Co to jest stres? Jakie jest jego znaczenie dla organizmu ? ... Proszę o pomoc ;*
Zgłoś nadużycie!
Co to jest stres? Spróbujmy przywołać z pamięci jakąś sytuację krytyczną w naszym życiu, na przykład moment, w którym wydawało się, że grozi nam wypadek drogowy. Kiedy minęło zagrożenie, prawdopodobnie czuliśmy się słabo i byliśmy emocjonalnie wycieńczeni. Nasze ciało, aby sprostać sytuacji, zebrało wszystkie możliwe siły fizyczne. I to jest właśnie najlepsza ilustracja stresu. Jednak dla wielu ludzi takie krótkotrwałe zagrożenioe nie jest przykładem stresu. Generalnie, większość ludzi czuje się naprawdę przygnębiona dopiero długotrwałymi zmartwieniami, takimi jak ciężka praca, problemy z dojazdem do pracy, zorganizowanie opieki nad małym dzieckiem, słabe zdrowie, przewlekła choroba, nieznośny małżonek czym przedłużające się problemy finansowe. Niestety, takie stresujące sytuacje są nie do uniknięcia. Ciekawe, że pojedynczy problem lub bardziej złożony stres na jednych nie wpływa zbyt negatywnie, dla innych natomiast staje się sytuacją nie do zniesienia. Stres towarzyszy ludziom przez całe życie. Naukowcy stwierdzili, że zaczyna się on jeszcze przed narodzeniem człowieka. Kiedy matka dziecka przeżywa stres podczas ciąży, wpływa to na jego wagę urodzeniową, częstotliwość bicia serca i aktywność ruchową. Strach przed izolacją i samotnością nasila stres u ludzi starszych i niedołężnych. Konsekwencją długotrwałego stresu jest niepokój, złość, bezradność i uczucie, że znajdujemy sie w potrzasku.
Jak ciało reaguje na stres? Organizm reaguje na czynnik powodujący stres pewnymi mechanizmami fizjologicznymi. Tak samo, jak w przypadku reakcji emocjonalnych, zaangażowane są w to układ nerwowy i gruczoły wydzielania wewnętrznego. Tak zwane centrum stresu, czyli podwzgórze, reaguje na alarmujące wydarzenia stawiające w stan gotowości wegetatywny układ nerwowy i pobudzając gruczoł przysadki mózgowej. W dość złożonym procesie przysadka mózgowa i tarczyca włączają się do akcji i uwalniją hormony, które przygotowują organizm do walki z trudną sytuacją. Organizm reaguje na stres podwyższając wydzielanie pewnej grupy hormonów zwanych sterydami. Jeśli jesteśmy nieodporni na stres, jeśli nasze ciało nieustannie reaguje na czynniki stresogenne, to szybko czujemy sie wyczerpani ciągłą stymulacją fizjologiczną . Niektórzy ludzie unikają radzenia sobie ze stresem, sięgając po alkohol lub narkotyki, albo też szukają pocieszenia jedząc czekoladki. Takie samodestrukcyjne mechanizmy ucieczki zazwyczaj tylko pogarszają sytuację i przyczyniają naszemu ciału dalszych zmartwień. Naukowcy odkryli, że stres może wpływać na nasz system immunologiczny, usuwając komórki zwane zabójcami- białe ciałka krwi o działaniu cytotoksycznym, które mają za zadanie obronę organizmu przed infekcjami. Z długotrwałym stresem naukowcy wiążą takie choroby, jak na przykład zapalenie stawów, nadciśnienie, choroby serca, a nawet choroby nowotworowe.
Czy stres zawsze jest zły? Życie bez stresu byłoby nudne. Hans Selye, kanadyjski lekarz, który pierwszy użył terminów stres i czynniki stresogenne, wierzył, że stres dostarcza motywacji i energii potrzebnej do osiągnięcia sukcesu. Trema na scenie, choć bardzo stresująca, może motywować aktora do lepszej gry; niepokój studenta o wyniki na uczelni może być bodźcem do jeszcze bardziej wytężonej pracy.
Czy wszyscy tak samo reagują na stres? Jeśli jesteśmy w dobrej formie fizycznej i nic specjalnie złego nie dzieje się w naszym życiu, to najprawdopodobniej jesteśmy w stanie znieść całkiem dużo różnych niepowodzeń. Pojedyncze stresy sumują się jednak i zmniejszją nasze zdolności do radzenia sobie z nimi. Są ludzie, którzy twierdzą, że dopiero w stresie rozkwitają, ale najprawdopodobniej nie przeżywają oni takich stresów, jakie mamy zwykle na myśli, gdy o nich mówimy. Tacy ludzie są dumni ze swojego życia w ciągłym napięciu. To ich nietypowe zamiłowanie ujawnia różnicę między nimi a zwykłymi ludźmi. Znamy też miłośników grozy. Są to ci, którzy wbrew grawitacji uprawiaja wspinaczkę wysokogórską, surfingowcy sunący po szczytach wielkich fal, śmiałkowie nurkujący z samolotu w odchłań przestrzeni... Stresujące? Tak, ale stres jest krótki, a przyjemności wiele; czyli ani ciało, ani duch nie doznają uszczerbku.
