Józef Piłsudski był generałem Polski w czasie, kiedy walczyła o niepodległość
Liczę na naj i pozdrawiam
RaVVi
1 votes Thanks 1
wiciamisia8
W 1885 roku trafił do uniwersytetu charkowskiego. Po dwóch latach musiał on zaprzestać naukę, wmieszany przypadkowo w przygotowywany przez rewolucjonistów rosyjskich spisek na życie cara Aleksandra III, został zesłany na pięć lat na Syberię wschodnią. Po powrocie do Polski w 1892 roku, zakładając Polska partię Socjalistyczną i stając się redaktorem „Robotnika”. Po ośmioletniej pracy podziemnej został w 1900 aresztowany i osadzony w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, skąd postanowił jak najszybciej uciec. Udało mu się: niezwykle umiejętnie udając obłąkanego, został przewieziony do szpitala w Petersburgu, skąd ucieczka nie była sprawą trudną. Wróciwszy do kraju, zorganizował 13 listopada 1904 zbrojne wystąpienie przeciw władzom rosyjskim na placu Grzybowskim w Warszawie, następnie utworzył organizację bojową, jako zawiązek przyszłej siły zbrojnej i kierował jej walką przeciw caratowi. W jego zapiskach, wspomnieniach z tego czasu, widać wyraźnie ślady po młodzieńczym zapale do powstań. 6 sierpnia 1914 roku, w chwili wybuchu wojny światowej, stanął na czele kompani kadrowej i wkroczył do Królestwa. Niezwykle dumny z widoku „sztandaru wojska polskiego na naszej ziemi, w obronie Ojczyzny stającego do boju”, drugiej jednak strony zasmucony- jak to określa- „widmem żołnierza bez Ojczyzny”.
Józef Piłsudski był generałem Polski w czasie, kiedy walczyła o niepodległość
Liczę na naj i pozdrawiam
RaVVi
Wróciwszy do kraju, zorganizował 13 listopada 1904 zbrojne wystąpienie przeciw władzom rosyjskim na placu Grzybowskim w Warszawie, następnie utworzył organizację bojową, jako zawiązek przyszłej siły zbrojnej i kierował jej walką przeciw caratowi. W jego zapiskach, wspomnieniach z tego czasu, widać wyraźnie ślady po młodzieńczym zapale do powstań. 6 sierpnia 1914 roku, w chwili wybuchu wojny światowej, stanął na czele kompani kadrowej i wkroczył do Królestwa. Niezwykle dumny z widoku „sztandaru wojska polskiego na naszej ziemi, w obronie Ojczyzny stającego do boju”, drugiej jednak strony zasmucony- jak to określa- „widmem żołnierza bez Ojczyzny”.