CYPRIAN NORWID MOJA PIOSENKA (II)
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba....
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,
"Bądź pochwalony!"
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...
Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają tak za tak - nie za nie,
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej...
Tęskno mi, Panie...
PROSIŁABYM O WYPISANIE WSZYSTKICH JEGO TĘSKNOT Z TEGO OTO WIERSZA.
Z GÓRY DZIĘKUJĘ DAJE NAJ ;*
1) Do kraju tego, gdzie chleb podnoszą z ziemi przez uszanowanie dla darów Nieba
2) Do kraju gdzie winą jest dużą zniszczyć gniazdo bociana (na gruszy)
3) Do kraju, gdzie witają się słowami:"Bądź pochwalony!" - słowa Chrystusa
4) Do rzeczy, o której nie jest pewien, czym właściwie jest
5) Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
6) Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, czyli nie przekręcają wypowiedzianych słów
7) Do jego przyjaciół