Jakie sytuacje są najbardziej stresujące? Badania wskazują, że najbardziej stresogennym czynnikiem, jakiego możemy doświadczyć, jest śmierć współmałżonka. Niemal równie stresujące są: śmierć w rodzinie, choroba i urazy oraz rozwód. Może się to wydać dziwne, ale niewielkie nawet zmiany w codziennej rutynie bardzo szkodzą naszemu organizmowi. Ludzie, którzy zatrudnieni są w systemie zmianowym są bardziej podatni na stres, niż pracujący o stałych porach. Za zaburzenia rytmu biologicznego musimy drogo płacić.
Jak radzimy sobie w ciężkich sytuacjach? Większość ludzi dobrze wie, jakie sytuacje są dla nich denerwujące i stara się ich unikać. Ci, którzy nie tolerują tłómów lub stania w kolejkach, mogą spróbowac pójść do sklepu czy na pocztę w czasie, kiedy miejsca te przypuszczalnie nie są zatłoczone. Poświęcenie odrobiny czasu na ćwiczenia fizyczne może bardziej pomóc w utrzymaniu naszej odporności, niż tygodniowe wakacje. Spacer do szkoły czy pracy- może być właśnie tym, czego potrzebujemy. Tylko niektórzy z nas potrafią poradzić sobie z większymi stresami- chorobą czy utratą pracy i stałego dochodu. Ale nad niektórymi rzeczami można zapanować. Kiedy dzieje się coś naprawdę ważnego w naszym życiu, powinniśmy powstrzymać się od dodatkowych działań. Jeśli jesteśmy w trakcie procesu rozwodowego, nie próbujmy zmieniać pracy. Poczekajmy, aż nasze życie się ustabilizuje i poczujemy się lepiej. Pamiętajmy, że stres się kumuluje.
0 votes Thanks 1
patryskaack
Stres to uczucie zdenerwowania przed czymś dla nas ważnym . Jest złe dla organizmu może powodowac bóle brzucha, wymioty , omdlenia , brak apetytu.
2 votes Thanks 1
tikitaki
Stres jest naturalną reakcją organizmu na stresor (sytuację lub rzecz wywołującą stres). W sytuacji stresowej do krwi wydzielane są hormony takie jak adrenalina i noradrenalina. Powodują one podniesienie tętna, przyspieszenie oddechu oraz rozszerzenie źrenic.
Spróbujmy przywołać z pamięci jakąś sytuację krytyczną w naszym życiu, na przykład moment, w którym wydawało się, że grozi nam wypadek drogowy. Kiedy minęło zagrożenie, prawdopodobnie czuliśmy się słabo i byliśmy emocjonalnie wycieńczeni. Nasze ciało, aby sprostać sytuacji, zebrało wszystkie możliwe siły fizyczne. I to jest właśnie najlepsza ilustracja stresu.
Jednak dla wielu ludzi takie krótkotrwałe zagrożenioe nie jest przykładem stresu. Generalnie, większość ludzi czuje się naprawdę przygnębiona dopiero długotrwałymi zmartwieniami, takimi jak ciężka praca, problemy z dojazdem do pracy, zorganizowanie opieki nad małym dzieckiem, słabe zdrowie, przewlekła choroba, nieznośny małżonek czym przedłużające się problemy finansowe.
Niestety, takie stresujące sytuacje są nie do uniknięcia. Ciekawe, że pojedynczy problem lub bardziej złożony stres na jednych nie wpływa zbyt negatywnie, dla innych natomiast staje się sytuacją nie do zniesienia.
Stres towarzyszy ludziom przez całe życie. Naukowcy stwierdzili, że zaczyna się on jeszcze przed narodzeniem człowieka. Kiedy matka dziecka przeżywa stres podczas ciąży, wpływa to na jego wagę urodzeniową, częstotliwość bicia serca i aktywność ruchową. Strach przed izolacją i samotnością nasila stres u ludzi starszych i niedołężnych. Konsekwencją długotrwałego stresu jest niepokój, złość, bezradność i uczucie, że znajdujemy sie w potrzasku.
Jak ciało reaguje na stres?
Organizm reaguje na czynnik powodujący stres pewnymi mechanizmami fizjologicznymi. Tak samo, jak w przypadku reakcji emocjonalnych, zaangażowane są w to układ nerwowy i gruczoły wydzielania wewnętrznego. Tak zwane centrum stresu, czyli podwzgórze, reaguje na alarmujące wydarzenia stawiające w stan gotowości wegetatywny układ nerwowy i pobudzając gruczoł przysadki mózgowej. W dość złożonym procesie przysadka mózgowa i tarczyca włączają się do akcji i uwalniją hormony, które przygotowują organizm do walki z trudną sytuacją.
