Znajduje się w nim opis zewnętrzny wyglądu śmierci (nagi człowiek, wygląda szkaradnie, wstrętnie, postać jest chuda, przepasana chustą, blada, ma żółtą twarz bez końcówki nosa, z oczu wypływa krew, postać bez warg, - śmeirć jest przedstawiona jako rozkładające się ciało człowieka)
Cechy charakteru oraz osobowość śmierci:
- bezlitosna, zapracowana ścinaniem głów, lubi to co robi, wszystkich ludzi traktuje równo, sprawiedliwa, nieugięta, nie da się przekupić, traktuje ludzi lekceważąco, wie, że ma nad nimi władzę, jest pewna siebie, pyszna, ruchliwa, dynamiczna
Związek Mistrza Polikarpa z Tańcami Śmierci (danse macabre)
- motyw śmierci jest częsty w średniowieczu, śmierć przedstawiano jako szkielet lub rozkładające się ciało kobiety, atrybuty: kosa, łuk, strzały
- tańcami śmierci nazywano cykl obrazów, w których postacią jest tańcząca śmierć,
- liczba osób biorących udział w tańcach liczyła 24 osoby byli to przedstawiciele wszystkich stanów i zawodów od papieża do żebraka i dziecka
- tańce śmierci byly pocieszeniem dla ludzi, śmierć nikogo nie ominie (równość wszystkich)
- Rozmowa Mistrza Polikarpa Ze Śmiercią wykazuje związek z tańcami śmierci
( * występują wszystkie stany, brak jednak hierarchii, która występuje jeszcze w typowych tańcach śmierci, miało to podkreślić równość wszystkiich ludzi
* śmierć jest zapracowana, w ciągłym ruchu, jest dynamiczna)
Jest to dialog (na co wskazuje tytuł).
Znajduje się w nim opis zewnętrzny wyglądu śmierci (nagi człowiek, wygląda szkaradnie, wstrętnie, postać jest chuda, przepasana chustą, blada, ma żółtą twarz bez końcówki nosa, z oczu wypływa krew, postać bez warg, - śmeirć jest przedstawiona jako rozkładające się ciało człowieka)
Cechy charakteru oraz osobowość śmierci:
- bezlitosna, zapracowana ścinaniem głów, lubi to co robi, wszystkich ludzi traktuje równo, sprawiedliwa, nieugięta, nie da się przekupić, traktuje ludzi lekceważąco, wie, że ma nad nimi władzę, jest pewna siebie, pyszna, ruchliwa, dynamiczna
Związek Mistrza Polikarpa z Tańcami Śmierci (danse macabre)
- motyw śmierci jest częsty w średniowieczu, śmierć przedstawiano jako szkielet lub rozkładające się ciało kobiety, atrybuty: kosa, łuk, strzały
- tańcami śmierci nazywano cykl obrazów, w których postacią jest tańcząca śmierć,
- liczba osób biorących udział w tańcach liczyła 24 osoby byli to przedstawiciele wszystkich stanów i zawodów od papieża do żebraka i dziecka
- tańce śmierci byly pocieszeniem dla ludzi, śmierć nikogo nie ominie (równość wszystkich)
- Rozmowa Mistrza Polikarpa Ze Śmiercią wykazuje związek z tańcami śmierci
( * występują wszystkie stany, brak jednak hierarchii, która występuje jeszcze w typowych tańcach śmierci, miało to podkreślić równość wszystkiich ludzi
* śmierć jest zapracowana, w ciągłym ruchu, jest dynamiczna)
Dialog