Ulica Kościuszki z klasycystyczną zabudową park Konstytucji 3 Maja, utrzymany w angielskim stylu (dąbek wolności, zegar słoneczny) konkatedra św. Aleksandra kościół św. Piotra i Pawła kościół św. Trójcy kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa zespół cmentarzy przy ul. Zarzecze rzymskokatolicki prawosławny ewangelicki żydowski mahometański muzeum okręgowe dawny ratusz (obecnie budynek Urzędu Miejskiego w Suwałkach) dawne gimnazjum męskie (obecnie I LO im. Marii Konopnickiej) Zespół szkół nr 8 zespół koszar rozciągających się wokół starej części miasta dom, w którym urodziła się i mieszkała Maria Konopnicka, obecnie muzeum dworzec kolejowy pomnik Marii Konopnickiej XIX-wieczny browar Cmentarz Jeńców Radzieckich Pomnik papieża Jana Pawła II, odsłonięty 16 października 2007 r.[5]
Do 1956 w mieście znajdowała się klasycystyczna Wielka Synagoga.
nowy postów: 11 Jesli lubi ktoś muzea to: -Muzeum im. Marii Konopnickiej -Muzeum Okręgowe - i jeszcze muzeum Wojska Polskiego (albo kawalerii) w klubie garnizonowym Do popatrzenia jeszcze: - Galeria Fotografii "PAcamera" Fajnie został zagospodarowany obszar wokół Zalewu Arkadia i można sobie tam pospacerować. Poza tym koło Smolnik jest punkt widokowy, można jechać do Szelmentu też na punkt widokowy. W okolicy Rezerwat przyrody Głazowisko Bachanowo, Błaskowizna, Punkt widokowy w Turtulu koło Starego Młyna, Palac Paca w Dowspudzie (ruiny), Klasztor Kamedułów w Wigrach.
W Augustowie w chwili obecnej mieszka 30 000 osób. Miasto zajmuje powierzchnię 8093 hektarów, z czego wody stanowią 26, a lasy 35 procent. Jest najstarszym miastem Suwalszczyzny. Położony między jeziorami: Necko, Białe, Studzieniczna i Sajno, z trzech stron otoczony lasem. Powstał najprawdopodobniej jeszcze w czasach zasiedlenia olbrzymich puszcz przez Jaćwingów. Pierwsza wzmianka o osadzie nad Nettą pochodzi z 1496 roku i dotyczy komory pobierającej cło przy przeprawie rzecznej. Legendy wiążą powstanie Augustowa z pierwszą schadzką Króla Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny, który dla jej upamiętnienia założył tu miasto. Stąd też miałoby pochodzić także wyróżnienie nazwą - Augustów oraz herbu z inicjałami królewskimi S i A (Sigismus Augustus) uwieńczonymi mitrą Wielkiego Księcia Litwy i uzupełniony literkami PR (Poloniae Rex). W samej rzeczy romanse królewskie raczej nie miały wpływu na budowę miasta. Powstało ono w miejscu karczmy wystawionej w 1526 roku przez Jana Radziwiłła. Miasto miało obsługiwać drogę handlową z głębi Litwy i Białorusi do Prus i Wielkopolski. Powstał tu także węzeł dróg - trakty na Warszawę i Mazowsze oraz Kraków.
W 1557 roku Augustów otrzymał miejskie prawa magdeburskie. Po kilku latach istniały już cechy rzemieślnicze i pojawiły się pierwsze zakłady - dwa młyny wodne, tartak, rudnia i folusz. Później w ich sąsiedztwie powstały w puszczy smolarnie, dziegciarnie i potażnie - produkujące wyroby suchej destylacji drewna. Niestety rozwój miasta został zahamowany przez wojny - w wyniku których spadło do rzędu małej odsady rolniczej.
Pierwszą wojenną nawałnicą mającą znaczący wpływ na losy miasta był "potop" szwedzki. Nastąpił wówczas bunt tatarskich sprzymierzeńców Jana Kazimierza, którzy uznali za niesprawiedliwy podział łupów po bitwie pod Prostkami (1656). Spalili oni zabudowania, zrabowali dobytek a ludość pojmali w jasyr. W czasie wojny północnej (1704-1721) miasto było miejscem przemarszu i "gościny" wojsk rodzimych, a także szwedzkich, branderburskich, rosyjskich i saskich. Wojska paliły i niszczyły, a także przyniosły zarazę, która zdziesiątkowała miejscową ludność. W 1794 roku do miasta weszli Prusacy, a w 1807 i 1812 nastąpił przemarsz wojsk napoleońskich. W 1831 roku podczas zmagań z Rosjanami miasto było kilkakrotnie odbijane. Za swój patriotyzm Augustów został wówczas spalony i utracono szanse ustanowienia stałej siedziby władz województwa augustowskiego - którą ulokowano w Suwałkach.
W 1863 roku, w uroczyskach puszczy, miały miejsce starcia powstańców z wojskami rosyjskimi. Także w latach 1914-1915 toczyły się wokół Augustowa zacięte boje wojsk rosyjskich i niemieckich.