Organizm reaguje na stres podwyższając wydzielanie pewnej grupy hormonów zwanych sterydami. Jeśli jesteśmy nieodporni na stres, jeśli nasze ciało nieustannie reaguje na czynniki stresogenne, to szybko czujemy sie wyczerpani ciągłą stymulacją fizjologiczną .
Niektórzy ludzie unikają radzenia sobie ze stresem, sięgając po alkohol lub narkotyki, albo też szukają pocieszenia jedząc czekoladki. Takie samodestrukcyjne mechanizmy ucieczki zazwyczaj tylko pogarszają sytuację i przyczyniają naszemu ciału dalszych zmartwień.
Naukowcy odkryli, że stres może wpływać na nasz system immunologiczny, usuwając komórki zwane zabójcami- białe ciałka krwi o działaniu cytotoksycznym, które mają za zadanie obronę organizmu przed infekcjami.
Z długotrwałym stresem naukowcy wiążą takie choroby, jak na przykład zapalenie stawów, nadciśnienie, choroby serca, a nawet choroby nowotworowe.
Czy stres zawsze jest zły?
Życie bez stresu byłoby nudne. Hans Selye, kanadyjski lekarz, który pierwszy użył terminów stres i czynniki stresogenne, wierzył, że stres dostarcza motywacji i energii potrzebnej do osiągnięcia sukcesu. Trema na scenie, choć bardzo stresująca, może motywować aktora do lepszej gry; niepokój studenta o wyniki na uczelni może być bodźcem do jeszcze bardziej wytężonej pracy.
Czy wszyscy tak samo reagują na stres?
Jeśli jesteśmy w dobrej formie fizycznej i nic specjalnie złego nie dzieje się w naszym życiu, to najprawdopodobniej jesteśmy w stanie znieść całkiem dużo różnych niepowodzeń. Pojedyncze stresy sumują się jednak i zmniejszją nasze zdolności do radzenia sobie z nimi.
Są ludzie, którzy twierdzą, że dopiero w stresie rozkwitają, ale najprawdopodobniej nie przeżywają oni takich stresów, jakie mamy zwykle na myśli, gdy o nich mówimy. Tacy ludzie są dumni ze swojego życia w ciągłym napięciu. To ich nietypowe zamiłowanie ujawnia różnicę między nimi a zwykłymi ludźmi.
Znamy też miłośników grozy. Są to ci, którzy wbrew grawitacji uprawiaja wspinaczkę wysokogórską, surfingowcy sunący po szczytach wielkich fal, śmiałkowie nurkujący z samolotu w odchłań przestrzeni... Stresujące?
Tak, ale stres jest krótki, a przyjemności wiele; czyli ani ciało, ani duch nie doznają uszczerbku.
Jakie sytuacje są najbardziej stresujące?
Badania wskazują, że najbardziej stresogennym czynnikiem, jakiego możemy doświadczyć, jest śmierć współmałżonka. Niemal równie stresujące są: śmierć w rodzinie, choroba i urazy oraz rozwód. Może się to wydać dziwne, ale niewielkie nawet zmiany w codziennej rutynie bardzo szkodzą naszemu organizmowi. Ludzie, którzy zatrudnieni są w systemie zmianowym są bardziej podatni na stres, niż pracujący o stałych porach. Za zaburzenia rytmu biologicznego musimy drogo płacić.
Jak radzimy sobie w ciężkich sytuacjach?
Większość ludzi dobrze wie, jakie sytuacje są dla nich denerwujące i stara się ich unikać. Ci, którzy nie tolerują tłómów lub stania w kolejkach, mogą spróbowac pójść do sklepu czy na pocztę w czasie, kiedy miejsca te przypuszczalnie nie są zatłoczone.
Poświęcenie odrobiny czasu na ćwiczenia fizyczne może bardziej pomóc w utrzymaniu naszej odporności, niż tygodniowe wakacje. Spacer do szkoły czy pracy- może być właśnie tym, czego potrzebujemy.
Tylko niektórzy z nas potrafią poradzić sobie z większymi stresami- chorobą czy utratą pracy i stałego dochodu. Ale nad niektórymi rzeczami można zapanować. Kiedy dzieje się coś naprawdę ważnego w naszym życiu, powinniśmy powstrzymać się od dodatkowych działań. Jeśli jesteśmy w trakcie procesu rozwodowego, nie próbujmy zmieniać pracy. Poczekajmy, aż nasze życie się ustabilizuje i poczujemy się lepiej. Pamiętajmy, że stres się kumuluje.