Wojna domowa- wojna której obie strony konfliktu pochodzą z tego samego państwa bądż imperium.Mieszkancy jednego kraju walczą przeciwko sobie.
Imperium-określenie wielkiego państwa władającego ogromnym terytorium, najczęściej powstałego drogą podbojów. Za pierwsze imperium jest uważane imperium akadyjskie, Takie państwo zazwyczaj posiada ustrój cesarstwa. Imperium to państwo rozległe terytorialnie i silne politycznie.
Triumf-w starożytnym Rzymie był to pochód zwycięskiego wodza, a jednocześnie najwyższe odznaczenie za zasługi wojenne. Zgodę na jego odbycie przyznawał senat. Tradycja ta zanikła w okresie cesarstwa. Znaczenie triumfu było o tyle ważne, że stwarzał on możliwość wprowadzenia do Rzymu uzbrojonych żołnierzy.
Republika- (z łaciny res publica czyli rzecz publiczna), dosłownie oznacza to rządu ludu, władza którą sprawuje człowiek wyłoniony przez lud
Plebejusze- najniższa warstwa społeczeństwa w starożytnym Rzymie
Cesarstwo-Cesarstwo co do formy rządów jest monarchią, co oznacza, że głową państwa jest monarcha-cesarz. Cesarstwo może, podobnie jak monarchia, przybierać różne formy i w ten sposób przesądzać o przynależności do różnych typów państwa. I tak w typie państwa niewolniczego, charakterystycznego dla czasów starożytnych, przeważała forma cesarstwa o charakterze absolutnym (jednym z wyjątków był okres pryncypatu w Rzymie, gdzie starano się łączyć elementy monarchiczne z republikańskimi). W typie państwa feudalnego cesarstwo przybierało formę rządów opartą o system lenny, jednak pozycja cesarza była wyższa niż króla lub księcia. Okres starożytności i średniowiecza to cesarstwa o dążeniach uniwersalistycznych, taka forma ustrojowa wiązała się z aspiracją do zjednoczenia Europy wokół jednego ośrodka decyzyjnego i stworzenia wspólnej, uniwersalistycznej kultury. Począwszy od renesansu znaczenie cesarstwa zaczęło spadać, aby odrodzić się w wieku XIX, ale już nie jako twór o dążeniach uniwersalistycznych (wyjątkiem jest Cesarstwo Francji Napoleona Bonaparte), ale jako zaznaczenie pozycji monarchy i podkreślenie pewnych aspiracji międzynarodowych, tudzież terytorialnych. Cesarze przyjęli konstytucje i rozpoczęli rządy we współpracy z parlamentami. Po I wojnie światowej forma cesarstwa zaczęła ostatecznie zanikać.
Patrycjusze- przedstawiciele najwyższej warstwy społecznej w starożytnym Rzymie.
Termy- publiczne łaźnie w starożytnym Rzymie mógł z nich skorzystać każdy obywate, ponieważ w tamtym okresie przywiązywano dużą wagę do higieny osobistej.
Wojna domowa- wojna której obie strony konfliktu pochodzą z tego samego państwa bądż imperium.Mieszkancy jednego kraju walczą przeciwko sobie.
Imperium-określenie wielkiego państwa władającego ogromnym terytorium, najczęściej powstałego drogą podbojów. Za pierwsze imperium jest uważane imperium akadyjskie, Takie państwo zazwyczaj posiada ustrój cesarstwa. Imperium to państwo rozległe terytorialnie i silne politycznie.
Triumf-w starożytnym Rzymie był to pochód zwycięskiego wodza, a jednocześnie najwyższe odznaczenie za zasługi wojenne. Zgodę na jego odbycie przyznawał senat. Tradycja ta zanikła w okresie cesarstwa. Znaczenie triumfu było o tyle ważne, że stwarzał on możliwość wprowadzenia do Rzymu uzbrojonych żołnierzy.
Republika- (z łaciny res publica czyli rzecz publiczna), dosłownie oznacza to rządu ludu, władza którą sprawuje człowiek wyłoniony przez lud
Plebejusze- najniższa warstwa społeczeństwa w starożytnym Rzymie
Cesarstwo-Cesarstwo co do formy rządów jest monarchią, co oznacza, że głową państwa jest monarcha-cesarz. Cesarstwo może, podobnie jak monarchia, przybierać różne formy i w ten sposób przesądzać o przynależności do różnych typów państwa. I tak w typie państwa niewolniczego, charakterystycznego dla czasów starożytnych, przeważała forma cesarstwa o charakterze absolutnym (jednym z wyjątków był okres pryncypatu w Rzymie, gdzie starano się łączyć elementy monarchiczne z republikańskimi). W typie państwa feudalnego cesarstwo przybierało formę rządów opartą o system lenny, jednak pozycja cesarza była wyższa niż króla lub księcia. Okres starożytności i średniowiecza to cesarstwa o dążeniach uniwersalistycznych, taka forma ustrojowa wiązała się z aspiracją do zjednoczenia Europy wokół jednego ośrodka decyzyjnego i stworzenia wspólnej, uniwersalistycznej kultury. Począwszy od renesansu znaczenie cesarstwa zaczęło spadać, aby odrodzić się w wieku XIX, ale już nie jako twór o dążeniach uniwersalistycznych (wyjątkiem jest Cesarstwo Francji Napoleona Bonaparte), ale jako zaznaczenie pozycji monarchy i podkreślenie pewnych aspiracji międzynarodowych, tudzież terytorialnych. Cesarze przyjęli konstytucje i rozpoczęli rządy we współpracy z parlamentami. Po I wojnie światowej forma cesarstwa zaczęła ostatecznie zanikać.
Patrycjusze- przedstawiciele najwyższej warstwy społecznej w starożytnym Rzymie.
Termy- publiczne łaźnie w starożytnym Rzymie mógł z nich skorzystać każdy obywate, ponieważ w tamtym okresie przywiązywano dużą wagę do higieny osobistej.
(prawie) krótko, (prawie) zwięźle i na temat :)