W czasie II wojny światowej miasto najpierw było terroryzowane przez Rosjan, a nastepnie od 1941 roku przez Niemców. Po zakończeniu wojny jeszcze przez kilka lat następowało "internowanie" ludności przez NKWD, a także i odwety "leśnych" - często dotykające niewinnych ludzi.
Rozwój gospodarczy Augustowa nastąpił w XIX wieku, gdy wybudowano kanał i szosę warszawsko-petersburską. Działały już wtedy zakład tabaczny, tartaki, cegielnie oraz kaflarnia i terpentyniarnia. Niestety zaściankowość miasta powodowała bezrobocie i biedę. Wiele osób wyjechało do Ameryki, wiele zajmowało przemytem związanym z handlem tranzytowym między Rosją a Prusami. Nic też dziwnego, iż w 1909 roku wśród 12-tysięcznej ludności prawie 50 proc. stanowili Żydzi, wykazujący szczególne zainteresowanie tą działalnością.
Społeczność żydowska otrzymała pozwolenie na osiedlenie w Augustowie w 1578 r. wydane przez Stefana Batorego. Jednak samodzielna i pełnoprawna gmina żydowska powstała w 1674 roku. Istniała już wtedy bożnica i rytualna łaźnia - mykwa. W XVIII wieku został zorganizowany "kahał powiatowy", obejmujący swym zasięgiem kilka miejscowości. Żydzi zajmowali się rzemiosłem, drobnym handlem i rybołówstwem. Z czasem wielu z nich stało się przedsiębiorcami i poważniejszymi kupcami, także dzierżawcami jezior i lasów. Większość Żydów augustowskich dotknęła eksterminacja w czasie II wojny światowej. Także po ich zabudowaniach nie ma już niestety śladu. Jedynie dawna bożnica żydowska "Jatke Kalniz Beth Midrasz"- ufundowana przez rzemieślników i sklepikarzy z branży mięsnej jest obecnie mało widoczną częścią Urzędu Skarbowego przy ulicy Żabiej.
Najstarszym z zachowanych budynków jest kamienica przy Rynku Zygmunta Augusta popularnie nazywana "starym peweksem" (1800), w której zatrzymał sie w grudniu 1812 roku cesarz Napoleon.
Od połowy lat dwudziestych Augustów zaczął wykorzystywać swe szanse letniskowo - rekreacyjne. Już przed wojną stał się "letnim salonem stolicy", najmodniejszym wczasowiskiem nizinnym poza Krynicą Morską. Obecnie miasto aspiruje do miana kurortu i posiada status uzdrowiska od 1993 r.
Suwalski Park Krajobrazowy
Zalew Arkadia
Ulica Kościuszki z klasycystyczną zabudową park Konstytucji 3 Maja, utrzymany w angielskim stylu (dąbek wolności, zegar słoneczny) konkatedra św. Aleksandra kościół św. Piotra i Pawła kościół św. Trójcy kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa zespół cmentarzy przy ul. Zarzecze rzymskokatolicki prawosławny ewangelicki żydowski mahometański muzeum okręgowe dawny ratusz (obecnie budynek Urzędu Miejskiego w Suwałkach) dawne gimnazjum męskie (obecnie I LO im. Marii Konopnickiej) Zespół szkół nr 8 zespół koszar rozciągających się wokół starej części miasta dom, w którym urodziła się i mieszkała Maria Konopnicka, obecnie muzeum dworzec kolejowy pomnik Marii Konopnickiej XIX-wieczny browar Cmentarz Jeńców Radzieckich Pomnik papieża Jana Pawła II, odsłonięty 16 października 2007 r.[5]Do 1956 w mieście znajdowała się klasycystyczna Wielka Synagoga.
nowy postów: 11 Jesli lubi ktoś muzea to: -Muzeum im. Marii Konopnickiej -Muzeum Okręgowe - i jeszcze muzeum Wojska Polskiego (albo kawalerii) w klubie garnizonowym Do popatrzenia jeszcze: - Galeria Fotografii "PAcamera" Fajnie został zagospodarowany obszar wokół Zalewu Arkadia i można sobie tam pospacerować. Poza tym koło Smolnik jest punkt widokowy, można jechać do Szelmentu też na punkt widokowy. W okolicy Rezerwat przyrody Głazowisko Bachanowo, Błaskowizna, Punkt widokowy w Turtulu koło Starego Młyna, Palac Paca w Dowspudzie (ruiny), Klasztor Kamedułów w Wigrach.
W Augustowie w chwili obecnej mieszka 30 000 osób. Miasto zajmuje powierzchnię 8093 hektarów, z czego wody stanowią 26, a lasy 35 procent. Jest najstarszym miastem Suwalszczyzny. Położony między jeziorami: Necko, Białe, Studzieniczna i Sajno, z trzech stron otoczony lasem. Powstał najprawdopodobniej jeszcze w czasach zasiedlenia olbrzymich puszcz przez Jaćwingów. Pierwsza wzmianka o osadzie nad Nettą pochodzi z 1496 roku i dotyczy komory pobierającej cło przy przeprawie rzecznej. Legendy wiążą powstanie Augustowa z pierwszą schadzką Króla Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny, który dla jej upamiętnienia założył tu miasto. Stąd też miałoby pochodzić także wyróżnienie nazwą - Augustów oraz herbu z inicjałami królewskimi S i A (Sigismus Augustus) uwieńczonymi mitrą Wielkiego Księcia Litwy i uzupełniony literkami PR (Poloniae Rex).
