Czy średniowieczne wzorce osobowe, mogą jeszcze przemawiać do współczesnego człowieka?
Rozprawka, minimum półtora kartki a4. Trzeba podać kilka tych wzorców, jakiś rycerzy albo ludzi, którzy się w średniowieczu przyczynili Polsce.
Eve93
Średniowiecze, epoka cechująca się głęboką wiarą religijną, chęcią zasłynięcia swą niecodzienną odwagą i patriotyzmem. Aby człowiek mógł skądś brać przykład swojego postępowania, wytworzyły się tzw. wzorce osobowe. Każdy średniowieczny człowiek próbował upodobnić się do tamtejszych ideałów, które odnosiły się do funkcji społecznych. Szczególnie ważna była trójka z nich: król, rycerz i asceta. Współcześnie ludzie może i nie inspirują się akurat tamtymi wzorcami, ale starają się upodobnić do dzisiejszych gwiazd, które kreowane są na ideały. Często jednak jest tak, iż mają one cechy wzorców średniowiecza. Postaram się to udowodnić. Asceta, człowiek całkowicie poświęcony Bogu. Żył on tak jak nakazywała Ewangelia: w ubóstwie i nędzy, odrzucając wszelkie przyjemności. Chciał w ten sposób udoskonalić swoją duszę. Przykładem takiego świętego może być św. Aleksy. Złożył ślub czystości, swoje bogactwa oddal ubogim, a sam wyruszył w podróż. Przez całą swoją wędrówkę znosił męki. Jednak po jego śmierci, przy jego grobie miały miejsce najróżniejsze cuda. Po sam kres kochał i był wierny Bogu. Mimo, że w dzisiejszych czasach asceta stracił na znaczeniu, nadal ludzie poświęcają swoje życie Bogu. Dzieci od małego są przez rodziców wysyłane do Kościoła, a ludzie starsi opierają swoje życie na wierze w Boga. Kolejnym wzorcem był rycerz. Cechował się odwagą, wiernością Bogu i władcy, oraz przywiązaniem do ojczyzny (patriotyzmem). Męstwo i honor były bardzo pożądanymi cechami u rycerzy. Umierali oni w boju, oddając życie za swój kraj. Przykładem może być Roland. Do samej śmierci pamiętał kim jest. Odchodząc oddał hołd Bogu i ojczyźnie, po czym zmarł jak bohater. Roland jak i inni rycerze opisani w literaturze, są postrzegani jako idealni mężczyźni- dbający o swoje, mądrzy, honorowi i dzielni. Dlatego też teraźniejsi mężczyźni próbują się do nich upodobnić. Ostatnim argumentem będzie postać króla. Wykształcony, pobożny, elokwentny i bardzo odważny. Jego priorytetem było zapewnienie bezpieczeństwa swoim poddanym. Jednym z takich władców był Karol Wielki, znający kilka języków, opiekuńczy i oddany ludowi. Gotowy był on oddać życie za swój naród. Myślę, że wielu dzisiejszych prezydentów, władców, polityków chciałoby się móc poszczycić cechami, którymi można było opisać Karola Wielkiego. Uważam więc, że średniowieczne wzorce osobowe nadal przemawiają do współczesnych ludzi. Ich cechy są odbierane w dzisiejszych czasach pozytywnie i mimo, że na co dzień tego nie zauważamy- staramy się do nich upodobnić.
Współcześnie ludzie może i nie inspirują się akurat tamtymi wzorcami, ale starają się upodobnić do dzisiejszych gwiazd, które kreowane są na ideały. Często jednak jest tak, iż mają one cechy wzorców średniowiecza. Postaram się to udowodnić.
Asceta, człowiek całkowicie poświęcony Bogu. Żył on tak jak nakazywała Ewangelia: w ubóstwie i nędzy, odrzucając wszelkie przyjemności. Chciał w ten sposób udoskonalić swoją duszę. Przykładem takiego świętego może być św. Aleksy. Złożył ślub czystości, swoje bogactwa oddal ubogim, a sam wyruszył w podróż. Przez całą swoją wędrówkę znosił męki. Jednak po jego śmierci, przy jego grobie miały miejsce najróżniejsze cuda. Po sam kres kochał i był wierny Bogu.
Mimo, że w dzisiejszych czasach asceta stracił na znaczeniu, nadal ludzie poświęcają swoje życie Bogu. Dzieci od małego są przez rodziców wysyłane do Kościoła, a ludzie starsi opierają swoje życie na wierze w Boga.
Kolejnym wzorcem był rycerz. Cechował się odwagą, wiernością Bogu i władcy, oraz przywiązaniem do ojczyzny (patriotyzmem). Męstwo i honor były bardzo pożądanymi cechami u rycerzy. Umierali oni w boju, oddając życie za swój kraj. Przykładem może być Roland. Do samej śmierci pamiętał kim jest. Odchodząc oddał hołd Bogu i ojczyźnie, po czym zmarł jak bohater.
Roland jak i inni rycerze opisani w literaturze, są postrzegani jako idealni mężczyźni- dbający o swoje, mądrzy, honorowi i dzielni. Dlatego też teraźniejsi mężczyźni próbują się do nich upodobnić.
Ostatnim argumentem będzie postać króla. Wykształcony, pobożny, elokwentny i bardzo odważny. Jego priorytetem było zapewnienie bezpieczeństwa swoim poddanym. Jednym z takich władców był Karol Wielki, znający kilka języków, opiekuńczy i oddany ludowi. Gotowy był on oddać życie za swój naród.
Myślę, że wielu dzisiejszych prezydentów, władców, polityków chciałoby się móc poszczycić cechami, którymi można było opisać Karola Wielkiego.
Uważam więc, że średniowieczne wzorce osobowe nadal przemawiają do współczesnych ludzi. Ich cechy są odbierane w dzisiejszych czasach pozytywnie i mimo, że na co dzień tego nie zauważamy- staramy się do nich upodobnić.