Co to są za choroby , czym sie obiawiaja jakie są ich skutki -miarzdżyca -choroba wieńcowa -zawał mięsnia sercowego -nadcisnienie tetnicze wylew udar mózgu
dumolinhoso
Miażdżyca- przewlekła choroba, polegająca na zmianach zwyrodnieniowo-wytwórczych w błonie wewnętrznej i środkowej tętnic, głównie w aorcie, tętnicach wieńcowych i mózgowych, rzadziej w tętnicach kończyn. Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną stwardnienia tętnic. Miażdżyca tętnic mózgu powoduje niedokrwienie mózgu i zmiany psychiczne, ułatwia pęknięcia naczyń i udary (zwłaszcza przy współistniejącym nadciśnieniu). Miażdżyca tętnic wieńcowych jest jedną z przyczyn choroby wieńcowej, miażdżyca aorty może prowadzić do powstania tętniaka.
Choroba wieńcowa serca zwana również chorobą niedokrwienną serca, przewlekłą niewydolnością sercową oraz niegdyś dławicą sercową lub dusznicą bolesną to choroba polegająca na niedostatecznym ukrwieniu serca, a co za tym idzie niewystarczającym zaopatrzeniu serca w tlen. - wiek - wraz z wiekiem rośnie ryzyko zachorowania. U kobiet ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej gwałtownie się zwiększa po menopauzie. Najczęściej chorują mężczyźni w wieku od 40 do 55 lat. W grupie osób starszych liczba zachorowań na ową chorobę dla obu płci jest podobna. - dziedziczność - jeśli ktoś z krewnych danej osoby (dziadkowie, rodzice, rodzeństwo) cierpiał na owe schorzenie w stosunkowo młodym wieku (mężczyźni przed 55 rokiem życia, kobiety przed 65 rokiem życia) istnieje u takiej osoby zwiększe ryzyko rozwoju choroby. Jak dotąd nie jest jeszcze znany gen odpowiedzialny za rozwój choroby. - płeć - jak już wcześniej zostało wspomniane, częściej chorują mężczyźni. - pochodzenie etniczne Czynniki zależne od człowieka: - palenie tytoniu - czynnik ten znacząco zwiększa ryzyko rozwoju choroby niedokrwiennej serca. Palący mężczyźni są co najmniej dwukrotnie bardziej obciążeni ryzykiem wystąpienia choroby niż nie palący. - siedzący tryb życia - ludzie, którzy nie uprawiają jakiejkolwiek formy aktywności fizycznej (choćby nawet marszu) żyją krócej. - podniesiony poziom cholesterolu - według badań, zwiększenie cholesterolu ponad poziom 180 - 200 mg/ml znacząco podnosi ryzyko zachorowania na chorobę układu sercowo-naczyniowego. Jeśli chodzi o osoby dorosłe to już 10-procentowe przekroczenie poziomu cholesterolu ponad zalecaną wartość zwiększa ryzyko zachorowania na chorobę wieńcową o 30 proc. - nadciśnienie tętnicze - skuteczne leczenie nadciśnienia może zmniejszyć śmiertelność w chorobie wieńcowej. - cukrzyca - może przyspieszać procesy miażdżycowe. Do innych istotnych czynników ryzyka należy zaliczyć także otyłość (otyłość brzuszną), menopauzę, podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, brak ćwiczeń oraz nadmierne spożycie napojów alkoholowych.
