Dam 30 punktow osobie ktora do 17 napisze mi dokonania jana nowak jezioranskiego DOKLADNE , potrzebuje je do pracy semestralnej PILNIE! dodam jeszcze pare punktow jak mi sie bardzo spodoba tak za 8-10 zdan prosze!! Z gory dzieki :*
Makda17
Po odejściu z RWE w 1976 r., przez 20 lat działał w Kongresie Polonii Amerykańskiej (dyrektor krajowy 1979-1996), był też konsultantem Narodowej Rady Bezpieczeństwa USA. Przez wiele lat był aktywny na forach polonijnych, a dzięki znaczącym wpływom w elitach władzy USA odegrał istotną rolę w przyjęciu Polski do NATO.
Po raz pierwszy po wojnie przyjechał do Polski w sierpniu 1989 na zaproszenie Lecha Wałęsy. Potem już regularnie odwiedzał kraj.
W wyborach prezydenckich w 1995 r. Nowak-Jeziorański poparł Lecha Wałęsę, uważając go za gwarancję kontynuacji prozachodniej polityki zagranicznej Polski. Został przez niego zaproszony do debaty telewizyjnej z Aleksandrem Kwaśniewskim, któremu wspólnie z Jerzym Markiem Nowakowskim zadawał pytania.
W 2000 r. początkowo miał zamiar zachęcać do bojkotu wyborów prezydenckich z powodu zapowiadającej się ponownej elekcji Aleksandra Kwaśniewskiego.[potrzebne źródło] Ostatecznie, za namową Adama Michnika, poparł kandydaturę Andrzeja Olechowskiego.[potrzebne źródło]
Zwycięstwo Sojuszu Lewicy Demokratycznej w wyborach parlamentarnych w 2001 r. uznał za ważny krok w kierunku integracji z Unią Europejską[potrzebne źródło] i, mimo swego sceptycznego podejścia do lewicy postkomunistycznej, w wywiadzie dla polskiego radia powiedział: Ja mogę nie lubić tego rządu, ale on został wyłoniony w wolnych wyborach i jest moim rządem, bo jest rządem polskim[3].
W lipcu 2002 r., po 58 latach emigracji, Jan Nowak-Jeziorański wrócił do Polski i zamieszkał na stałe w Warszawie, przy ulicy Czerniakowskiej 178a.[potrzebne źródło] Nawiązując do tytułu książki Polska z oddali stwierdził wówczas: Przychodzi moment, kiedy nie wolno patrzeć na kraj z oddali. Dlatego postanowiłem patrzeć na Polskę z bliska.[potrzebne źródło]
W grudniu 2002 r. na dzień przed finałem negocjacji z Unią Europejską powiedział,[potrzebne źródło] że gdyby Polska pozostała poza Unią, to prędzej czy później utraciłaby niepodległość. Był przekonany,[potrzebne źródło] że nie ma alternatywy dla integracji Polski z Unią.
W listopadzie 2002 r. prezydent Litwy Valdas Adamkus uhonorował go obywatelstwem litewskim, w uznaniu jego zasług we wspieraniu Litwy w dążeniu do NATO.
Nawoływał do wzięcia udziału w referendum akcesyjnym w czerwcu 2003 r. i głosowania za integracją.[potrzebne źródło] Sam jako pierwszy stawił się w swoim lokalu wyborczym.[potrzebne źródło] Mówił, że to jest najważniejsze głosowanie w jego życiu, bo "przesądzi o kierunku i rozwoju gospodarczym Polski może na stulecia".[potrzebne źródło]
Zabrał głos w debacie jaka rozgorzała na tle zaangażowania się Polski po stronie USA w konflikcie irackim. Według niego, samo wysłanie polskich wojsk do Iraku było błędem,[potrzebne źródło] ale kiedy już do tego doszło, Polska – jego zdaniem – powinna stanowczo domagać się od Waszyngtonu konkretnych korzyści w zamian za militarną pomoc w Iraku.