W samej rzeczy romanse królewskie raczej nie miały wpływu na budowę miasta. Powstało ono w miejscu karczmy wystawionej w 1526 roku przez Jana Radziwiłła. Miasto miało obsługiwać drogę handlową z głębi Litwy i Białorusi do Prus i Wielkopolski. Powstał tu także węzeł dróg - trakty na Warszawę i Mazowsze oraz Kraków.
W 1557 roku Augustów otrzymał miejskie prawa magdeburskie. Po kilku latach istniały już cechy rzemieślnicze i pojawiły się pierwsze zakłady - dwa młyny wodne, tartak, rudnia i folusz. Później w ich sąsiedztwie powstały w puszczy smolarnie, dziegciarnie i potażnie - produkujące wyroby suchej destylacji drewna. Niestety rozwój miasta został zahamowany przez wojny - w wyniku których spadło do rzędu małej odsady rolniczej.
Pierwszą wojenną nawałnicą mającą znaczący wpływ na losy miasta był "potop" szwedzki. Nastąpił wówczas bunt tatarskich sprzymierzeńców Jana Kazimierza, którzy uznali za niesprawiedliwy podział łupów po bitwie pod Prostkami (1656). Spalili oni zabudowania, zrabowali dobytek a ludość pojmali w jasyr. W czasie wojny północnej (1704-1721) miasto było miejscem przemarszu i "gościny" wojsk rodzimych, a także szwedzkich, branderburskich, rosyjskich i saskich. Wojska paliły i niszczyły, a także przyniosły zarazę, która zdziesiątkowała miejscową ludność. W 1794 roku do miasta weszli Prusacy, a w 1807 i 1812 nastąpił przemarsz wojsk napoleońskich. W 1831 roku podczas zmagań z Rosjanami miasto było kilkakrotnie odbijane. Za swój patriotyzm Augustów został wówczas spalony i utracono szanse ustanowienia stałej siedziby władz województwa augustowskiego - którą ulokowano w Suwałkach.
W 1863 roku, w uroczyskach puszczy, miały miejsce starcia powstańców z wojskami rosyjskimi. Także w latach 1914-1915 toczyły się wokół Augustowa zacięte boje wojsk rosyjskich i niemieckich.
W czasie II wojny światowej miasto najpierw było terroryzowane przez Rosjan, a nastepnie od 1941 roku przez Niemców. Po zakończeniu wojny jeszcze przez kilka lat następowało "internowanie" ludności przez NKWD, a także i odwety "leśnych" - często dotykające niewinnych ludzi.
Rozwój gospodarczy Augustowa nastąpił w XIX wieku, gdy wybudowano kanał i szosę warszawsko-petersburską. Działały już wtedy zakład tabaczny, tartaki, cegielnie oraz kaflarnia i terpentyniarnia. Niestety zaściankowość miasta powodowała bezrobocie i biedę. Wiele osób wyjechało do Ameryki, wiele zajmowało przemytem związanym z handlem tranzytowym między Rosją a Prusami. Nic też dziwnego, iż w 1909 roku wśród 12-tysięcznej ludności prawie 50 proc. stanowili Żydzi, wykazujący szczególne zainteresowanie tą działalnością.
Społeczność żydowska otrzymała pozwolenie na osiedlenie w Augustowie w 1578 r. wydane przez Stefana Batorego. Jednak samodzielna i pełnoprawna gmina żydowska powstała w 1674 roku. Istniała już wtedy bożnica i rytualna łaźnia - mykwa. W XVIII wieku został zorganizowany "kahał powiatowy", obejmujący swym zasięgiem kilka miejscowości. Żydzi zajmowali się rzemiosłem, drobnym handlem i rybołówstwem. Z czasem wielu z nich stało się przedsiębiorcami i poważniejszymi kupcami, także dzierżawcami jezior i lasów. Większość Żydów augustowskich dotknęła eksterminacja w czasie II wojny światowej. Także po ich zabudowaniach nie ma już niestety śladu. Jedynie dawna bożnica żydowska "Jatke Kalniz Beth Midrasz"- ufundowana przez rzemieślników i sklepikarzy z branży mięsnej jest obecnie mało widoczną częścią Urzędu Skarbowego przy ulicy Żabiej.
Najstarszym z zachowanych budynków jest kamienica przy Rynku Zygmunta Augusta popularnie nazywana "starym peweksem" (1800), w której zatrzymał sie w grudniu 1812 roku cesarz Napoleon.
Od połowy lat dwudziestych Augustów zaczął wykorzystywać swe szanse letniskowo - rekreacyjne. Już przed wojną stał się "letnim salonem stolicy", najmodniejszym wczasowiskiem nizinnym poza Krynicą Morską. Obecnie miasto aspiruje do miana kurortu i posiada status uzdrowiska od 1993 r.