Zawał mięśnia sercowego – martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem. Zawał mięśnia sercowego jest postacią choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego. Objawy: bardzo silny ból w klatce piersiowej (może być znacznie osłabiony lub nawet nieobecny u osób chorych na cukrzycę), trwający ponad 20 minut, nieustępujący po odpoczynku i po nitratach (nitrogliceryna), piekący, dławiący, rozpierający, promieniujący do żuchwy, lewej kończyny górnej (lub obu) panika, lęk przed śmiercią duszność bladość lepki pot spadek ciśnienia tętniczego tachykardia - wzrost częstości akcji serca, lub inne zaburzenia tętna pobudzenie ruchowe obecność markerów zawału we krwi (badanie decyzyjne przy rozpoznawaniu zawału) zmiany elektrokardiograficzne podwyższony poziom glukozy we krwi przyspieszone opadanie krwinek (OB) wzrost liczby leukocytów we krwi obwodowej (zwiększona leukocytoza)
Nadciśnienie tętnicze- horoba układu krążenia, która charakteryzuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Zdecydowana większość przypadków nadciśnienia ma charakter pierwotny, tzn. bez znanej somatycznej przyczyny, którą dałoby się usunąć interwencją medyczną. Etiologia nadciśnienia tętniczego pierwotnego nie została w pełni ustalona. Uważa się, że odgrywają w niej rolę czynniki genetyczne i środowiskowe. Pozostałe przypadki to choroba o charakterze wtórnym, gdy dobrze jest znana przyczyna choroby, np.: choroby nerek, choroby gruczołów dokrewnych lub choroby mózgu. Powikłaniem najczęściej jest uszkodzenie nerek (przewlekła niewydolność nerek, aż do konieczności dializy), układu krążenia (niewydolność mięśnia sercowego, zawał serca) oraz powikłania ze strony układu nerwowego (niedokrwienny udar mózgu, zespół otępienny).
Wylew to konsekwencja krwawienia śródmózgowego z pękniętego tętniaka jednej z tętnic mózgowych lub udaru krwotocznego w przebiegu najczęściej kryzy nadciśnieniowej. Stan ten potocznie nazywany jest wylewem do mózgu. Niebezpieczeństwo krwotoku mózgowego stwarza również nieodpowiednie stosowanie leków przeciwkrzepliwych, na przykład acenokumarolu. Niezależnie od przyczyny, jest to stan ostry, zagrażający życiu człowieka. Krwawienie śródmózgowe ma najczęściej miejsce w tak zwanych jądrach podstawy, wzgórzu oraz torebce wewnętrznej. Są to głębokie struktury mózgowia, przez które przechodzą liczne drogi nerwowe i w obrębie których znajdują się ważne podkorowe ośrodki nerwowe. Ich uszkodzenie objawia się zwykle porażeniem połowiczym po stornie przeciwległej do krwiaka (uszkodzenie torebki wewnętrznej) i zaburzeniami czucia (wzgórze). Chory szybko traci przytomność, możliwe są także napady drgawek. Oczy chorego ustawiają się natomiast w stronę uszkodzonej półkuli - "patrzą" na krwiaka.
W okresie bezpośrednio poprzedzającym wylew, chory odczuwa zwykle bardzo silny ból głowy, mdłości, w badaniach możemy obserwować często znacznie podwyższone ciśnienie tętnicze (skurczowe powyżej 180 mmHg, często powyżej 200 oraz rozkurczowe zwykle powyżej 100 mmHg). Leczenie powinno odbywać się w warunkach oddziału neurologii lub neurochirurgii. W późniejszym okresie konieczna jest odpowiednia rehabilitacja.
Udar mózgu – zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, powstały w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego i utrzymujący się ponad 24 godziny.
Udar mózgu może być krwotoczny (wywołany wylewem krwi do mózgu) lub niedokrwienny (wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu), przy czym udar niedokrwienny może być również wtórnie ukrwotoczniony. Do udarów krwotocznych zalicza się krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe.
Objawy udaru zależą od lokalizacji miejsca uszkodzenia. W wielu przypadkach udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu, jako zaburzenie wymaga bezwzględnie hospitalizacji, najlepiej na wyspecjalizowanym oddziale udarowym.
