Co to za religie?
1.
Religia monoteistyczna, wyznawana głównie przez jeden naród. Jej nazwa
pochodzi od jednego z plemion i oznacza religię narodu wybranego przez Boga.
Na wezwanie Boga odpowiedział pierwszy patriarcha, który z Mezopotamii
powędrował do Kanaan - ziemi obiecanej. Bóg zawarł przymierze z pierwszym
patriarchą, zgodnie z którym jego potomkowie stanowią naród wybrany przez
Boga. Patriarcha i jego potomstwo przyrzekli Bogu całkowite posłuszeństwo.
2.
Jedna z wielkich religii świata mająca kilkaset milionów wyznawców. Tym,
co odróżnia ją od wielu innych religii, jest fakt, że nie następuje formalne
przyjęcie w poczet jej wyznawców. Każdy, kto żyje według jej zasad, jest jej
wyznawcą. W religii tej nie ma pojęcia Boga jako takiego, natomiast istnieje
pojęcie ponadczasowej Prawdy. Celem człowieka jest dotarcie do tej Prawdy,
co równa się osiągnięciu pełnego szczęścia. Odtworzenie najstarszych podstaw
tej religii jest trudne ze względu na brak pism jej twórcy. Według tych nauk
każde istnienie powiązane jest z cierpieniem. Każdy, kto coś kocha, cierpi z
powodu utraty obiektu swojej miłości. Celem życia jest samodzielne, bez udziału
bogów, dążenie jednostki do doskonałości i wyzwolenia. Samodoskonalenie
duchowe sprzyja osiąganiu coraz wyższego bytu. Do najbardziej cenionych cnót
zalicza się uczucie przyjaźni do wszystkich stworzeń, nieszkodzenie nikomu,
miłosierdzie, opanowanie zmysłów oraz opanowanie technik medytacyjnych
3.
Jedna z największych religii monoteistycznych na świecie. Szacuje się, że
we wszystkich jej odmianach i nurtach wyznaje ją około 30% ludności świata.
Narodziła się na Bliskim Wschodzie i w pierwszych latach swojego istnienia
była związana ze wschodnią prowincją Cesarstwa Rzymskiego. Dalszy jej
rozwój wiązał się z diasporą żydowską w Cesarstwie Rzymskim, zwłaszcza
w miastach Azji Mniejszej, Achai i Rzymie. Poza granicami Cesarstwa
Rzymskiego ważnymi ośrodkami rozwoju tej religii były Persja, Armenia i
Gruzja. Rozwój tej religii początkowo przebiegał bardzo dynamicznie, jednak
później doszło do kryzysów, które doprowadziły do powstania licznych nurtów
i grup wyznaniowych, które zaczęły się różnić organizacyjnie, obrzędami i
pewnymi ustaleniami doktrynalnymi.
4.
Zasadniczą cechą tej religii jest całkowite i bezwarunkowe przyjęcie przykazań
Boga, objawionych Jego Prorokowi. Nazwa używana przez wyznawców tej
religii na określenie samych siebie oznacza: cztowiek, który wierzy w Boga i jest
postuszny jego przykazaniom. Nie jest to religia nowatorska, powstała na bazie
dwóch innych religii, przystosowując je do własnych celów. Na wyznawcach
ciąży pięć podstawowych obowiązków: wyznanie wiary, modlitwa, jałmużna,
post oraz pielgrzymka do świętego miasta. Wyznawcom nie wolno między
innymi spożywać alkoholu i mięsa wieprzowego.
5.
Bardzo złożona religia, przyjmująca wiele zróżnicowanych form, tak że jest
to raczej system wierzeń, a nie jednolita religia. Cechą charakterystyczną
tej religii jest brak ostrych granic między światem materialnym i duchowym,
między człowiekiem a bóstwem. Bogowie są, co prawda, nieśmiertelni, ale ich
zachowanie
jest ludzkie. Ta religia zna wielu bogów i dzieli ich na wielkich oraz pomniejsze
bóstwa, a także duchy przypisane do konkretnych przedmiotów czy miejsc.
Jedną z bardzo istotnych cech tej religii jest wiara w przeznaczenie i
ostateczność wyroku losów. Łączy się z tym przekonanie o wędrówce dusz,
zgodnie z którym
nieśmiertelna dusza człowieka przechodzi przez bardzo wiele kolejnych
wcieleń, wstępując w różne byty - od materii nieożywionej, poprzez rośliny,
zwierzęta aż do ludzi. Celem tej wędrówki jest osiągnięcie doskonałości.
5 hinduzim
4 islam
3 chrześcijaństwo
2 buddyzm
1 judaizm