Zgłoś nadużycie!
W epoce baroku nastąpił niebywały rozwój nauk przyrodniczych, określany jako rewolucja naukowa.W dziedzinie biologii William Harvey opisał działanie układu krwionośnego, a John Ray stworzył pierwszą systematykę roślin. Dzięki mikroskopowi przełomowych odkryć dokonali również Robert Hooke, Antonie van Leeuwenhoek i Marcello Malpighi. Z kolei Robert Boyle rozpoczął erę nowoczesnej chemii.W czasach baroku wielki krok naprzód uczyniła astronomia. Teleskop pozwolił poznać wszechświat lepiej niż kiedykolwiek. Johannes Kepler odkrył prawa rządzące ruchem planet, a Galileusz odkrył księżyce Jowisza i zjawisko bezwładności. Obaj spopularyzowali również teorię heliocentryczną. Edmond Halley odkrył ruchy własne gwiazd oraz eliptyczne orbity komet, Najwybitniejszym fizykiem epoki był Isaac Newton, który sformułował prawo powszechnego ciążenia i trzy fundamentalne zasady dynamiki. Gabriel Fahrenheit, pochodzący z Gdańska, znacznie wzbogacił ludzką wiedzę na temat temperaturyWynalazca termometru rtęciowego, twórca skali temperatur. Z kolei Christiaan Huygens dokonał przełomu w dziedzinie optyki. Athanasius Kircher skonstruował latarnię czarnoksięską, służącą do wyświetlania na ścianie powiększonych obrazów. Christian Huygens skonstruował zegary wahadłowe dokładniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. W dziedzinie matematyki Leibniz i Newton stworzyli niezależnie od siebie rachunek różniczkowy i całkowy, a Jakob Bernoulli ? rachunek prawdopodobieństwa. Literatura barokowa zerwała z prostotą odrodzenia. Zaczęła operować nowymi środkami wyrazu: paradoksem, antytezą, absurdem, anaforą i inwersją. Typowymi motywami literatury baroku były: Bóg, zbawienie, grzech, śmierć, pokuta, rozdarcie człowieka między tym, co duchowe i tym, co materialne. Rozkwitły takie gatunki jak epos, liryka, powieść, komedia, tragikomedia i tragedia.W barokowej architekturze rozwijały się dwa kierunki zapoczątkowane i najlepiej reprezentowane w Rzymie. Pierwszy który określa się jako barok klasycyzujący, jest to kontynuacja osiągnięć renesansu. Stosowano w nim harmonijnie skomponowane elementy klasycznego budownictwa grecko-rzymskiego. Drugim nurtem był tzw. barok emocjonalny, który komplikował formy architektoniczne i rzeźbiarskie, był przeładowany elementami dekoracyjnymi. Przedstawicielem baroku klasycyzującego był włoski architekt i rzeźbiarz Giovanni Lorenzo Bernini (1598-1680) dzieło Kolumna na placu św. Piotra w Rzymie.Barok emocjonalny reprezentował z kolei Francesco Borromini ) (1599-1667) który wprowadził efekt ekspresyjnego falowania fasady świątyń
2 votes Thanks 1
Jeniuśka
Przede wszystkim należy zauważyć, że pozostałości Baroku są w równym stopniu co spuścizna humanizmu renesansowego żywe do dziś. Współczesna myśl europejska opiera się nie tylko na postawieniu człowieka i jego spraw na pierwszym miejscu. Wyraźny jest nadal kult wyobraźni, który zawdzięczamy właśnie Barokowi. Sam wiek XVII ściśle łączy się z poprzedzającym go Renesansem i z następującym po nim Oświeceniem. Z drugiej strony jest epoką oryginalną wśród okresów zwróconych ku ideałom Starożytności. Jest czasem odmiennym zarówno pod względem sztuki, jak i filozofii.
Najwybitniejszym fizykiem epoki był Isaac Newton, który sformułował prawo powszechnego ciążenia i trzy fundamentalne zasady dynamiki. Gabriel Fahrenheit, pochodzący z Gdańska, znacznie wzbogacił ludzką wiedzę na temat temperaturyWynalazca termometru rtęciowego, twórca skali temperatur. Z kolei Christiaan Huygens dokonał przełomu w dziedzinie optyki.
Athanasius Kircher skonstruował latarnię czarnoksięską, służącą do wyświetlania na ścianie powiększonych obrazów. Christian Huygens skonstruował zegary wahadłowe dokładniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. W dziedzinie matematyki Leibniz i Newton stworzyli niezależnie od siebie rachunek różniczkowy i całkowy, a Jakob Bernoulli ? rachunek prawdopodobieństwa. Literatura barokowa zerwała z prostotą odrodzenia. Zaczęła operować nowymi środkami wyrazu: paradoksem, antytezą, absurdem, anaforą i inwersją. Typowymi motywami literatury baroku były: Bóg, zbawienie, grzech, śmierć, pokuta, rozdarcie człowieka między tym, co duchowe i tym, co materialne. Rozkwitły takie gatunki jak epos, liryka, powieść, komedia, tragikomedia i tragedia.W barokowej architekturze rozwijały się dwa kierunki zapoczątkowane i najlepiej reprezentowane w Rzymie. Pierwszy który określa się jako barok klasycyzujący, jest to kontynuacja osiągnięć renesansu. Stosowano w nim harmonijnie skomponowane elementy klasycznego budownictwa grecko-rzymskiego. Drugim nurtem był tzw. barok emocjonalny, który komplikował formy architektoniczne i rzeźbiarskie, był przeładowany elementami dekoracyjnymi. Przedstawicielem baroku klasycyzującego był włoski architekt i rzeźbiarz Giovanni Lorenzo Bernini (1598-1680) dzieło Kolumna na placu św. Piotra w Rzymie.Barok emocjonalny reprezentował z kolei Francesco Borromini ) (1599-1667) który wprowadził efekt ekspresyjnego falowania fasady świątyń