1 votes Thanks 1
mila10025
Miażdżyca czyli arterioskleroza wiąże się ze zmianami procesów czynnościowych, polega na zwężeniu tętnic poprzez odkładanie się w nich złogów m. in. cholesterolu. Konsekwencją jest upośledzenie ukrwienia tkanek prowadzące do zmniejszenia nie tylko ogólnej wydolności organizmu ale także zdolności tolerowania zmian spowodowanych przebiegiem jakiegokolwiek procesu chorobowego. może doprowadzić do zawału, udaru mzgu, otępienia starczego. Miażdżyca powoduje, że serce jest niedotlenione. Pojawiają się duszności i ból nawet przy niewielkim wysiłku. Największe niebezpieczeństwo pojawia się, gdy ściany tętnic pękną. Powstają wtedy skrzepy tworzące korek, który może się oderwać i wraz z krwią popłynąć w stronę serca, co grozi zawałem; czy też mózgu, co grozi udarem; albo płuc - powoduje to groźny zator.
choroba wieńcowa czyli choroba niedokrwienna serca . Polega na tym, że serce nie jest dostatecznie zaopatrzone w tlen i niedostatecznym ukrwieniu serca. Objawia sie kołataniem serca,bólami zamostkowymi, bóle promieniujace aż d ręki, zmniejszenie sie tolerancji wysiłku.Na skutek niedostatecznego dopływu krwi fragment serca ulega niedokrwieniu, co objawia się rozlanym bólem w klatce piersiowej. Im bardziej zwężone naczynie, tym mniejszy wysiłek prowadzi do niedokrwienia i częściej dochodzi do bólu. Niezwykle groźną cechą blaszki miażdżycowej jest jej podatność na pękanie. Gdy do tego dojdzie to w uszkodzonym miejscu szybko tworzy się zakrzep, który z jednej strony goi uraz, ale z drugiej często prowadzi do całkowitego zamknięcia chorego naczynia. Krew przestaje wtedy płynąć. Skutkiem jest zawał.
zawał mięśnia sercowego to martwica komórek mięśniowych określonego obszaru serca, wywołana zamknięciem światła naczynia wieńcowego najczęściej w wyniku pęknięcia blaszki miażdżycowej. objawem jest silny ból umiejscowiony najczęściej za mostkiem (ma on charakter pieczenia, ściskania i gniecenia oraz trwa ponad 15 min), duszności, poty, wymioty, mdłości, niepokój. Ból nie ustępuje lub tylko nieznacznie się zmniejsza po podanej podjęzykowo nitroglicerynie.Skutkiem jest obumarcie komórek niedokrwionej części mięśnia sercowego.
Nadcisnienie tętnicze to horoba układu krążenia, która charakteryzuje się stale podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. jest ona skutkiem niewłaściwego odżywiania się. Nie ma żadnych specyficznych dla nadciśnienia objawów chorobowych. Najczęściej wysokie ciśnienie tętnicze nie jest odczuwane i wiele osób czuje się, mimo podwyższonego ciśnienia, przez długi czas dobrze. Objawy, które bywają wymieniane przez pacjentów z nadciśnieniem to: uczucie kołatania i bóle w okolicy serca, bóle i zawroty głowy, duszność, pobudzenie lub zmęczenie i senność. Skutkiem moga być choroby tj udar mózgu, uszkodzenia naczyń, choroba miażdżycowa, choroby nerek, uszkodzenia oczu.
wylew krwi to pęknięcie naczynia krwionosnego. Udar niedokrwienny mózgu zachodzi wówczas, gdy następuje niedotlenienie pewnej części mózgu z powodu zamknięcia naczynia krwionośnego. Przyczyną udaru niedokrwiennego może być np. zakrzep w naczyniu albo zator, albo zmniejszenie przepływu krwi w mózgu wskutek obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Może to nastąpić, jeśli np. naczynie jest zniszczone z powodu miażdżycy. Wówczas krew, zamiast przepływać swobodnie, przylega do zmienionej ściany naczynia i stopniowo je czopuje. Zakrzep może też być skutkiem migotania przedsionków - choroby, na którą cierpi wielu starszych ludzi. Skrzeplina krwi przemieszcza się w krwiobiegu i może dojść do mózgu. Wylew może spowodować natychmiastową utratę przytomności. Z reguły chory nie może stać, występują wyraźne objawy jednostronnego porażenia kończyn dolnych i górnych. Ze względu na porażenie mięśni twarzy mowa może być bełkotliwa.W przeciwieństwie do krwotoków wewnętrznych (do jam ciała) krew wypływająca do tkanki mózgowej powoduje jej mechaniczne uszkodzenia. Dzieje się tak gdyż w jamie czaszki jest dość ciasno - ograniczenia przestrzeni narzucają kości czaszki.
