassana i go zamordował.
Po sześciu latach samotności oraz cierpień osiedlił się w klasztorze, w nie długim czasie zmarł.Najcenniejszą wartością dla Giaura była miłość, która nadawała sens jego życiu, Uczucie jakim darzył swą wybrankę było święte, jedyne i niepowtarzalne.Nie mógł się pogodzić ze stratą Leilii.
Zabicie Hassana nie uśmierzyło jego bólu oraz nie dało satysfakcji jakiej pragnął. Giaur czuł się winny za śmierć Leilii, ponieważ to z jego powodu zginęła. Ta myśl nie dawała mu spokoju, jak również widok zabitego Hassana. Cierpienie jego było tym boleśniejsze, że musiał trawić swe uczucia w samotności.
Po śmierci swej ukochanej życie przestało mieć dla Giaura jakąkolwiek wartość. Nie potrafił istnieć bez miłości. Miał wyrzuty sumienia, był zbrodniarzem. Nie obawiał się też kary za swoje przewinienia, gdyż nie istnieje, według niego,
większe cierpienie niż rozstanie z Leilą.