Był m.in. współzałożycielem i honorowym przewodniczącym Rady Fundacji Kolegium Europy Wschodniej we Wrocławiu oraz współzałożycielem i prezesem honorowym Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Warszawie. W latach 2002-2005 był też Honorowym Członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Od 2004 r. we Wrocławiu wręczana jest corocznie Nagroda Jana Nowaka-Jeziorańskiego - jej pierwszym laureatem został Tadeusz Mazowiecki.
Po raz pierwszy po wojnie przyjechał do Polski w sierpniu 1989 na zaproszenie Lecha Wałęsy. Potem już regularnie odwiedzał kraj.
W wyborach prezydenckich w 1995 r. Nowak-Jeziorański poparł Lecha Wałęsę, uważając go za gwarancję kontynuacji prozachodniej polityki zagranicznej Polski. Został przez niego zaproszony do debaty telewizyjnej z Aleksandrem Kwaśniewskim, któremu wspólnie z Jerzym Markiem Nowakowskim zadawał pytania.
W 2000 r. początkowo miał zamiar zachęcać do bojkotu wyborów prezydenckich z powodu zapowiadającej się ponownej elekcji Aleksandra Kwaśniewskiego.[potrzebne źródło] Ostatecznie, za namową Adama Michnika, poparł kandydaturę Andrzeja Olechowskiego.[potrzebne źródło]
Zwycięstwo Sojuszu Lewicy Demokratycznej w wyborach parlamentarnych w 2001 r. uznał za ważny krok w kierunku integracji z Unią Europejską[potrzebne źródło] i, mimo swego sceptycznego podejścia do lewicy postkomunistycznej, w wywiadzie dla polskiego radia powiedział: Ja mogę nie lubić tego rządu, ale on został wyłoniony w wolnych wyborach i jest moim rządem, bo jest rządem polskim[3].
W lipcu 2002 r., po 58 latach emigracji, Jan Nowak-Jeziorański wrócił do Polski i zamieszkał na stałe w Warszawie, przy ulicy Czerniakowskiej 178a.[potrzebne źródło] Nawiązując do tytułu książki Polska z oddali stwierdził wówczas: Przychodzi moment, kiedy nie wolno patrzeć na kraj z oddali. Dlatego postanowiłem patrzeć na Polskę z bliska.[potrzebne źródło]
W grudniu 2002 r. na dzień przed finałem negocjacji z Unią Europejską powiedział,[potrzebne źródło] że gdyby Polska pozostała poza Unią, to prędzej czy później utraciłaby niepodległość. Był przekonany,[potrzebne źródło] że nie ma alternatywy dla integracji Polski z Unią.
W listopadzie 2002 r. prezydent Litwy Valdas Adamkus uhonorował go obywatelstwem litewskim, w uznaniu jego zasług we wspieraniu Litwy w dążeniu do NATO.
Nawoływał do wzięcia udziału w referendum akcesyjnym w czerwcu 2003 r. i głosowania za integracją.[potrzebne źródło] Sam jako pierwszy stawił się w swoim lokalu wyborczym.[potrzebne źródło] Mówił, że to jest najważniejsze głosowanie w jego życiu, bo "przesądzi o kierunku i rozwoju gospodarczym Polski może na stulecia".[potrzebne źródło]
Zabrał głos w debacie jaka rozgorzała na tle zaangażowania się Polski po stronie USA w konflikcie irackim. Według niego, samo wysłanie polskich wojsk do Iraku było błędem,[potrzebne źródło] ale kiedy już do tego doszło, Polska – jego zdaniem – powinna stanowczo domagać się od Waszyngtonu konkretnych korzyści w zamian za militarną pomoc w Iraku.
Był m.in. współzałożycielem i honorowym przewodniczącym Rady Fundacji Kolegium Europy Wschodniej we Wrocławiu oraz współzałożycielem i prezesem honorowym Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Warszawie. W latach 2002-2005 był też Honorowym Członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Od 2004 r. we Wrocławiu wręczana jest corocznie Nagroda Jana Nowaka-Jeziorańskiego - jej pierwszym laureatem został Tadeusz Mazowiecki.