udar mózgu to szybko rozwijajace sie ogniskowe funkcji mózguktóre są wywołane uszkodzeniem naczyniowym. oBJAWY TO niedowład lub porażeniE mięśni twarzy, ręki i/lub nogi, najczęściej po jednej stronie ciała "znieczulenie" twarzy, ręki i/lub nogi, najczęściej po jednej stronie ciała zaburzenia mowy, z trudnościami w zrozumieniu słów oraz w wypowiadaniu się zaburzenia widzenia w jednym lub obu oczach zaburzenia chodzenia z utratą równowagi i zawrotami głowy silnY ból głowy bez znanej przyczyny
Choroba wieńcowa serca zwana również chorobą niedokrwienną serca, przewlekłą niewydolnością sercową oraz niegdyś dławicą sercową lub dusznicą bolesną to choroba polegająca na niedostatecznym ukrwieniu serca, a co za tym idzie niewystarczającym zaopatrzeniu serca w tlen.
- wiek - wraz z wiekiem rośnie ryzyko zachorowania. U kobiet ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej gwałtownie się zwiększa po menopauzie. Najczęściej chorują mężczyźni w wieku od 40 do 55 lat. W grupie osób starszych liczba zachorowań na ową chorobę dla obu płci jest podobna.
- dziedziczność - jeśli ktoś z krewnych danej osoby (dziadkowie, rodzice, rodzeństwo) cierpiał na owe schorzenie w stosunkowo młodym wieku (mężczyźni przed 55 rokiem życia, kobiety przed 65 rokiem życia) istnieje u takiej osoby zwiększe ryzyko rozwoju choroby. Jak dotąd nie jest jeszcze znany gen odpowiedzialny za rozwój choroby.
- płeć - jak już wcześniej zostało wspomniane, częściej chorują mężczyźni.
- pochodzenie etniczne
Czynniki zależne od człowieka:
- palenie tytoniu - czynnik ten znacząco zwiększa ryzyko rozwoju choroby niedokrwiennej serca. Palący mężczyźni są co najmniej dwukrotnie bardziej obciążeni ryzykiem wystąpienia choroby niż nie palący.
- siedzący tryb życia - ludzie, którzy nie uprawiają jakiejkolwiek formy aktywności fizycznej (choćby nawet marszu) żyją krócej.
- podniesiony poziom cholesterolu - według badań, zwiększenie cholesterolu ponad poziom 180 - 200 mg/ml znacząco podnosi ryzyko zachorowania na chorobę układu sercowo-naczyniowego. Jeśli chodzi o osoby dorosłe to już 10-procentowe przekroczenie poziomu cholesterolu ponad zalecaną wartość zwiększa ryzyko zachorowania na chorobę wieńcową o 30 proc.
- nadciśnienie tętnicze - skuteczne leczenie nadciśnienia może zmniejszyć śmiertelność w chorobie wieńcowej.
- cukrzyca - może przyspieszać procesy miażdżycowe.
Do innych istotnych czynników ryzyka należy zaliczyć także otyłość (otyłość brzuszną), menopauzę, podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, brak ćwiczeń oraz nadmierne spożycie napojów alkoholowych.
Zawał mięśnia sercowego – martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem. Zawał mięśnia sercowego jest postacią choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego.
Objawy:
bardzo silny ból w klatce piersiowej (może być znacznie osłabiony lub nawet nieobecny u osób chorych na cukrzycę), trwający ponad 20 minut, nieustępujący po odpoczynku i po nitratach (nitrogliceryna), piekący, dławiący, rozpierający, promieniujący do żuchwy, lewej kończyny górnej (lub obu)
panika, lęk przed śmiercią
duszność
bladość
lepki pot
spadek ciśnienia tętniczego
tachykardia - wzrost częstości akcji serca, lub inne zaburzenia tętna
pobudzenie ruchowe
obecność markerów zawału we krwi (badanie decyzyjne przy rozpoznawaniu zawału)
zmiany elektrokardiograficzne
podwyższony poziom glukozy we krwi
przyspieszone opadanie krwinek (OB)
wzrost liczby leukocytów we krwi obwodowej (zwiększona leukocytoza)
Nadciśnienie tętnicze- horoba układu krążenia, która charakteryzuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi.
Zdecydowana większość przypadków nadciśnienia ma charakter pierwotny, tzn. bez znanej somatycznej przyczyny, którą dałoby się usunąć interwencją medyczną. Etiologia nadciśnienia tętniczego pierwotnego nie została w pełni ustalona. Uważa się, że odgrywają w niej rolę czynniki genetyczne i środowiskowe. Pozostałe przypadki to choroba o charakterze wtórnym, gdy dobrze jest znana przyczyna choroby, np.: choroby nerek, choroby gruczołów dokrewnych lub choroby mózgu.
Powikłaniem najczęściej jest uszkodzenie nerek (przewlekła niewydolność nerek, aż do konieczności dializy), układu krążenia (niewydolność mięśnia sercowego, zawał serca) oraz powikłania ze strony układu nerwowego (niedokrwienny udar mózgu, zespół otępienny).
Wylew to konsekwencja krwawienia śródmózgowego z pękniętego tętniaka jednej z tętnic mózgowych lub udaru krwotocznego w przebiegu najczęściej kryzy nadciśnieniowej. Stan ten potocznie nazywany jest wylewem do mózgu. Niebezpieczeństwo krwotoku mózgowego stwarza również nieodpowiednie stosowanie leków przeciwkrzepliwych, na przykład acenokumarolu.
Niezależnie od przyczyny, jest to stan ostry, zagrażający życiu człowieka. Krwawienie śródmózgowe ma najczęściej miejsce w tak zwanych jądrach podstawy, wzgórzu oraz torebce wewnętrznej. Są to głębokie struktury mózgowia, przez które przechodzą liczne drogi nerwowe i w obrębie których znajdują się ważne podkorowe ośrodki nerwowe. Ich uszkodzenie objawia się zwykle porażeniem połowiczym po stornie przeciwległej do krwiaka (uszkodzenie torebki wewnętrznej) i zaburzeniami czucia (wzgórze). Chory szybko traci przytomność, możliwe są także napady drgawek. Oczy chorego ustawiają się natomiast w stronę uszkodzonej półkuli - "patrzą" na krwiaka.
W okresie bezpośrednio poprzedzającym wylew, chory odczuwa zwykle bardzo silny ból głowy, mdłości, w badaniach możemy obserwować często znacznie podwyższone ciśnienie tętnicze (skurczowe powyżej 180 mmHg, często powyżej 200 oraz rozkurczowe zwykle powyżej 100 mmHg). Leczenie powinno odbywać się w warunkach oddziału neurologii lub neurochirurgii. W późniejszym okresie konieczna jest odpowiednia rehabilitacja.
Udar mózgu – zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, powstały w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego i utrzymujący się ponad 24 godziny.
Udar mózgu może być krwotoczny (wywołany wylewem krwi do mózgu) lub niedokrwienny (wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu), przy czym udar niedokrwienny może być również wtórnie ukrwotoczniony. Do udarów krwotocznych zalicza się krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe.
Objawy udaru zależą od lokalizacji miejsca uszkodzenia. W wielu przypadkach udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu, jako zaburzenie wymaga bezwzględnie hospitalizacji, najlepiej na wyspecjalizowanym oddziale udarowym.
choroba wieńcowa czyli choroba niedokrwienna serca . Polega na tym, że serce nie jest dostatecznie zaopatrzone w tlen i niedostatecznym ukrwieniu serca. Objawia sie kołataniem serca,bólami zamostkowymi, bóle promieniujace aż d ręki, zmniejszenie sie tolerancji wysiłku.Na skutek niedostatecznego dopływu krwi fragment serca ulega niedokrwieniu, co objawia się rozlanym bólem w klatce piersiowej. Im bardziej zwężone naczynie, tym mniejszy wysiłek prowadzi do niedokrwienia i częściej dochodzi do bólu. Niezwykle groźną cechą blaszki miażdżycowej jest jej podatność na pękanie. Gdy do tego dojdzie to w uszkodzonym miejscu szybko tworzy się zakrzep, który z jednej strony goi uraz, ale z drugiej często prowadzi do całkowitego zamknięcia chorego naczynia. Krew przestaje wtedy płynąć. Skutkiem jest zawał.
zawał mięśnia sercowego to martwica komórek mięśniowych określonego obszaru serca, wywołana zamknięciem światła naczynia wieńcowego najczęściej w wyniku pęknięcia blaszki miażdżycowej. objawem jest silny ból umiejscowiony najczęściej za mostkiem (ma on charakter pieczenia, ściskania i gniecenia oraz trwa ponad 15 min), duszności, poty, wymioty, mdłości, niepokój. Ból nie ustępuje lub tylko nieznacznie się zmniejsza po podanej podjęzykowo nitroglicerynie.Skutkiem jest obumarcie komórek niedokrwionej części mięśnia sercowego.
Nadcisnienie tętnicze to horoba układu krążenia, która charakteryzuje się stale podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. jest ona skutkiem niewłaściwego odżywiania się. Nie ma żadnych specyficznych dla nadciśnienia objawów chorobowych. Najczęściej wysokie ciśnienie tętnicze nie jest odczuwane i wiele osób czuje się, mimo podwyższonego ciśnienia, przez długi czas dobrze. Objawy, które bywają wymieniane przez pacjentów z nadciśnieniem to:
uczucie kołatania i bóle w okolicy serca, bóle i zawroty głowy, duszność, pobudzenie lub zmęczenie i senność. Skutkiem moga być choroby tj udar mózgu, uszkodzenia naczyń, choroba miażdżycowa, choroby nerek, uszkodzenia oczu.
wylew krwi to pęknięcie naczynia krwionosnego. Udar niedokrwienny mózgu zachodzi wówczas, gdy następuje niedotlenienie pewnej części mózgu z powodu zamknięcia naczynia krwionośnego. Przyczyną udaru niedokrwiennego może być np. zakrzep w naczyniu albo zator, albo zmniejszenie przepływu krwi w mózgu wskutek obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Może to nastąpić, jeśli np. naczynie jest zniszczone z powodu miażdżycy. Wówczas krew, zamiast przepływać swobodnie, przylega do zmienionej ściany naczynia i stopniowo je czopuje. Zakrzep może też być skutkiem migotania przedsionków - choroby, na którą cierpi wielu starszych ludzi. Skrzeplina krwi przemieszcza się w krwiobiegu i może dojść do mózgu. Wylew może spowodować natychmiastową utratę przytomności. Z reguły chory nie może stać, występują wyraźne objawy jednostronnego porażenia kończyn dolnych i górnych. Ze względu na porażenie mięśni twarzy mowa może być bełkotliwa.W przeciwieństwie do krwotoków wewnętrznych (do jam ciała) krew wypływająca do tkanki mózgowej powoduje jej mechaniczne uszkodzenia. Dzieje się tak gdyż w jamie czaszki jest dość ciasno - ograniczenia przestrzeni narzucają kości czaszki.
udar mózgu to szybko rozwijajace sie ogniskowe funkcji mózguktóre są wywołane uszkodzeniem naczyniowym. oBJAWY TO niedowład lub porażeniE mięśni twarzy, ręki i/lub nogi, najczęściej po jednej stronie ciała
"znieczulenie" twarzy, ręki i/lub nogi, najczęściej po jednej stronie ciała
zaburzenia mowy, z trudnościami w zrozumieniu słów oraz w wypowiadaniu się
zaburzenia widzenia w jednym lub obu oczach
zaburzenia chodzenia z utratą równowagi i zawrotami głowy
silnY ból głowy bez znanej przyczyny